Fálkinn - 14.08.1959, Page 10

10
FÁLKINN
IIANGSI KLUMPUR Myndasaga fyrir börn 154.
— Afsakaðu, kunningi, það var ég,
sem hoppaði upp og datt og kollvelti þér
þarna áðan. Ég varð svo hrædd, ég hélt
að Prófessorinn væri draugur.
— Við vorum truflaðir — hvað kall-
aði hún mamma þín þig, þegar hún kall-
aði mig litl.a Mausangann sinn.
— Sagðirðu Mausangúsi? — Ert þú
mausangúsinn, sem ég hef verið að elt-
ast við daga og nætur? Æ, loksins fann
ég þig!
— Stingdu nú stækkunarglerinu í vas-
ann, Mogens, og reyndu að vera rólegur.
— Ég er svo glaður, að ég má til að — Heim til mömmu — í hvellinum. — Nei, bíddu nú hægur, Mogens. Þú
hoppa af kæti og sveifla lananum á þér, Hún grætur af löngun eftir að sjá þig. mátt ekki fara með hann Sófus. Við höf-
úr því að þú ert mausangúsinn. Verið þið allir blessaðir og þökk fyrir um smíðað kopta, og Sófus á að fljúga
— Við viljum að þú sért glaður, Pró- hjálpina. heim í honum. Við látum hann ekki fara
fessor en reyndu nú að stiila þig svolítið. gangandi.
— Hann segir, að hann fái höfuð-
verk, ef hann skalli boltann.
☆
Varlega! Aðalhreingerning!
-jc Shríilwr -)c
Skozkur embættismaður var á
ferðalagi út um sveitir til að leið-
beina fólki um hvernig það ætti að
haga sér ef óvina-innrás yrði gerð
í landið.
— Og hvað á maður að gera við
skepnurnar? spurði einn bóndinn.
— Allar skepnur verða brenni-
merktar og reknar upp í fjöll.
— Eg er nú aldeilis hissa. Það
verður meiri vinnan að brenni-
merkja allar bíflugurnar mínar.
☆
Ungur maður kemur til bíla-
smiðjuforstjórans og spyr: — Er
það satt, að þessi smiðja hafi einu
sinni smíðað bíl á tuttugu mínútum
og fjörtíu sekúndum?
— Já, það er satt, segir forstjór-
inn. — Og við erum hreyknir af
því.
— En það er ég ekki, segir ungi
maðurinn þurrlega. Því að þetta
hlýtur að vera bíllinn sem ég
keypti.
☆
Töframaðurinn stendur á sviðinu
og opinn skápur við hliðina á hon-
um. — Og nú kemur síðasta töfra-
bragðið, háttvirtir áhorfendur. Ef
einhver claman í salnum vill gera
svo vel að koma til mín og fara
inn í skápinn, þá loka ég honum,
og þegar ég opna hann aftur er hún
horfin.
☆
— Ski’atti varstu fullur í gær,
Óli.
— Það er lygi.
— Þú sagðir það meira að segja
sjálfur.
— Maður á aldrei að trúa því
sem fullir menn segja.
☆
Einn burgeisinn niðri í salnum
hnippir í konuna sína. — Eg hef
ekkert á móti því að þú reynir það,
María.
☆
—- Getið þér bent á manninn,
sem hrifsaði af yður handtöskuna
yðar? spyr lögregluþjónninn frúna.
— Já, það hugsa ég ef ég fæ að
geta þrisvar sinnum.
☆
Rakarinn við son sinn, sem er ný-
byrjaður að læra: — Rakaðu mann-
inn, sem situr þarna og bíður, Pét-
ur. En farðu varlega svo að þú sker-
ir þig ekki.
— Er þetta nógu nýorpið, herra?
Laugardagshreingerning í skák-
klúbbnum.