Fálkinn - 14.08.1959, Blaðsíða 14

14
FÁLKINN
Ilvað sem það kostar1
FRAMH. AF 9. SÍÐU
— svo heyrði hann rödd úr f jarlægð
svara: — Frú Brisson.
— Augnablik, það er samtal við
„Queen Mary“. Gerið þér svo vel!
Áður en Brisson gat sagt orð
hrópaði Lísa: — Halló, hvað er að?
Hvað hefur komið fyrir?
— Halló, Lísa! Nei, það er ekkert
sérstakt, mið langaði aðeins að tala
við þig.
— Nú, ert það þú. Hún þagnaði.
— Ég var sofnuð. Ég bjóst ekki við
að heyra svona fljótt til þín.
— Mig langaði bara til að vita í
hvaða gistihúsi þú ætlar að verða í
Reno.
— Það veit ég ekkert. Skiptir það
nokkru máli?
— Það getur verið að ég þurfi að
síma til þín frá London eftir að
málflutningsmaðurinn minn hefur
gert uppkastið ag samningnum.
— Jæja. Þú skalt fá heimilisfang-
ið. Henni virtist vera alveg sama
um þetta.
— Ágætt, sagði Brisson. — Og
mundu að láta ekkert fréttast um
þetta fyrr en samningurinn er til-
búinn.
— Þú skalt ekkert vera hræddur
um það.
— Gott. Þá var það ekki annað.
Góða nótt, Lísa.
Hann heyrði hana anda djúpt að
sér. Svo hvíslaði hún hrædd: — Það
er einhver hérna í herberginu.
Hann er bak við gluggatjaldið . . .
Guð minn góður. . . .
Svo varð dauðaþögn. Brisson beið
um stund. Svo heyrðist tækið vera
lagt á, Lísu megin.
Hann lagði tækið frá sér. Dun-
combe hafði gert sitt. Nú gat hann
tekið öllu rólega. í nótt skyldi hann
sofa vel. Það var aðeins eitt, sem
hann var að velta fyrir sér. Ekki
þessi fimm þúsund. Heldur það sem
Lísa hafði sagt þegar hún heyrði að
samtalið var frá „Queen Mary“.
Það var nærri því eins og hún hefði
búizt við samtali, búizt við orðsend-
ingu um að eitthvað hefði ....
— Brisson.
Röddin var lág, en hann sneri sér
við eins og hann hefði fengið slag.
í dyrum klefans, sem Lísu hafði
verið ætlaður stóð maður. Lítill
maður og alls ekki ógeðslegur. En
hann hélt á skammbyssunni þann-
ig, að auðséð var að Jiann hafði
mikla æfingu. Og það var hljóð-
deyfir á þessari skammbyssu líka.
Það leið aðeins brot úr sekúndu
þangað til Brisson skildi hvers kon-
ar orðsendingu Lísa hafði búizt við
frá „Queen Mary“, og til hvers hún
hafði notað fimm þúsund dollarana.
— Bíðið þér! Æpti hann. — Ég
skal borga!
En maðurinn lét hann ekki tala
út. Það var alveg rétt, að hann
svífðist einskis, en var vanur að
framkvæma það, sem hann fékk
borgun fyrir.
Þegar erindinu var lokið lá Briss-
on á reki í sjónum nokkurn spotta
fyrir aftan skipið. Dyrnar út á þil-
farið stóðu opnar og jakkinn hans
og hálsbindið lá á stól. Eins og
hann hefði gengið út til að fá sér
hreint loft áður en hann færi að
sofa.
í dagbók skipsins mundu verða
skrifaðar þessar línur: Datt fyrir
borð. Slys. Líftryggingin mikla og
fyrirtækið rann til konunnar hans.
Hafði Lísa hugsað sér.
I'cíer Townsend...
FRAMH. AF 7. BÍÐU
byrjað sem saklaus ástarleikur
ungrar stúlku var orðið að vanda-
máli sem snerti tvær stofnanir, sem
Bretar meta mest: konungsættina
og þjóðkirkjuna.
PETER Á BIÐILSBUXUNUM.
Þennan heiða haustmorgun er
þau hittust fyrst aftur eftir Belgíu-
útlegð Tcwnsends, virtist málefnið
ofur einfalt. Látum Margaret af-
sala sér öllum réttindum, og þá
er hún frjáls mánneskja.
Hvernig átti hún að komast af?
Tillaga kom fram um að hún fengi
stóra fúlgu af arfinum, sem Mary
drottning amma hennar lét eftir
sig. Margaret hafði svo sem ekkert
að missa, nema örlítin möguleika
á því að verða drottning sjálf.
En það kom brátt á daginn að
málið var ekki svo einfalt. Hvorki
þingið né prinsessan sjálf gat borið
brigður á uppruna hennar. Mar-
garete aí Windsor er prinsessa Eng-
lands og brezka samveldisins; systir
hennar er verndari þjóðkirkjunnar,
og sú kirkja neitar fráskildu fólki
að giftast aftur, og setur þá út af
sakramentinu, sem óhlýðnast því
boði.
Peter Townsend var í bezta skapi
þó blaðamennirnir eltu hann á
röndum allan daginn. Klukkan 6
síðdegis ók hann til Clarence House
og gekk inn um litlar dyr, sem eru
merktar „Yfirmenn hússtjórnarinn-
ar“.
Aðeins háiftíma áður hafði ekkju
drottningin komið akandi inn um
hliðið, af flugveilinum, sem hún
lenti á er hún kom frá Skotlandi.
HnAAqáta 'JálkanA
mmmp—is— m fommá » -
tmtp ■■
vt Je ST- " ■ m bpmP r^Pifp HB 57 ^
MB Ihp ^ Ihl i Æ
*■■■■'!
Lárétt skýring:
1. Nirfill, 5. Ávíta, 10. Tröllkona,
11. Dröfnótt, 13. Tónn, 14. Hei’mað-
ur, 16. Skip, 17. Tónn, 19. Stafur, 21.
Þrír eins, 22. Fljót, 23. Tóntegund,
24. Greinir, 26. Gjörsamlegur, 28.
Framkoma, 29. Veikir, 31. Væta, 32.
Skran, 33. Öfús, 35. Áhald (þf.), 37.
Samhljóðar, 38. Tveir eins, 40. Stað-
festa, 43. Hjal, 47. Þannig, 49. Sam-
koma, 51. Fjarstæða, 53. Mæla, 54.
Firðir, 56. Þrautgóð, 57. Ráp, 58.
Þreytu, 59. Tíni, 61. Rösk, 62. Sam-
hljóðar, 63. Amar, 64. Þefur, 66.
Skammst., 67. Skógardýr, 69. Sögu-
persóna, 71. Sundin, 72. Málmi.
Lóðrctt skýring:
1. Fangamark, 2. Ben, 3. Fikt, 4.
Fjall, 6. Missir, 7. Karlmannsnafn,
8. Veiðarfæri, 9. Bardagi, 10. Gam-
alla, 12. Farangur, 13. Þræta, 15.
Vonska, 16. Spönn, 18. Ónæði, 20.
Beiskt, 23 Óþef, 25. Sjaldgæfur 27.
Ólíkir, 28. Linun, 30. Strauma, 32.
Áræðin, 34. Alda, 36. Sannanir, 39.
Mjólkurafurðir, 40. Hrakningar, 41.
Greinir, 42. Stritar, 43. Bás, 44.
Tónn, 45. Ráðrík, 46. Slag, 48. Veið-
arfæri, 50. Tveir eins, 52. Rugl, 54.
Rotinn, 55. Prófað, 58. Kvenheiti,
60. Glugga, 63. Mann, 65. Svik, 68.
Stafur, 70. Fangamark.
LAUSN Á SÍÐUSTU KROSSGÁTU
Lárétt ráöning:
1. Farga, 5. Öskra, 10. Valur, 11.
Kjáni, 13. Mí, 14. Smán, 16. Sjón,
17. RE, 19. Eff, 21. Sný, 22. Tól,
23. Upp, 24. Sina, 26. Atlot, 28. Átal,
29. Slark, 31. Ull, 32. Hrani, 33. Stí-
ur, 35. Týran, 37. FF. 38. Fa, 40.
Fliss, 43. Bakar, 47. Ófrýn, 49. Kul,
51. Álein, 53. Gráð, 54. Ramar, 56.
Liða, 57. Aur, 58. Þil, 59. Kjá, 61.
Tug, 62. RM, 63. Gota, 64. Kúra,
66. RI, 67. Angra, 69. Paufs, 71. Ag-
ann, 72. Marra.
Lóðrétt ráðning:
1. Fa, 2. Als, 3. Rums, 4. Grána,
6. Skjót, 7. Kjól, 8. Rán, 9. AN,
10. Vífil, 12. Irpan, 13. Messa, 15.
Nýtur, 16. Stolt, 18. Eplið, 20. Fnas,
23. Utan, 25. Art, 27. LL, 28. Ára,
30. Kífin, 32. Hraka, 34. Ufs, 36.
Yfa, 39. Lógar, 40. Frár, 41. Lýð,
42. Skala, 43. Blakk, 44. All, 45.
Reit, 46. Snagi, 48. Fruma, 50. Um,
52. Iðurs, 54. Ritjan, 55. Rjúpa, 58.
Þora, 60. Árar, 63. GGG, 65. Aur,
68. NA, 70. Fa.