Fálkinn - 28.08.1959, Page 10

10
FÁLKINN
BANGSI KLUMPUR MyntBasnga fyrir börn
— Jú, þú hefur líklega rétt fyrir þér.
„Mary hlýtur aS vera í þessa átt. Snúðu
nefinu og þér þangað. Svo förum við.
— Nei. bíddu ofurlítið, Klumpur. Það
rýkur svo mikið þarna.
— Hversvegna ættum við að vera að — Það er ómögulegt að sjá nokkurn
athuga hvar rýkur. Það getur verið svo skapaðan hlut hérna fyrir reyk. Ættum
margt sem veldur því. Kannske ér það við ekki að reyna að skvetta úr einni
ekki annað en reykjarpípa sem hefur skjólu af vatni á þetta, Peli?
stíflast.
— Úr því að ekki er nokkur dropi af
vatni hérna, er gott að það er svona mik-
ill vindur í ykkur. Nú öndum við vel að
okkur, og svo blásum við og slökkvum
þetta.
— Hver fjárinn. Þetta var nú meiri — Við verðum að halda fund. Við
gusan. Bæði reykur og gufa. — Eg er höfum enga þekkingu á svona miklum
hræddur um að þið hafið blásið allt of reyk. — Ætli við séum ekki upp á Heklu
mikið piltar. gjósandi?
Þú þarft ekki að vera hræddur við þetta — Hérna eru draugarnir svartir, en dag. — Sælinú, lagsi. Eg heiti Púður-
Pingo. Þetta sem gýs þarna er bara ofur- heima voru vofurnar hvítar. Við skulum karl. Eg er að leika mér hinumegin við
lítið hitaský. Það er bara gaman. heyra hvað þessi segir, ef ég býð góðan reykinn. — Nei, enginn eldur — bara
reykur.
f i » 007
Töfrandi regnhlíf
-K Skrítlur -)<
Stráksi fékk ákúrur hjá foreldr-
urn sínum fyrir að hann haföi gleymt
aö senda henni frœnku sinni kort
á afmœlinu hennar. Hann sat lengi
og hugsaöi sig um, en loks skrifaöi
hann á spjald:
„Eg œtla aö biðja þig um að fyr-
irgefa, að ég gleymdi aö skrifa þér
á afmœlinu þínu. Þaö var illa gert
af mér, en þaö getur vegið salt, ef
þú gleymir að skrifa mér á afmœlinu
mínu á föstudaginn annan kemur."
☆
Skoti er úti á gangi með litla
stráknum sínum, og stráksi finnur
pening á götunni og hirðir hann,
en pápi hans tekur hann af hon-
um.
— Æ, pabbi, vœlir stráksi. — ÞaÖ
var ég sem fann hann.
— Veit ég það, segir pápinn. —
En settu þaö ekki fyrir þig, því aö
þú erfir mig hvort eö er.
☆
Hópur af skólastrákum var aö tala
um rakstur. Flestir þeirra höföu enga
reynslu i málinu, en fáeinir höföu
kynnst ra.kvélinni.
■ — Eg hef rakað mig í tvö ár, segir
einn af strákunum gortandi, og svo
bœtti hann viö drýgindalega: Og ég
skar mig í bœöi skiftin.