Fálkinn - 16.10.1959, Side 3

FALKINN
3
„MÚSAGILDRÁN”
í Kópavogi
ÞAÐ er sannarlega ekki hægt að kvarta undan
því, að leiklistarlífið sé ekki auðugt hér í bæn-
um og nágrenni hans um þessar mundir. Þjóð-
leikhúsið og Leikfélag Reykjavíkur hafa þegar haf-
ið sýningar á verkum, sem ekki voru fullsýnd
á síðasta leikári, og laugardaginn 10. þ. m. frum-
sýndi Leikfélag Kópavogs „Músagildruna", saka-
málaleikrit eftir hinn kunna brezka höfund Agötu
Christie. Agatha Chritie hefur sem kunnugt er
samið fjölmargar leynilögreglusögur, og einnig
skrifað leikrit um sama efni, og ,,Músagildran“
hefur orðið þeirra vinsælast. Það hefur nú verið
sýnt í London í samfleytt átta ár, og eru sýn-
ingarnar orðnar á fjórða þúsund.
Ung hjón, Mollie (Arnhildur Jónsdóttir) og
Giles Ralstone (Sigurður Gretar Guðmundsson)
hafa hafið starfrækslu gistihúss uppi í sveit
skammt frá London og það eru þau og fyrstu
gestirnir, sem koma við sögu, mjög ósamstæður
hópur. Gestirnir eru: Kristofer Wren (Björn Magn-
ússon), ungur húsameistai'i að eigin sögn, slappur
á taugum og framhleypinn, frú Boyle (Inga Bland-
on)' gömul nöldurskjóða, Metcalfe major (Árni
Kárason), hæglátur maður, ungfrú Casewell (Hug-
rún Gunnarsdóttir), undarlegur kvenmaður og
næsta karlmannlegur, Paravicini (Magnús Bæring-
ur Kristinsson), tilgerðarlegur útlendiendingur og
Trottar leynilögreglumaður (Jóhann Pálsson), sem
tekið hefur það hlutverk að sér að finna morð-
ingjann í hópnum, því auðvitað hefur verið framið
morð. Það heyra leikhúsgestirnir í útvarpinu í
upphafi og einn eða tveir af þeim, sem á svið-
inu birtast, eiga það á hættu að verða fórnar-
lömb hins sama morðingja. Og reyndin verður sú,
að þar er líka reitt til höggs.
Það verður ekki sagt að efnið sé uppbyggilegt,
enda aðeins hugsað sem dægrastytting eina kvöld-
stund, og því markmiði er náð. Það fór ekki
á milli mála, að frumsýningargestir í Kópavogs-
bíói skemmtu sér prýðilega. Og síðari hluta leiks-
ins voru áhoriendur með „lífið í lúkunum“ af
spenningi, hvort morðingjanum tækist áform sitt
áður en upp um hann kæmist.
Með tilliti til þess, að Leikfélag Kópavogs hef-
ur aðeins starfað í þrjú ár, verður meðferð þessa
leikrits að teljast mjög góð, og á leikstjórinn,
Klemenz Jónsson, að sjálfsögðu sinn þátt í því.
Frú Boyle, i meðförum Ingu Blandon, vakti
einna mesta kátínu áhorfenda, en síðari hluti
leiksins hvílir að miklu leyti á Jóhanni Páls-
syni í hlutverki leynilögreglumannsins. Það
er hann, sem verður að skapa spennuna og
hrífa áhorfendur svo þeir fylgist með því, sem
er að gerast á leiksviðinu með þöndum taug-
um, eins og verður að vera þegar jafn óhugn-
anlegir atburðir og morð eru í vændum.
Á horfendur spreyta sig örugglega á því
meðan á sýningu stendur, að finna morðingj-
ann, en trúlegt er að fæstir geti sagt að sýn-
ingu lokinni: „Já, sko, sagði ég ekki.“
Ef dæma má af því, hve sólgnir menn eru
í sakamálaasögur, er ekki vafi á að „Músagildr-
an“ verður vel sótt. Það getur verið að hroll
setji að einhverjum, en á það ekki einmitt
svo að vera?
Viscount í innanlandsflugi
ÞAÐ er engnn vafi á því, þótt vegakerfið
teygi sig nú æ meira um landið, að flug-
samgöngurnar eiga enn eftir að aukast mjög,
og flugvélarnar verða aðalsamgöngutækin að
minnsta kosti til fólksflutninga milli lands-
hluta. Vegna nýrra miðunarstöðva víða um
land hefur öryggi flugsins aukizt mjög og
mikið kapp er nú lagt á að leggja nýja flug-
velli.
Flugfélag íslands hefur nýlega birt vetrar-
áætlun sína og á henni sést, að flogið verð-
ur reglulega til hvorki meira né minna en
sextán staða í öllum landshlutum. Átta ferð-
ir verða vikulega til Akureyrar, sjö til Vest-
mannaeyja, fimm til ísafjarðar, 3—4 til Eg-
ilsstaða, tvisvar til Hornafjarðar, Blönduóss,
Sauðárkróks og Húsavíkur og ein ferð viku-
lega til Siglufjarðar, Þingeyrar, Flateyrar,
Pareksfjarðar, Bíldudals, Kirkjubæjarklaust-

.
ÍÉff
ÍÍIÍÍ

Hi

.
§111 i m
IIIIill
urs, Fagurhólsmýrar, Hólmavíkur, Kópaskers
og -Þórshafnar.
Sú nýjung er tekin upp hjá félaginu, að
Viscount-flugvélar verða nú í fyrsta sinn
notaðar í áætlunarflug innanlands. Munu þær
fljúga þrjá daga í viku til Akureyrar og
Egilsstaða.
Fjórar ferðir verða til Kaupmannahafnar
vikulega, þrjár til Glasgow, ein til Oslóar,
Hamborgar og Lundúna.
Þótt farþegaflutningarnir séu aðaluppistað-
an í innanlandsflugi Flugfélagsins, þá fara
vöruflutningar stöðugt vaxandi, og eru þar
athyglisverðastir flutningarnir til og frá Ör-
æfum. Öræfingar hafa oft átt í miklum erfið-
leikum með að koma frá sér afurðum sín-
um og draga björg í bú fyrir veturinn. Þessa
flutninga hefur Flugfélagið nú annazt undan-
farin ár og gefizt mjög vel. Notaðar hafa
verið tveggja hreyfla Dakota-fluvélar, þar
til nú í ár, að Skymasterflugvélin Sólfaxi
var notaður með ágætum árangri.