Fálkinn - 13.11.1959, Side 11

FÁLKÍNN
11
— Hefurðu fengið launahækkun?
-—- Nei-nei, miklu fínna! 108801,
Inga. Tuttugu þúsund. Tíu á hálf-
an seðil. Líttu á sjálf. Og Per
hlammaði sér í stólinn, með Ingu í
fanginu.
— Þetta var satt.
Miðdegismaturinn kom á borðið,
fiskurinn í kartöflufatinu og öfugt.
Þegar Per var nýseztur, sagði hann:
— Inga, það er best að við læs-
um seðilinn niðri í skrifborðsskúff-
unni. Hvað heldurðu þú segðir ef
hann týndist?
— Það er kannske réttast. Inga
stóð upp. — Gerðu svo vel! Hún
rétti honum fiskinn. Augnablik, ég
skal ná í seðilinn. Hann er í tösk-
inni minn. Inga hvarf fram í
ganginn.
Þrjár mínútur liðu. Per hætti að
tyggja. — Inga! Halló!
Ekkert svar. — Finnurðu hann
ekki?
— Ég skil ekkert í þessu, heyrði
hann Ingu segja úti í ganginum.
— Láttu mig leita, sagði hann. Og
þau leituðu bæði í töskunni og í öll-
um skúffum, en enginn seðill
fannst.
— Hefurðu stungið honum í ofn-
inn. Og kveikt upp.
— Ég kveikti í bréfaruslinu, sem
var í honum um daginn, svaraði
Inga og hélt áfram að leita í skrif-
borðinu.
k £itt ktferju *
☆ ☆☆ LITLA SAGAN ☆☆☆
Hálf-seðill
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Þau höfðu verið trúlofuð rúmt ár
og ætluðu að fara að giftast.
— Óvit! sögðu vinir Pers Sand,
þegar þeir sáu auglýsinguna um
hjónabandið. — Þau eru huguð!
sögðu vinstúlkur Ingu.
En sumir sögðu ekkert. Frænd-
urnir og frænkurnar þóttust hafa
sagt nóg áður. En úr andlitum
þeirra mátti lesa: Þið skuluð ekki
reyna að biðja okkur um hjálp. Við
aðvöruðum ykkur!
Jæja. Samt voru þau nú splæsuð
saman hjá fógetanum sólfagran
sumardag í júnílok. Þau settust að
í þakherbergi Ingu.
.... Þau gátu ekki leyft sér neitt
óhóf, Inga og Per. Samkvæmt ítar-
legri áætlun gátu þau ekki eytt
nema 25 krónum í óþarfa á mán-
uði. En þau urðu að neita sér
um fleira. Per varð að ganga til
skrifstofunnar og frá, það var of
dýrt að nota strætisvagninn. Og
Inga varð að neita sér um dýran
hárþvott og andlitssmyrsli.
En það eru mörg nýgiff hjón, sem
verða að gera þetta sama.
Þetta var venjulegur dagur. Þau
sátu yfir miðdegismatnum.
— Nei, ekkert í dag heldur, því
miður, sagði Inga og lagði frá sér
hálfseðilinn og dráttarlistann, sem
Per hafði komið með.
— Aldrei vinningur. Ekki svo
mikið sem vesælar 25 krónur, sagði
Per. Og svo fór hann að sötra í sig
rabarbarasúpuna. — Lofðu mér að
líta á, sagði hann og fór að romsa
einhverjar tölur. — Við höfum eytt
45 krónum hingað til. . . . Við kaup-
um ekki seðil næst. Það er svo
margt annað. . . .
— Æ-nei, sagði Inga. Við skul-
um halda áfram. Þá er þó alltaf
möguleikinn — og einhverntíma
hljótum við að vinna.
— Þú sérð að þetta er til ónýtis
— það munar um 5 krónur. . . .
En Inga gafst ekki upp. —
Kannske ég kaupi seðilinn núna.
Ég er kannska heppnari en þú.
— Jæja, ráddu Inga, sagði Per
og klappaði Ingu á kinnina.
Svo liðu nokkrir dagar.
— Líttu á þennan seðil, Per,
sagði Inga áköf. — Sérðu ekkert
skrítið við númerið?
— Ne-ei.
— Sérðu ekki að það gildir einu
hvort það er lesið aftur á bak eða
áfram?
_ 1-0-8-8-0-1, las Per. — Já,
og meira en það. Þrír ganga upp í
þversummunni. Þetta númer hljót-
um við að vinna á!
Tæpum þrem vikur seinna sann-
aðist að þau höfðu unnið.
Per var að koma heim með drátt-
arlistann. Hann hoppaði og hringdi
dyrabjöllunni og kallaði á Ingu.
— Er eitthvað að þér, Per. Inga
horfði steinhissa á hann.
En Per tók utan um hana og
hringsneri henni og trallaði.
Tugthúsið í Tonga
- er sælustaður
Tongaeyjar eru ekki nema 697
ferkm. og 50—60 þúsund, sálir
X eiga heima þar. Þær er sjálfstœtt
:•; konungsríki undir brezkri vernd
i; og þar rœður meykonungurinn
X Salotne Tupuo, sem er einn stœði-
::: legasti kvenmaður í heimi. Þeg-
•:; ar Elizabeth II. var krýnd hér
X um árið var Salote meðal gest-
X anna og vakti mesta athygli allra.
í gamla daga var eignarréttur-
;.; inn ekki til á Tonga, meðal al-
X mennings. Þjóðhöfðinginn átti
X sitt, en allt annað var sameign.
En svo var farið að rekast í því
X að láta fólk viðurkenna eignar-
:j: réttinn, og þá fyrst vissi fólk
X hvað það var að stela. Áður var
■:• þetta frjálslegra. Sá, sem átti
X tvœr skyrtur, sagði ekkert við
x því að skyrtulaus maður stœli
v annari þeirra. Og kvenfólkið á
x Tonga er tilbreytingagjarnt og
:•: leiðist að ganga í sömu flíkun-
v um viku eftir viku. Þess vegna
:;: stálu þær kjólunum hver af ann-
X ari og gátu breytt um fatnað
•:• dags daglega.
Svo bar það við, að enskur
•:• herkapteinn var gestur hjá
X drottningunni. Hann var með
::: borðálagt kaskeyti, sem hefur
•:: þótt fállegt. Því var stolið. —
X Vandalaust reyndist að finna
þjófinn því að hann var með
kaskeytið á höfðinu nœsta sunnu-
X dag, þegar hann kom til kirkju.
X Þeir eru kristnir þarna á Tonga.
•:• Eyjaskeggjar urðu forviða, er
X manngarmurinn var dœmdur í
X 4 ára fangelsi fyrir að hafa stol-
•:• ið kaskeytinu.
X — En það er engin frágangssök
X að vera í fangelsinu á Tonga.
•:• Þar er miklu frjálslegra en á
É Litla-Hrauni og við Skólavörðu-
X stíg. Við dyrnar er stór auglýs-
'■:■ ing: „FANGAR, SEM EKKI
SKILA SÉR HEIM FYRIR KL.
•:• 18, DÆMAST TIL AÐ VERA
::: LOKAÐIR ÚTI ALLA NÓTT-
::: INA!
X Á morgnana aka vörubílar með
•:• syngjandi fanga á pállinum um
::: göturnar í Nuku-Alofa, en svo
heitir höfuðstaðurinn. Þeir eru x
látnir vinna á daginn á plant- •:•
ekrum, sem stjórnin á, og rœkta X
grœnmeti handa hvítu embœtt- x
ismönnunum og trúboðunum. En •:•
fangar, sem drýgt hafa mjög al- :;:
varlega glœpi, eru látnir vera í :::
vegavinnu, því að hún er erfiðari. ;:■
En það er engin vinnuharka hjá :;:
þeim, sem stjórna verkinu. — x
Enski konsúllinn var einhvern ;!;
tíma á ferð þar sem einn vinnu- :;:
fanginn lá steinsofandi þversum x
á veginum. Hann hafði orð á v
þessu við fangavörðinn, en hann
svaraði því til, að ástœðulaust x
væri að fjargviðrast yfir því. •:•
Fanginn mundi hafa verið þreytt- ';!
ur og syfjaður. ý
Fangarnir eru lokaðir inni í :•;
fangelsinu frá kl. 18 til kl. 6. •:•
En þeir una því vel. Þeir mega X
syngja sálma í fangelsinu og x
belja þá svo sleitulaust, að fólki •:•
í nágrenninu verður ekki svefn- '■:'■
samt. :j:
Borðsalur er enginn í fangels- •:';
inu, en fangarnir matast undir X
beru lofti. Ket fá þeir ekki nema X.
einu sinni á viku, en ávexti mega •:•
þeir taka sér á plantekrunum X
eins og þeir geta í sig látið, enda X
eru þeir allra manna feitastir og •:•
pattaralegastir.
Fyrir jólin er öllum föngun- X
um haldin stórveizla. Þá fá þeir •:•
grísi, sem steiktir eru á teini í X
heilu lagi, og hver um sig fœr X
fallegt fataefni. En svo hvílir sú x
skyld'a á föngunum, að þeir verða •:•
að skreyta jóláborðið fyrir Salote X
drottningu. x
Þegar Elizabeth Bretadrottn- •:•
ing heimsótti Tongaeyjar, voru X
fangarnir látnir sjá um alla x
skreytingu þar sem hún kom. — •:•
Elizábeth drottning veifaði bros-
andi til fangans, sem sá um að x
klippa grasflötina fyrir utan •:•
gluggana hennar. Hún hafði ekki
hugmynd um, að þessi fangi var :::
eini morðinginn á Tongaeyjum. ;::
Hann var heimagangur í kon- X
ungshöllinni og einhvern daginn x
kom hann þar að læstum dyrum
í höllinni, og fann að þessu við X
Salote drottningu og þótti sér X
sýnd óvirðing með þessu: „Það •:•
vœri fyrir sig ef ég væri þjófur X
— en ég er bara morðingi,“ sagði X
hann. x
Per fór að gramsa í ofninum.
—- En hvað er nú þetta hérna?
Hann rak höndina inn í sótið, án
þess að hirða um ljósleitu jakka-
ermina, og dró fram grænan miða.
— Þetta hlýtur að vera gamall
miði, sagði Inga.
— Ertu nú viss um það?
Lengra komst hann ekki. Þegar
hann strauk úr óbrunna helmingn-
um á miðanum blasti talan 801 við
honum.
En Inga, sem leit á miðan öfugu
megin frá las töluna 108.
— ★ —
Vitið þér ...?
að daglega eru veraldarbúar
varaðir við farsóttum?
Tíu ár eru liðin síðan WHO —
heilbrigðismálastofnun UNO — tók
til starfa. Sendir hún á hverjum
degi heilbrigðisskýrslur frá út-
varpsstöðinni í Genf, um gang far-
sótta : öllum löndum. Þykir þetta
hin mesta nauðsyn, því að síðan
fjærlægðirnar styttist svo mjög
vegna flugsins gera þessar skýrslur
heilbrigðismálastjórnunum fært að
fylgjast með og gera sóttvarnaráð-
stafanir í tæka tíð.
að nú begar hefur nýrri amer-
ískri rakettuflugvél tekist að
flúga 4—5 sinnum hraðar en
hljóðið. (4—5 Mach)?
Þetta er eins manns vél og nefn-
ist X-15. 1 þessu hraðflugi kemst
vélin í 100 kílómetra hæð. Það er
talið að með þessari flugvél verði
hægt að koma rúmskipi fyrir á
braut kringum jörðina og koma
þangað fólki.
☆
Stœrsta blaðapappírsgerðarvél
Noregs er i Skien hjá Union Paper
Co. Hún á að geta framleitt 45.000
lestir af pappír á ári, og svarar það
til þess að vélin framleiði 470 m.
á mínútu. Þegar þörf gerist, verður
hœgt að auka afköstin upp í 700
metra á mínútu.