Fálkinn - 04.12.1959, Blaðsíða 3

FÁLKINN
3
★
Kvikmyndaleikarinn Edward Rob-
inson, heimsfrœgur úr mörgum bófa-
hlutverkum, skildi fyrir nokkru viO
konuna, og þess vegna varð hann
að selja, hið ágœta málverkasafn
sitt. Listverzlunin Knoedler & Co. í
New York annaðist söluna og voru
málverkin virt á 4 milljón dollara,
en þegar til kom tímdi Robinson
ekki að sjá af öllum myndunum ag
hélt eftir þriðjungi. En hitt key-pti
skipakóngurinn Niarchos — 58 mál-
verk — fyrir 2.500.000 dollara. Niar-
chos er nú einn mesti listaverka-
eigandi heimsins og málverk hans
eru á víð og dreif í stórhýsum hans
í París, Aþenu, New York, Long Is-
land og á Bermudaeyjum. Oa lika
er mikið veggrúm í „Crole“, stœrstu
skemmtisnekkjunni, sem er í eigu
einstaks manns í veröldinni.
Véla- og raftækjaverzlunin,
í endurbættnm húsakynnum
Síðastliðinn laugardag onaði Véla-
og Raftækjaverzlunin h.f. sölubúð
sína í Bankastræti 10 eftir gagngerð-
ar breytingar.
Það var árið 1947, að Raldur Jóns-
son stofnaði fyrirtækið Véla- og Raf-
tækjaverzlunina h.f. í Tryggvagötu
23 og verzlaði þar með alls konar
efni til raflagna og þ. u. 1., en árið
1949 opnaði hann sölubúð að Banka-
stræti 10 og hefur verzlað þar með
fjölbreytt úrval heimilistækja, og
ljósbúnað auk annarra rafmagns-
vara. Nú fyrir skemmstu varð sú
breyting á rekstrinum, að Baldur
Jónsson gekk úr fyrirtækinu og aðr-
ir eigendur tóku við. Hafa þeir kapp-
kostað að gera verzlunina sem bezt
úr garði og fært hana í nýtízkulegt
snið, enda er búðin öll hin vistleg-
asta.
Mun verzlunin leggja sig fram
um að hafa alltaf á boðstólum beztu
fáanlegar rafmagnsvörur.
Davíð Haraldsson skipulagði og
sá um innréttingar. Benedikt Ey-
þórsson annaðist tréverk. Guðni
Helgason sá um raflagnir allar.
Pétur Hjaltested valdi liti og málaði.
Ragnar Björnsson er forstjóri fyrir-
tækisins en verzlunarstjóri er Berg-
ur Kristinsson.
★
í Bandaríkjunum er það mjög
tíðkað að unglingar gæti barna á
heimilunum, þegar foreldrarnir
þurfa að bregða sér frá. Telst til, að
unglingar vinni sér samtals inn um
milljarð dollara á ári með þessum
„yfirsetum“.
Um síðastliðna helgi átti
verzlunin Brynja í Reykjavík
40 ára afmæli, og eru þau fá
fyrirtækin á íslandi, sem eiga
svo langan feril að baki. í nóv-
ember 1919 stofnaði Guðmund-
ur kaupmaður Jónsson verzlun-
ina Brynju, og var hún þá til
húsa að Laugavegi 24, en flutt-
ist síðar yfir götuna að Lauga
veg 29 og hefur verið þar alla
tíð síðan. Rak Guðmundur
verzlunina af mikilli atorku í
tæplega 20 ár, en þá tóku aðrir
við og er núverandi eigandi
hennar Björn Guðmundsson.
Verzlunin Brynja hefur aðal-
lega fengizt við sölu á alls konar
byggingarvörum og verkfærum,
og raunar einnig innflutning
þeirra vara beint frá verksmiðj-
um og framleiðendum ytra, að
svo miklu leyti sem innflutn-
ingsákvæði hafa leyft hverju
sinni.
Árið 1943 var svo stofnuð
glerslípun og speglagerð í
tengslum við verzlunina, og hef-
ur sú iðja blómgazt vel, enda
þótt eigandi harmi það, að geta
ekki boðið þær gerðir glerja,
sem hann vildi, vegna vöru-
skiptaverzlunarinnar.
Að staðaldri vinna 14 til 15
menn við verzlunina Brynju og
verzlunarstjóri er Marinó
Helgason.
UIVI RÁÐHIJ8 REVKJAVIKUR
Verzlunin Brynja 40 ára
EFTIR stúdentafélagsfundinn 8.
nóvember s.l., þar sem ráðhúsmál
Reykjavíkur var rætt, virðist, góðu
heilli, girt fyrir, að hin fyrirhugaða
ráðhúsbygging verði reist við norð-'
urenda tjarnarinnar, — ekki beint
vegna sjálfrar byggingarinnar, sem
ekki mundi fara illa á þessum stað,
heldur vegna tjarnarinnar.
Of margir hinna spakvitru manna,
er eitthvað hafa fengizt við ráð-
húsmálið, virðast hafa gleymt, að
opna svæðið, sem borgarbúar gætu
safnazt saman á á hátíðis- og tylli-
dögum til að hlýða á menn og sjá
aðra, þarf að vera sólarmegin við
bygginguna, en ekki í skugga henn-
ar þann tíma dags, er mannfundir
færu þar fram.
Þess vegna yrði ekki hjá því kom-
izt að fylla upp í tjörnina, að
minnsta kosti suður á móts við varp-
hólmann gamla, kæra, eða jafnvel
suður á móts við Fríkirkju, til þess
að mynda slíkt sólarsvæði; — jafn-
vel enn lengra síðar meir, eftir því
sem Reykjavík stækkaði og búast
mætti við fjölmennari mannfundum
þar, því vonandi mundi sólskin á
íslandi ekki verða úr sögunni, þó
takast mætti að byggja ráðhúsið.
Því hefur verið haldið fram, að
þegar hugmyndasamkeppnin fór
fram um ráðhúsið 1946, hefðu allir
þátttakendur keppninnar verið sam-
mála um staðarval norðan tjarnar-
innar.
Hér er ekki rétt með farið. Til-
laga, sem undirritaður sendi í
keppnina, og sýnd var opinberlega,
var miðuð við svæðið austan tjarn-
arinnar og Fríkirkjuvegar, (sem,
eftir byggingu ráðhússins á þeim
stað, mundi að sjálfsögðu heita
Ráðhússtræti eða Ráðhúsvegur)
milli Bókhlöðustígs að norðan og
Skothúsvegar að sunnan.
Tillaga þessi gerði, eins og fyrri
tillaga Einars Sveinssonar húsa-
meistara Reykjavíkurbæjar, ráð fyr-
ir, að núverandi byggingar á þessu
svæði yrðu fjarlægðar.
Meðfylgjandi útlitsmynd, sem
fylgdi tillögu minni 1946, er hugsuð
séð út um glugga Oddfellow-hallar-
innar við Vonarstræti.
Freymóður Jóhannsson.