Fálkinn - 22.02.1961, Blaðsíða 4

Ath. Húsráðendur
Önnumst hreingerningar á íbúðum, skrifstofum og verzl-
unum með hinni þægilegu og fljótvirku kemisku vélhrein-
gerningu, sem er í alla staði til hagræðis fyrir yður.
Þér þurfið ekki að óttast skemmdir á húsmunum yðar.
Skapar yður á engan hátt erfiði. — Sérstakar blöndur á
allar tegundir málningar. — Kappkostum að veita yður
sem bezta þjónustu.
"X
-X
*
Fötin sem að fara vel
færðu bezt hjá Daníel
-X
-X
*
Veltusundi 3 . Sími 11616
4 FALKINN

Louis Armstrong heldur nú
hverja tónleikana á fætur
öðrum í Palais de Sports í
París. Nýlega skýrði hann frá
því, hvernig hann færi að
því að hrífa áheyrendur
kvöld eftir kvöld.
— Ég þarf þrjár klukku-
stundir til þess að undirbúa
mig undir hverja hljómleika. Svo langan tíma
tekur það mig að vera andlega og líkamlega
„upphitaður", ef ég má orða það svo. Allan
tímann blæs ég veikt í trompetinn minn og
ég finn glöggt hvernig ég verð heitari og
heitari smátt og smátt. Þegar ég er kominn
á „suðupunktinn“, sem ég kalla, — þá geng
ég inn á sviðið.
í sama viðtali upplýsti Armstrong annað,
sem ekki er síður athyglisvert. Þegar hann
var spurður að því, hvers konar tónlist hon-
um geðjaðist bezt að, svaraði þessi kommg-
ur jazzins:
■— Auðvitað klassískri tónlist!
FRANSKI leikarinn Yves
Montand hefur að undan-
förnu verið bendlaður við
Marilyn Monroe, síðan hún
skildi við Arthur Miller.
Sambúðin milli Montand
og eiginkonu hans, leikkon-
unnar Simone Signoret, er
víst ekki upp á marga fiska,
en samt fylgdi hún honum út á flugvöll, þeg-
ar hann þurfti að bregða sér til Hollywood
ekki alls fyrir löngu. Hún kvaddi hann með
þessum orðum:
— Reyndu nú að hafa eitthvað gagn af ferð-
inni og gleymdu ekki að kynna þér Monroe-
kenninguna!
Hinn fransk-belgíski saka-
málarithöfundur, Georges Si-
menon, fékk upphringingu
rétt undir áramótin frá bók-
menntablaði í París:
— Hvaða skáldsaga hafði
mest áhrif á yður á árinu
1960, herra Simenon?
— Skáldsaga? Ég hef ekki
lesið eina einustu skáldsögu í 25 ár.
— Það var undarlegt. Og þér sem sjálfir
hafið skrifað hundruð af þeim?
— Já, þar liggur einmitt hundurinn graf-
inn. Ef ég læsi góða skáldsögu, þá yrði ég
hræddur um næstu skáldsögu mína. Ef ég
læsi hins vegar lélega skáldsögu, þá kynni
ég að fara að gera minni kröfur til sjálfs
mín, og það er heldur ekki gott. Þess vegna:
Ævisögur og sagnfræðirit fyrir mig, en ekki
skáldsögur!