Fálkinn - 22.02.1961, Blaðsíða 5
að íbúðum fjölgar jafnt og
þétt í Evrópu?
Ef borin er saman íbúða-
fjöldinn í fyrra og árið áður,
kemur það á daginn, að
hvergi hefur íbúðafjöldinn
aukizt eins mikið og í Sviss.
Aukningin þar er 34%, en
í Danmörku 20%, í Svíþjóð
og Sovét-Rússlandi 11%. En
í Englandi og Noregi er aukn-
ingin engin. — Þegar litið
er á aukninguna í hlutfalli
við íbúatöluna, hefur Rúss-
land byggt 14 nýjar íbúðir
á hverja 1000 íbúa, Svíþjóð
9,4, Noregur og Sviss 7 og
Danmörk og England milli
5 og 6 íbúðir á hverja þús-
und íbúa.
★
hversvegna Forn-Egyptar
töldu 3,skarabœ“ heilagt dýr?
Þetta skordýr, en af því
eru til kringum 150.000 teg-
undir, er með einskonar kög-
VD-33
ur kringum hausinn, og
fannst Egyptum það minna
á sólina og geisla hennar, en
sólin var tignuð sem guð.
Stóra kúlan, sem kvikindið
hnoðar úr mykju og veltir
áfram, var hins vegar talin
eftirlíking af jörðinni.
-K
★ Húsmóðir í Noregi skrif-
aði einu dagblaðanna bréf,
þar sem hún rakti raunir
sínar út af ungdóminum nú
á dögum. Hún hafði stórar
áhyggjur og þungar út af
æskunni og reynslu sína
byggir hún á fimm dætrum,
sem hún á. Hún sagði orð-
rétt í bréfinu: „Þegar Farah
Diba fékk sér nýja hár-
greiðslu, þurftu allar dætur
mínar að fá nákvæmlega eins
hárgreiðslu. Og nú er Farah
Diba búin að eignast barn
og. .. Guð hjálpi mér! Hvað
á ég að gera? ..
★ Fanny Esler var fræg-
asta dansmær sinnar tíðar
og lagði París, Berlín, Lon-
don og Vín undir sig, og síð-
ar líka Bandaríkin. Hún
kunni að meta mátt auglýs-
inganna, og eitt sinn er blaða.
maður nokkur bað hana að
gefa sér skó af henni til
minja, sendi hún honum ball-
ettskó fullan af dollurum.
Blaðamaðurinn varð að sjálf-
sögðu himinlifandi, en gat
samt ekki stillt sig um að
skrifa í bakkarbréfinu:
— Ó, guðdómlega Fanny!
Hvers vegna hafið þér svona
lítinn og nettan fót?
★ Hlustað á samtal tveggja
ungra stúlkna í strætisvagni:
— Hvers vegna ertu aldrei
með gleraugun, manneskja,
þegar þú ert með honum
Jóni?
— Af því að Jóni finnst
ég fallegri gleraugnalaus, og
mér finnst Jón miklu sætari,
þegar ég er ekki með gler-
augun.
★ Bezta ráðið til þess að
l'inna síðasta prjóninn í nýju
skyrtunni er — að fara í
hana.
'jZAAsCuK,
— 1774 fyrirfór sér mað-
urinn, sem lagði Indland imd-
ir Bretaveldi, Robert Clive.
Hann fór til Indlands ungur
að aldri. Þar var þá ókyrrt
og miklar viðsjár, en Clive
skakkaði leikinn og varð
brátt frægur fyrir ýms afrek.
Árið 1757 vann hann sigur
í orustunni við Plassey, og
eignuðust Bretar þá Bengal,
ríkasta hluta Indlands. Varð
Clive landstjóri þar og Breta.
konungur aðlaði hann. En
hann féll í ónáð hjá þinginu
í London og Austur-Indíafé-
laginu, og var m. a. kennt
um öll þau illvirki, sem Eng-
lendingar höfðu framið í Ind-
landi. Þessar ásakanir ásamt
ofnautn ópíums, urðu til þess
að hann stytti sér aldur.
— 1703 hrundi Eddystone-
vitinn fyrir utan höfnina í
Plymouth, og fórst þar bygg-
ingameistari vitans, Henry
Winstanley. Hann byrjaði á
vitabyggingunni 1696 og var
hún úr timbri, en áður en
kveikt var á vitanum í fyrsta
sinn, 1698, náðu sjóræningj-
ar í Winstanley og höfðu
hann á burt með sér. Sat
hann lengi fangi í Frakk-
landi, en komst þó loks heim
til þess að ljúka við stórvirki
sitt. Winstanley treysti því
að bygging hans mundi þola
öll veður, og í ofsaveðri í
nóvember 1703 lét hann róa
sér út í vitann. En morgun-
inn eftir var vitinn horfinn
af skerinu ásamt höfundi sín-
um. Og sama daginn brotn-
aði líkan af vitanum heima
hjá Winstanley fyrir slysni.