Fálkinn - 22.02.1961, Blaðsíða 11

011 viljuan við vita sem mest um lífift
eftir dauðann, og enda þótt ekkert sé
vitað með vissu um það, er alit for-
vitnilegt, sem um það er ritað. Þór
Baldurs hefur tekið saman þessa grein,
sem segir frá því er yogi og nemandi
hans stíga út úr hinum jarðneska líkama.
□RUQHNN
kominn inn á annarleg svið, enda þótt
þú hafir ekki hreyft þig einn þuml-
ung. Fyrir aftan þig skynjarðu óljóst
herbergið, sem við dvöldum áðan í, og
fyrir framan okkur ef svo mætti að orði
kveða sérðu einkennileg ljós og ljósblik,
sem taka á sig mismunandi liti og mót.
Þetta eru sveiflur og tíðni orkunnar, því
nú förum við í gegnum orkusviðin. Þessi
bláleiti ljósbjarmi er einhver rafmagns-
sveifla, sennilega útvarpssending, sem
þýtur gegnum rúmið. Bak við þig á
borðinu mínu sérðu segulstálið, sem
ávallt liggur þar. En nú sérðu hinn
sérkennilega ljósbjarma umhverfis pól-
ana, sem venjulega er ekki sýnilegur.
Þú tekur einnig eftir því að einkenni-
leg glóð virðist fylgja sérhverjum jarð-
neskum hlut. Þetta er atomorkan o. s.
frv. Enn veikar skynjarðu útgeislun,
sem virðist vera alls staðar fyrir hendi,
þetta er aðdráttaraflið. Þetta er allt mjög
eftirtektarvert, og ef þú værir lærður
læknir eða eðlisfræðingur væri sjálf-
sagt varla hægt að draga þig út frá
þessu sviði, svo skemmtilegt er að at-
huga þessi öfl, sem gerð eru sýnileg.
En þar sem því er ekki að dreyfa muntu
sjá það sem skemmtilegra er á hærri
sviðum.
Jæja, núna finnurðu að lífsorkan er
komin á hærra tíðnisstig, og þú finnur
að þyngdaraflið fer dvinandi. Þér finnst
þú nú vera léttur sem lauf, og þú finn-
ur að þú getur farið um algjörlega án
áreynslu. Nú geturðu byrjað að ganga.
Já, „ganga“ sagði ég. Þú ert enn á
jörðinni hvað rúmfræðilega stöðu áhrær-
ir og herbergisgólfið er enn undir fót-
um þínum.
Gakktu nú með mér gegnum vegg
herbergisins og út á götuna. Óttastu
ekki, gakktu rakleitt gegn um vegginn,
rétt eins og hann væri aðeins gerður
úr þoku. Jæja, fannst þér það ekki auð-
velt? Einkennilegt! Að ganga í raun og
veru gegn um hlaðinn múrsteinavegg,
finnst þér það ekki? En enn einkenni-
legra er að þegar við hugsum okkur um
þá fór veggurinn gegnum hið þunna
efni líkamsgerfis okkar, í staðinn fyrir
hið gagnstæða, Það er hið raunverulega
leyndarmál við það.
Nú skulum við ganga niður eftir stræt-
inu. Gakktu til hliðar, rétt eins og þú
værir í líkamanum, stoppaðu andartak.
Þarna léztu mann ganga beint í gegn
um þig. Og hann sá þig ekki einu sinni.
Er þér ekki ljóst, að við erum aftur-
göngur? Ekki síður en vofa föður Ham-
lets, en í okkar tilfelli eru líkamar efnis-
heimsins í dásvefni inn í herbergi, en
líkami föður Hamlets lá rotnandi í gröf-
inni. Þarna sá hundurinn þig. Og þetta
hross skynjaði óljóst nærveru okkar.
Sjáðu hvað hann verður taugaóstyrkur.
Skepnurnar hafa yfir að ráða mjög næm-
um sálrænum skynjunum, samanborið
við skynhæfni mannsins.
Hættu nú að hugsa um sjálfan þig og
taktu eftir fólki, sem fer framhjá þér.
Þú tekur eftir að sérhver maður er um-
vafinn egglaga ljósbaug eða áru, sem
er í um það bil tveggja til þriggja feta
fjarlægð frá líkamanum. Þú tekur eftir
straumiðum litanna og hvernig þeir móta
litasvip árunnar. Taktu eftir mismun-
inum í skuggum litanna og taktu einnig
eftir að mismunandi litir virðast vera
ráðandi hjá mismunandi fólki. Þú veizt
hvað þessir litir merkja, því ég hef sagt
þér til í litafræðum áður.
Taktu eftir hinum fagurbláa andlega
hjúp, sem sveipast umhverfis höfuð þess-
arar konu. Og sjáðu þetta ljóta litarfar
umhverfis manninn, sem gengur fram-
hjá henni. Þarna kemur stórgáfaður
maður, sjáðu hversu liturinn er sólgul-
ur umhverfis höfuðið. En mér geðjast
ekki að þessum rauðu litbrigðum um-
hverfis líkama hans, og of lítið er af hin-
Frh. á bls. 30
FALKINN
11