Fálkinn - 28.03.1962, Síða 20

Efsta myndin: Jóhannes
Jósefsson, myndin er tekin
29. júlí 1933. Miðmyndin:
Auglýsing' frá fjölleikahús-
inu Empire. Nafn Jóhannes-
ar er prentað með stærsta
letrinu til þess að sýna, að
sýningaþáttur hans sé helzti
liðurinn í skemmtiskránni.
Neðstíi myndin: Jóhannes
Jósefsson 25 ára.
20
FÁLKINN
FIMMTUGUR
AFREKSMAÐUR
Á undan mér gekk maður.
Hann kvað fyrir munni sér
í sífellu:
Vertu’ ei blauður heldur
hetja,
Hníg ei dauður fyrr en
þarft.
Það er langt síðan. Ég var
um fermingaraldur og mað-
urinn, sem á undan gekk var
rúmlega tvítugur. En það var
eitthvað, sem gerði þetta ó-
gleymanlegt. Þar sem hann
þrammaði skaflana. Þrekið
og viljinn í hreyfingu og mál-
hreim. Ég var hljóður og
ekkert heyrðist gegnum ó-
veðurshvininn, nema þetta
sama upp aftur og aftur;
Vertu’ ei blauður heldur
hetja,
hníg ei dauður fyrr en
þarft.
Síðan hef ég aldrei séð
þennan mann svo, að ekki
hafi rifjazt upp fyrir mér
þessi atburður. Mér virðist
æviferill hans benda til, að
hann hafi gert þetta karl-
mannlega stef að einkunnar-
orðum sínum.
Sumarið 1908 taka íslend-
ingar í fyrsta sinn þátt í Ol-
ympsleikjunum. Þeir voru
þá háðir í Lundúnum. Á
leikjunum var sýnd íslenzk
glíma og þótti mikið til henn-
ar koma. Höfðu ensku blöðin
orð á því að hingað til hefðu
menn álitið, að einna erfið-
ast mundi vera að koma Jap-
önum af fótunum, én íslend-
ingar hefðu sýnt það, að þeir
mundu vera enn þá erfiðari
viðfangs. Auk þess sem Jó-
hannes tók þátt í íslenzku
glímunni á Olympsleikunum
og glímusýningum, sem
flokkurinn hélt vísvegar um
Bretland að afstöðnum leikj-
unum tók Jóhannes þátt í
grísk-rómverskri glímu á sjálf-
um leikjunum. Varð hann þar
einn af fjórum, sem komust
í úrslit í miðþyngdarflokki.
Fyrst glímdi Jóhannes við
Ungverjann Orosz og sigraði
hann á 12 V2 mínútu. Úrslita-
glíman var milli Jóhannesar
og Svíans Anderson og höfðu
menn búizt við, að Jóhannes
mundi sigra, því blöðunum
Framh. á bls. 37.
NÝR BÚNINGUR
Þjóðbúningur kvenfólksins
er að ganga fyrir ætternis-
stapa. í höfuðstaðnum er
það orðið sjaldgæft að sjá
ungar stúlkur á þjóðbúningi
og er ekki annað sýnna en
hann hverfi á næstu árum.
Myndin sýnir tilraun til þess
að búa til nýjan íslenzkan <
búning. Stúlkurnar eru klædd-
ar í íslenzk efni eingöngu,
íslenzkt prjón, íslenzkan
vefnað og íslenzka skó. Og
því verður ekki neitað, að
stúlkurnar sóma sér prýði-
lega.
(1932).
I
HELDUR BETUR HÁRPRÚÐAR SYSTUR
Hér er mynd af tveimur stúlkum, sem ekki hafa tollað í
tízkunni hvað drengjakollinn snertir, enda er þeim það ekki
láandi. Það éru þær systur Sigurbjörg Magnúsdóttir í Reykja-
vík og Halla Magnúsdóttir í Hafnarfirði. Sýnir myndin að
hárprúðar konur eru enn til í landinu, en líklega eru ekki
margar systur til, sem geta boðið þeim byrgin í þessu
efni, (1932).