Fálkinn - 11.07.1962, Blaðsíða 5

IJrklippusafnið
Sendið okkur spaugilegar
klausur, sem þér rekizt á í
blöðum og tímaritum. Þér
fáið blaðið, sem klausa yðar
birtist í, sent ókeypis heim.
Morgunblaðið 9. júní ’62.

j; VAUKÁK mríítur sá i fr.Tf ;
j; pitíu teygja siff út um slugw ;
; 1 á liúslnu minn'r 5 vÍS Kauiía !
]! veg. H»mi lirí sJtjött viíí ojf !
j; hringrfi í Slökkviliílð', seqj j
j; fór strax á irrmur bilum á ! i
;; vettvang. Reyndist begar pi! j
] I kom rngin iurtta vera áferð- !'
! j um. Ekki rr talið »3 oeinnt ;
! j skomndir hafi orðlS á tntut- ;
!; utn, on eitt litið barn sást l»ó ]
;; hiaupa út úr búsinu racð !
; j brúSuna sína i faníinu. !
Alþýðublaðið 13. júní ’62.
Send.: B. Viggósson.
Vísnabálkur
Á bannlagaárunum í Banda-
ríkjunum mátti áfengisstyrk-
leiki bjórs ekki fara fram úr
2%, og kvað Káinn þá þessa
vísu:
Eg hlýt að slá við slöku
í slyngri Ijóðamennt.
ÞaS :rtti á rinhvern hátt aS
gefa Kópavogsbió Lrkifirrí á a3
sýna bessa msmi, svo ienfri s«m
nokkur kemur tii aS sjá liaiia. O/t
Jtegar menn ekki lengur fara
gogn Kjaldi settu i>eir a« Kcta far
iö hitrvBÍS.— hver einasti einn.
Alþýðublaðið 13. júní ’62
Send.: B. Viggósson.
Send.: N. N.
G. K.“ o. fl.........
Kœra Vika.
Ég Itakkn )iér atlar góðar sUmdir
og ekki hvaö sizt nú upp á siðkastið
skenmitilegar greinnr um ýmis cfni;
einkum þíor, sem „G. K.“ skrifar, og
svo þær mcS nnfnimi Karlson umiir.
Hver-er iiann, þessi hiaöamaður, eða
er liann ritliöfnnrfur'? Það er sér-
staklega skemmttleg kiinnigáfn og
stíll yfir þeim — það var alveg dá-
samlegt að fara ú skiði og djass me.8
honum.
J;eja, Víka mim þér fer frarn, og
er það ekki það, sem aliir óska sér?
Gefðu mér meira islenzkt efni —
það er, lielrf ég, vinsælast. Mc8 ósk
um gotl framlialri.
Hanna .Stína, aðrfánutli Vikimnar,
_ — _ Skammastin, Guðmund-
iir Karlsson, að vera að koma
nafninu þinu svona lúalcga á
framfteri. — Og svo — hvernig
fara menn á djasa?
Vikan 24. tbl. ’62.
Send.: Sig. G. Tómasson.
Það yrkir enginn stöku
á aðeins 2%.
★
Innra lengi ungri mær
ama þrengir dróminn.
Jurt, sem enga frjóvgun fær,
fölnuð hengir blómin.
Sigurður Jónsson, Katadal.
Ofbirta.
Frumlegt neitt ei fékk að sjá
fyrir ljósaprjáli;
eg var þreyttur orðinn á
ensku rósamáli.
★
Millibils — ástand.
Skáldið svaf í næsta her-
bergi við konu eina, sumir
segja vinnukonuna, aðrir
sjálfa heimasætuna.
Millibilið fáein fet
farsæld skilur beggja;
gegnum þilið fram í flet
finn ég ylinn leggja.
★
Allt búið og gleymt.
Þegar kveð ég kóng og prest,
í kirkjunni verður reimt;
en moldarhrúgan svarta
sést------
og svo er allt búið og gleymt.
★
Alcohol.
Mér að græða gengur seint, —
það gerir alcoholið,
DOIMIMI
Mér er sagl, að Hót-
el Saga sé svo fínt, að
nær hefði verið að
kalla það Lygasaga.
þó hefi’ eg bæði ljóst og leynt:
Logið, svikið, stolið.
★
Botnleysa.
Allt, sem eg hefi’ ort og sagt,
er einskis virði,
því botninn er suður 1
Borgarfirði.
Kristján N. Júlíusson.
£á (tejti.*.
Nœgjusemi er kostur, en nízka löstur. Fyrir allmörgum
árum geispaði karl nokkur einhleypur golunni. Átti hann
heima í Reykjavík. Þegar hann dó, fundust í rúmhotni hans
100 þúsund krónur í beinhörðum peningum. Þar fannst
einnig bók ein merkileg. Inn í hana hafði hann fœrt öll út-
gjöld og tekjur. Þar var meðal annars að finna þessar fœrslur:
Sparað með því að neita sér um skro dagana 4.—11. ágúst
. . . 1.35 Sparað með því að eta rúgbrauð þurrt í sept. . . . 8.00
Sparað með því að finna gamla þumlavettlinga í okt. . . . 2.00
Þannig voru færslurnar, smásmugulegar fram úr hófi. Á
einum stað stóð skrifað út á spássíu: — Jón, andskoti skuld-
ar mér 5 aura. Hann borgar aldrei. Og neðst á fremstu síð-
unni í bókinni stóð þessa konunglega klausa:
Sparað með því að hœtta við stefnumót við Skólavörðuna
þann 10. júní . ... JA, ÞAÐ VITA GUÐIRNIR EINIR.
FÁLKINN
5