Fálkinn - 23.01.1963, Blaðsíða 20

OBUSTA
Á seinni árum hefur handknattleik-
urinn notið vaxandi vinsælda og mun
nú vera sú íþróttagrein sem flestir
leggja stund á. Og eftir því sem okkur
hefur skilizt er það einnig sú flokka-
íþróttin sem við höfum náð hvað beztum
árangri í. Um upphaf handknattleiks-
ins hér á landi var fjallað hér í grein
í blaðinu fyrir rúmu ári og förum við
því ekki frekar út í þá sálma.
En að sama skapi og íþróttin er
vinsæl þá er illa að henni búið. Að
vísu hafa tvö íþróttafélög komið sér
upp myndarlegum húsum þar sem skil-
yrði eru viðunandi, en aðalkeppnin,
íslandsmótið, fer fram í braggaræksni
í Hálogalandshverfi og þar eru aðstæð-
ur fyrir neðan allar hellur. Húsið er
alltof lítið og rúmar hvergi nærri þann
mannfjölda sem sækir ,,stóra“ leiki.
Þegar rignir úti rignir inni og þegar
búið er að troða í húsið eins og mögu-
legt er, fer að minnka um þægilegt
og heilnæmt andrúmsloft.
Nú er í byggingu nýtt og glæsilegt
hús í Laugardal og er vonandi að það
komizt í notkun sem allra fyrst.
Fimleikafélag Hafnarfjarðar hefur
um npkkurt skeið borið ægishjálm yfir
önnur félög í þessari íþróttagrein. En
nú upp á síðkastið hefur Fram sótt þar
fast á og í fyrra urðu þeir íslands-
meistarar innanhúss. Það þykir því
jafnan til tíðinda þegar þessi tvö félög
keppa saman. Og þess vegna datt okk-
ur í hug að gaman væri að skreppa inn
eftir og vera áhorfendur að einum leik
hjá þessum félögum. ,
Þegar við komum inn eftir beið stór
hópur fyrir utan aðaldyrnar og komst
ekki inn. Það var kalt í veðri og menn
börðu sér ákaft til hita. Þeir sem næst-
ir voru dyrunum sögðu, að það væri
orðið fullt inni, en höfðu samt góða
von um að komast þangað. Og það stóð
heima, að rétt á eftir var kallað, að
nokkrum yrði hleypt inn um bakdyrn-
ar. Þegar til kom var það Þó ekki nema
lítill hópur sem var svo heppinn og
við vorum þar á meðal. Það biðu enn
nokkrir fyrir utan og urðu frá að
hverfa.
Og þá erum við komnir inn í mið-
stöðvarklefann að Hálogalandi. Ef ein-
hverjir hafa ekki hug á að koma með
okkur lengra, geta þeir skotizt út um
dyrnar aftur, en hinir fylgja okkur
eftir í gegnum afgreiðsluna, þar sem
gosið er selt. Þegar þangað er komið
spyi’jumst við til vegar, hvar við finn-
um búningsklefa leikmanna og okkur
er vísað til vegar.
Við heimsækjum fyrst Hafnfirðinga.
Þeir eru að henda á milli sín knetti
ellegar þeir sitja á bekkjunum og eru
að spjalla saman. Að sjá eru þeir ró-
legir, en það er sennilega bara á yfir-
borðinu. Við spyrjum þjálfara þeirra,
Hallstein Hinriksson, sem jafnframt er
þjálfari landsliðsins, hvernig hann
haldi að leikurinn fari.
Tveir af liðsmönnum Fram í búnigs-
klefa: Sigurjón markvörður og Guðjón
Jónsson.
20 FÁLKINN