Fálkinn - 13.03.1963, Blaðsíða 13

undir arm hennar. Hún var alvarleg.
— Aldrei, hvíslaði Meg. — Mín heit-
asta ósk hefur rætzt!
— Jú, falleg ertu, næstum jafn fögur
og veslings konan, sem drukknaði hér
fyrir utan. Líttu bara á myndina sem
hangir á veggnum þarna.
— Þetta er Nella Greene, heyrði hún
ráðskonuna segja. — Líttu vel á hana.
Læknirinn hlýtur að vera viti sínu
fjær. Sérðu ekki hvað hann hefur gert
við þig?
Meg þurfti ekki að líta á myndina
lengur. Hjarta hennar tók kipp þegar
hún sá myndina af Nellu Greene. Það
var eins og hún sæi tvífara sinn ....
tvíburasystur.
Hugsanirnar hrönnuðust upp í huga
iænnar. Hvers vegna hafði Robert
Greene umskapað hana í mynd eigin-
konu sinnar! — konunnar, sem hann
hafði unnað svo heitt?
Hvers vegna gerir hann þetta?
Hún reyndi að finna hugsunum sín-
um búning í orðum, en það tókst ekki.
Hún varð aðeins hræddari því lengur
sem hún hugsaði um þetta. Með mikl-
um erfiðismunum reif hún sig lausa
frá málverkinu og starði á gömlu ráðs-
konuna. Frú Verney var skyndilega
orðin breytt. Hún virtist svo gömul og
slitin nú og þegar hún talaði var rödd-
in ekki hörkuleg lengur.
— Hver getur vitað hvað hrærist
innra með honum, sagði hún.
Framh. á bls. 28.
FÁ'LKINN 13