Fálkinn - 20.03.1963, Blaðsíða 4

Ef þið eruð að hugsa um hatta fyrir vorið skuluð Þið athuga þennan
vel. Hann er ofinn úr silkiböndum og stílinn getum við kallað
geimfarastíl.
og línunum á
Eiginmaður nokkur fór að trúa því í alvöru
að kona hans væri hugsanalesari, því að hún
gat sagt honum, þegar hann kom heim af skrif-
stofunni, hvað hann og vinnufélagar hans höfðu
verið að ræða um í vinnutímanum.
Lengi vel fékk hann ekkert að vita, hvernig
hún færi að þessu. En allur galdurinn var sá,
að hún lagði pappírsmiða með matarpakkanum
hans, og þegar hann kom heim með tóman kass-
ann, gat hún auðveldlega ráðið það af krassinu
þessum miða, um hvað hefði verið rætt
í Kaliforníu er skylda að setja upp viðvör-
unarmerki ef gildrur eru settar fyrir mýs.
í Minnesota er óheimilt að hengja upp á sömu
snúru karlmanns og kvenmannsnærföt.
í Indiana eru lög sem banna mönnum að
ferðast með almenningsvögnum í fjóra tíma
eftir að þeir hafa neytt hvítlauks.
Við hjónavígslu í Argentínu gagnrýndi prest-
urinn brúðina fyrir hvað hún væri í flegnum kjól. Brúðguminn
sló prestinn þegar niður og það varð að fá annan prest til að ljúka
við athöfnina.
Franskur fjárbóndi fékk veður af að
ekið hafði verið á nokkrar kindur hans
að kvöldlagi á heimleið þeirra úr beitar-
haganum. Hann keypti sér þess vegna
talsvert magn af hinum margumræddu
„kattaraugum" og setti á horn kindanna.
Eftir það var ekki ein einasta kind ekin
niður. Franska umferðarlögreglan hugleið-
ir nú hvort ekki beri að skylda aðra fjár-
bændur til að gera slíkt hið sama.
4
FALKINN
Kímni í frásagnar-
máta einkenndi ekki
sögur Hemingways, en
kátur gat hann nú
samt verið á stundum.
Langt er síðan, að þeir
í Ameríkunni tóku að
safna kátlegum og
skrítnum athugasemd-
um, sem hann hafði
sagt á glaðri stund.
Hér er ein slík ur
fisk og skáldskap:
— Allir rithöfundar ættu að borða mikinn
fisk, því að trosið inniheldur fosfór og hefur
hressandi áhrif á heilasellurnar. Nokkrum
rithöfundum nægir að snæða sardínur en aðr-
ir verða að gleypa í sig heilan hval.
★
Randolph Churchill
er kunnur blaðamaður
í heimalandi sínu, Eng
landi. Fyrir nokkru lét
hann orð falla um
Fleet Street. Blaða-
mannastéttin fékk
margar sneiðar, en þó
mun þessi vera verst:
■—- Faðir minn sagði
eitt sinn við mig: Þú skalt standa upp og
segja þína skoðun hreinskilningslega, — en
annars halda kjafti.
Þessu boðorði hef ég síðan fylgt, og ég
vildi óska að blöðin í Fleet Street gerðu eins.
★
Frú Skráargat, Lou-
ella Parson, er ekkert
sérlega vinsæl í henni
Hollýwood en þó eru
þeir til, sem hlýða
hennar ráðum eða
halla sér upp að henn-
ar digra barmi. Fyrir
rúmlega ári, sagðist
hún hafa fengið bréf,
sem hér fer á eftir frá Charles Chaplin yngra.
Sagðist frúin aldrei hafa fengið jafn átakan-
legt bréf. Snepillinn hljóðaði svo:
— Ég skrifa yður frá taugahæli, þar sem
ég var lagður inn til lækninga. Þér vitið, að
eftir að ég lenti í bílslysinu, sem var því að
kenna að ég var ölvaður við stýrið, var ég
skyldaður af réttinum til þess að ráða bót á
áfengisneyzlu minni, og leggjast inn á tauga-
hæli í þurrkví. Ég óska þess af heilum hug,
að faðir minn, sem er einn af mestu leikurum
heimsins, bíði aldrei tjón á þeim hneykslum,
sem ég veld. Þessi meðhöndlun hér er
ógurleg. Ég var djúpt sokkinn. Nú er ég
hræddur, og ég spyr sjálfan mig í angist:
Verð ég heill heilsu. Frú Parson, þér verðið
að fullvissa mig um að ég eigi ennþá vini.
Trúið á mig, hjálpið mér, biðjið fyrir mér.
Svo mörg voru þau orð, enda ku þeir vera
pennaliprir, leikararnir í Hollýwood.