Fálkinn - 20.03.1963, Blaðsíða 5

úrklippusafnið
Sendið okkur spaugilegar
klausur, sem þér rekizt á í
blöðum og tímaritum. Þér
fáið blaðið, sem klausa yðar
birtist í, sent ókeypis heim.
Áretðanleg og dugleg
stúlka óáka.4 írá kl, 1 <> h,
vtn í vefnaösrvöra-
ITnnur
Morgunblaðið 26. 2. ’63.
Margrét Guðnadóttir.
Dömur!
Mikið úrval af háralit. — Tökum einnig í litun,
þær dömur, sem eíga litina sjálfar. — Tima þarf
ekki að panta séistaklega.
Ilárgfðeislustofan RAFFÓ.
Hárgreiðsittstofaft
Simi 24744.
— Sími 19922.
Morgunblaðið, febr. 63.
gegatr furftu aö Ari...
Kogasou, sem var við vinnu í
lest ski|>sinS er hann sprakfc,
skylði sleppa Ijfamti ár rifrilð-
}nu, en bíiturinn sökk vift
bryggju Fiúkiðjuversius.
Morgunblaðið 6. 3. ’63.
Send.: Mörður Árnason og
Gunnar Bjarni Gunnarsson,
Laugavegi 43 og Lindargötu
17. 9 ára (báðir).
Itnnkar og siiarisjftftir:
BftHatbrbanH tHantí*. AUStu«tr,ft
íiiiií^iíétiiwgíSöiUSsatusWsííesípts:
Fnunfcvtnafcl lsA, tftern«sf. e ,,
l.a::«>:«iW I-i., A.«smrMr:<ní_U .
\uUurts< jMnllfi«» t4»H<, "
_ i.*ftel«iits<51<(<ft„ I.aotih, ...
. Yci'<ni'SSt'SSi■:> . i-::».<:■■ -■ ■ ■■
WÍ»Wrti*j»nilibu. ' /ll
SvKVim-.at.pnic!.. tiaioara.tr. ttví .
Sd W, ttti'.i f|- S<r Íii'llf I Harnarf
Sj>5Í, KftpavM?. Stgíhmm « <-•
§Ð.*í. áv. <« av«rt.2ftH«íft
UtraöJwafci ftKSíursll:. ..
.-•ÖfilHÍ, pOBÍÍilWKl t® c■:
Verrfua(irlia.tiin taí. h.t. Sanli. i>
— rtííjft, K.útUtarrei SW ..... -
\Utfgáia;o^ .................1 ■
tSiiftft
I .!■.<•
ttsw
iSHSftsK
1703»
i :;•■-■
tftiiiíl
3SfrJ<!
ia:iM
nfiat
m«m
í,oar>«
awiaftii
iw»
17t)M) .
f HH2
SatSít
2«t<VI
a»:n«:
Kaupsýslutíðindi 9. 2. ’63.
Sendandi: S. H.
Sendandi: Jón Þór.
'>yl r
1.0.

St. Kinittgin txr. 14.
Fundur í kvöi-d kl. 8.J0
{.stuttiir fundur) — ÖskttdagS
fagnaftur hefst kl. 9. Kvik-
ir.ynd, pokauppboð óg Dans.
Félagnr fjölniennið <>g num
ift eftiV aft koma mrð poks.
Sj úUrnsjóftsstjðrtún
Morgunblaðið 27. 2. ’63.
Sendandi: Kristinn Hólm.
bremsuskiiyrSt & braut 133) I
séu sæmileg, Nú kemnr 2S3. {
skeytíð, sem tilkynnír okkur, f
að Boeing 120 flugvél frá Air
Ltngus hafi farift frá Shennon
á irlandj k|, 1800 og áætli
komu iina tit BtiBfon ki. 2207.
Hún lýgur i 35 þús. feta:hæft,
ér 102911 pund á þyngd' og
befur innanbot'ös 75 sálír.
— Kr atltaí avona ntikið að
gi;ra Jtérna?
IIII |||||S|li|í||ÍÍiiÍiH||ÍÍ|l|
ift núno. Á auntrjn er þetta
eins og á vitiausraspítaia,
ttimiing
FramUaJd af 4, síftu.
« mitnaSi m», og Framaókfiar-
»a eiya þar fuiitrúa. scm þeír'
bæðl mcU og treyfita. j
Tíminn 28. 2. ’63.
Send.: Theódór Magnússon.
Vísindin
Það fór allt á tjá og tundur
í járnbrautarlestinni frá Padd-
Predikarinn og púkinn
Dansi, dansi, dúkk-
an mín.
Já, en ekki í rauðri
dulu, þótt kosningar
séu í nánd.
Morgunblaðið 14. 2. 63.
Sendandi: Erla Bára.
ington að kjarnorkuverinu í
Harwell þegar einn af bezt
þekktu kjarnorkusérfræðing-
um landsins hrópaði allt í einu
að hann væri búinn að týna
skjalamöppunni sinni.
Við hugsunina um hina
mörgu njósnara og hvað
mundi gerast ef þeir
næðu í möppuna, hófu allir
farþegar lestarinnar að leita
sem óðir væru — og mappan
fannst. Ofsakátur tók sér-
fræðingurinn við möppunni:
— Guði sé lof, sagði hann
og opnaði hana, ég var að
deyja úr hungri.
Og úr möppunni tók hann
nokkrar brauðsneiðar og fór
að borða.
IVIenningin
Við erum staddir í sögu-
tíma í skóla nokkrum í Dan-
mörku. Og kennarinn hlýðir
nemendunum yfir sögu Krist-
II. Og hann segir þeim frá
ástum kóngs og hollenzkrar
hefðarmeyjar. Og svo spyr
hann einn piltinn:
— Munið þér nafnið á þess-
ari konu?
Ungi maðuirnn varð
hvumsa við og kom ekki upp
neinu orði. Kennarinn vildi
hjálpa honum svolítið:
— Auðvitað þekkið þér
nafnið. Dy .... Dy ....
— Ó, já svaraði strákur,
fröken Dusseldorf.
Tæknin
Bóndi úr Húnavatnssýslu
flaug til útlanda. Iiann hafði
aldrei flogið áður. Flugvélin
lenti á nokkuð mörgum völl-
um og á hverri flugstöð kom
lítill gulur bíll og renndi upp
að flugvélinni. Þegar bóndi
kemur á áfangastað einhvers-
staðar í Ameríkunni, þar sem
hún dóttir hans blessuð bjó,
var hann spurður, hvort hon-
um fyndist ekki mikið til um
framfarir tækninnar á sviði
flugmálanna.
— Ojú, sagði bóndi, en guli
bíllinn stóð sig líka vel.
+
Astarleikurinn
Blaðamaður nokkur hefur
sagt svo frá:
„Þegar ég dag nokkurn ók
framhjá búgarði einum sá ég
skilti sem sett hafði verið upp
við þjóðveginn:
Fallegir kettlingar gefnir.
Fjórtán dögum seinna leit
skiltið þannig út:
Kettlingar gefnir.
Og síðast þegar ég átti þarna
leið um var komið nýtt skilti.
Kettir og fallegir kettlingar
gefnir.“
DOIMIXll
Vandinn við vel-
heppnað kokteilpartí
er ekki að fá gestina
til að tala heldur
hvernig maður getur
heyrt eitt orð af því,
sem þeir segja.
Skotarnir
Tveir Skotar hittust á götu
og fóru að ræða um vin sinn
nýlátinn.
— Ég heyri sagt að Harry
hafi látið eftir sig 5000 pund,
sagði annar.
Nei, sagði hinn, Harry lét
ekki neitt eftir sig. Hann var
kallaður frá þessu.
Ástin
Hann var að farast úr ást
og honum fannst, að réttast
væri að bjóða henni á kín-
verskt veitingahús.
Og yfirþjónninn rétti hon-
um matseðilinn, en hann var
prentaður á kínversku. Pilt-
urinn starði og starði , en það
var. um að gera að bera sig
mannalega og láta sem ekk-
ert væri. Þess vegna benti
hann á efstu línuna og sagði
stoltur:
— Tvo skammta af þessu.
— Herra minn, sagði yfir-
þjónninn, við erum þvi miður
ekki mannætur. Þetta er nafn
eigandans, sem þér bendið á.
sá bezti
Þeir voru vinir pósturinn og lyfsalinn. Ein-
hverju sinni átti pósturinn leið fram hjá lyfja-
búðinni og hitti vin sinn að máli. Lyfsalinn
bað hann að vera andartak fyrir sig í búðinni, meðan hann
skryppi frá. Það kæmi áreiðanlega enginn. Jœja, póstur-
inn tekur þetta að sér og lyfsalinn hleypur af stað.
— Jœja, kom einhver? spyr lyfsalinn, þegar hann kem-
ur aftur.
— Já, það kom einn maður, svaraði pósturinn.
— Og hvað vildi hann?
— Hann bað um hóstasaft og ég fékk honum eina krús
af þessu þarna uppi í hillunni.
— Ertu vitlaus maður, það er laxerolía. Hvar er maðurinn?
— Mér sýnist hann standa þarna upp við staur og er
áreiðanlega að bœla niður í sér hóstann.
FALKINN
5