Fálkinn - 20.03.1963, Blaðsíða 6
— Ertu viss um, að þú hafir borið rétt fram það
sem þú pantaðir?
— Hversu lengi sögðust þér hafa verið
húsgagnasmiður.
— Þessi dagskrá f sjónvarpinu er stöðugt að versna.
— Þú skalt ekki hafa neinar áhyggjur af vinnunnl...
allt starfsfólkið á skrifstofunni mun vinna verk þín,
strax og við getum komizt að því hvað það eiginlega
var sem þú gerðir.
Maðurinn,
sem aldrei er við.
Kæri ritstjóri. — Ég er
gamall maður, sem alla ævi
hef unnið hörðum höndum,
mokað skít og slori, og oftast
nær lagt mér tros til munns.
Ég þakka guði fyrir, að ég hef
verið heilsuhraustur svona
mestan hluta ævinnar, en upp
á síðkastið hef ég nokkuð
stundað lækna og hef ekkert
nema gott af þeim að segja.
Jæja, ég ætla nú ekki að
fara að raupa neitt eða gorta,
en aldrei hef ég þegið af
sveit eins og nú virðist komið
í tízku hjá fólki, sem ekki
nennir að vinna ærlegt hand-
tak og lifir auk þess af víxl-
um, sem falla á ábyrgðar-
mennina. Ég þurfti um dag-
inn, að leita til ákveðins
manns, — ég tek fram hann
vinnur ekki á opinberri skrif-
stofu. Hann var ekki við. Ég
kom aftur næsta dag og enn
var hann ekki við og þannig
gekk alla vikuna út og aldrei
náði ég í skottið á honum.
Loks fékk ég að vita að hann
tæki ekki á móti nema
ákveðnum mönnum. Og fyrir
náð fékk ég að tala við hann,
og auðvitað varð erindi mínu
hafnað... ,
U.
Svar:
Þeir sem þykjast háir lierrar,
setja sig oft á háan liest.
Sameiginlegur hiti.
Kæra pósthólf. — Ég ætla
síður en svo að fara gera
þetta að hitamáli, þótt það
sé hitamál í sjálfu sér. Þegar
ég fluttist í borgina fyrir
nokkrum árum, þá keypti ég
mér íbúð í blokk. Sem betur
fer lentum við í húsi með
sæmilega siðuðu og prúðu
fólki, t. d. fer enginn upp
stigann, nema þurrka vel af
sér, og konurnar eru yfirleitt
ánægðar með verkaskipting-
una, þvottahúsið og allt það
dót. En við hjónin erum ákaf-
lega óánægð með hvernig
hitanum er deilt niður. Finnst
ykkur nokkuð réttlæti í því,
að maður sem býr í miðri
blokk, borgi jafnmikið í hita-
kostnað og sá, sem býr í end-
anum? Það hlýtur óneitan-
lega að fara meira vatn í
leiðslur hjá þeim, sem búa út
til endanna og þar sem eru
þrír útveggir. Okkur hjónun-
um kom í hug að skrifa ykk-
ur út af þessu og stinga upp
á því, að þið birtuð bréfið í
pósthólfinu ásamt tillögu okk-
ar um, að sér hitamælum
verði komið upp í hverri íbúð,
svo að hitakostnaðurinn skipt-
ist jafnt niður.
H. J.
Vonandi sjá nú lijónin bréfiö
hér.
Leiðrétting.
í viðtali við Felix Jónsson
yfirtollvörð gerði prentvillu-
púkinn okkur slæma grikki.
Þar sem til að mynda er verið
að tala um togaraveru Felixar
átti að standa, að hann hefði
verið eitt ár á Jóni forseta,
en ekki fjögur ár.
Þá hefur fallið niður kafli
um dvöl Felixar í Þýzkalandi,
er hann starfaði við smíði
fiskverkunartækja hjá fyrir-
tækinu Baader í Lúbeck.
Meðan Felix starfaði í
Aberdeen, en þar var hann
þrjár vertíðir, bað skozkur
maður, Mr. Rowtn, hann að
koma með sér til íslands til
þess að selja flatnings- og
hausunarvélar frá Baaders.
í þessari söluferð samdist
um tvær vélar. Gísli J. John-
sen í Vestmannaeyjum keypti
aðra, en togaraeigendur í
Reykjavík tóku hina til
reynslu. Veturinn 1926—27
dvaldist Felix svo í Lúbeck
hjá fyrirtækinu Baader við
smíði á þessum fiskverkunar-
vélum og kynnti sér um leið
allt viðhald þeirra, því að
ætlunin var, að hann yrði
starfsmaður verksmiðjunnar
á íslandi.
Vorið 1927 hélt hann svo
heim til íslands ásamt öðrum
eiganda verksmiðjunnar, Herr
Heckel og höfðu þeir vélarn-
ar meðferðis. Þeir fóru til
Vestmannaeyja og settu nið-
ur vélina, sem Gísli Johnsen
hafði keypt, en héldu að því
búnu til Reykjavíkur og settu
hina niður í b. v. Skallagrím.
Fóru síðan reynsluferð með
togaranum, en þar kom í ljós,
að við þær aðstæður, upp-
fyllti vélin ekki þær vonir,
sem menn höfðu bundið við
hana.
í síðari hluta greinarinnar
eru nokkrar prentvillur, t. d.
nokkrir sjómenn, á að vera
norskir sjómenn, og höggva
sundur átti að vera höggva
stundum.
Þá misritaðist nafn Felixar
í fyrirsögn og efnisyfirliti og
biður Fálkinn hlutaðeigandi
FALKINN