Fálkinn - 20.03.1963, Blaðsíða 37

FÁLKINN
V I K U B L A Ð
var hættur aS rigna þegar Hannes
Stefánsson lauk frásögn sinni.
Eins og háttur er margra þeirra er
hlotið hafa herzlu í átökum við Ægi
konung, óx honum ekki í augum þessi
sögulega heimferð haustið 1916, sem
eins og hann sjálfur tók fram, hefði
auðveldlega getað endað á þann veg
að af henni hefði engin frásögn verið
skráð.
Sv. S.
ÖRLAGADOMUR
Framh. af bls. 19.
hendur í vösum. Munnur hans var eins
og beint strik.
— Þú átt eftir að útskýra fyrir mér . .
endurtók hann og starði á hana. — Ég
sagði þér að umbúðirnar ætti ekki að
taka af fyrr en í dag. Hvers vegna
hlýddir þú ekki?
— Skilurðu ekki, hversu spennt ég
var? Ég þorði ekki að trúa því, að þér
hefði í raun og veru tekizt aS breyta
andliti mínu.
— En nú veiztu það?
í tveimur löngum skrefum gekk hann
fast að henni.
— Nú veiztu, að ég hef skapað þig
í mynd hinnar látnu eiginkonu minnar.
Var það ástæðan til þess, að þú vildir
strjúka — rifta samningnum sem við
höfðum gert?
— Ég fékk mér bara ofurlitla göngu-
ferð eftir ströndinni, laug hún.
— í fötum konunnar minnar? og
með föt hennar í töskuni? Og
með peninga? sagði hann háðskur. —
Preston sagði mér, að þú hefðir hlaupið
frá þessu í óðagoti. En þú ert kannski
vön að þiggja án þess að gefa?
Hún hörfaði aftur á bak, unz hún
fann vegginn nema við bakið. Hann tók
fast um handlegg hennar.
— Ég hef aldrei gert svona vel
heppnaða aðgerð. Þegar ég sá að þú
hafðir hár og augu Nellu, vissi ég að
mér mundi takast þetta.
Hann hélt svo fast um handleggi
hennar, að hún kveinkaði sér.
— Þú ert úr holdi og blóði, heit og
lifandi, hvíslaði hann fast við varir
hennar. — Þú gætir verið Nella endur-
holdguð.
Hún hafði aldrei á ævi sinni verið
jafn óttaslegin og nú. Grunur hennar
hafði reynst réttur. Hann var geðveik-
ur ...
— Slepptu mér, hrópaði hún.
En hann herti aðeins á takinu.
— Ég sleppi þér aldrei. Það er dá-
samlegt að lifa aftur. Ég hef skapað
nýtt í stað þess, sem ég missti. Héðan
í frá ert þú mín.
Það var grafarþögn, meðan hún beið
eftir orðunum. Loksins komu þau:
— Nú skaltu fá að vita hvers ég
krefst sem endurgjalds. Þú átt að verða
konan mín — í stað Nellu.
Framh. í næsta blaði.
baby
jane
Ein þeirra bandarísku mynda,
sem mesta athygli hefur vak-
ið upp á síðkastið, er án
efa Baby Jane. Tvær gamlar
og frægar stjörnur leika í mynd-
inni og hefði það þótt firnum
sæta hér áður fyrr. Þetta eru þær
Bette Davis og Joan Crawford.
Leikstjóri er Robert Aldrich.
Þessar tvær öldruðu kvikmynda-
leikkonur leika í Baby Jane, tvær
gamlar stjörnur, sem hafa mun-
að sinn fífil fegri. Blanche, sem
leikin er af Joan Crawford, er
lömuð og situr á hjólastól. Hún
lenti í bílslysi fyrir mörgum ár-
um. Sá orðrómur komst á kreik,
að það hefði verið systir hennar,
sem kom því þannig fyrir, að hún
varð fyrir bíl og slasaðist um það
leyti þegar hún var farin að
skyggja á barnastjörnuna og syst-
ur sína, Baby Jane, er var ljflingur
allrar þjóðarinnar skamma hríð.
í byrjun myndarinnar taka allt
í einu aðdáendabréf að streyma
til Blanche. Gömlu myndirnar
hennar hafa verið teknar til sýn-
ingar í sjónvarpinu.
En Baby Jane er sinnisveik.
Hún er um fimmtugt en hagar sér
í alla staði sem tíu ára væri. Hún
er barnastjarna enn, barnastjarna,
sem drekkur sér til óbóta, hún er
fullorðið barn. En sorgarsaga
þessara vesalings systra er ekki
þar með sögð. Faðir þeirra, sem
hafði lagt óhóflega ást á Baby
Jane, er nú fyrir löngu látinn, og
Baby Jane verður að dveljast und-
ir sama þaki og systir hennar.
Blanche, sem veit fullvel, að það,
sem systir hennar þarfnast er að
komast undir meðhöndlan sál-
fræðings. En Baby Jane virðir að
vettugi allar ráðagerðir systur
sinnar; í hug hennar skjóta upp
kollinum hinar furðulegustu hug-
myndir.
Mynd þessi er um sálfræðileg
vandamál, eins og kannski er
Ijóst af hinu lauslega rakta efni
hennar hér að framan. En til þess
að lesendur fái eitthvað fyrir sinn
snúð, ef þeir álpast til að lesa
þessar línur, þá ætlum við að bæta
því hérna við, að Baby Jane á
enga sök á lömun systur sinnar.
En kvöldið, sem slysið verður, er
Baby Jane dauðadrukkin, og þá
er henni sagt, að hún sé illa inn-
rætt, og hafi valdið óláni systur
sinnar. Þessu trúir vesalings
stúlkan og bælir niður með sér.
En þetta er stærri böggull en hún
getur borið.
Þetta er að mörgu leyti ágæt
mynd og á eftir að slá mörg met
hvað aðsókn snertir. Bandaríkja-
menn virðast óðum farnir að
vanda til kvikmynda sinna og
leikstjórar þar munu víst brátt
hætta að búa til kúrekamyndir
með byssuskotum, kysseríi og
hoppsasa. Húrra fyrir því!
FÁLKIN N 37