Fálkinn - 27.03.1963, Blaðsíða 38

KVIKMYNDIR
Framh. af bls. 37.
En þetta svar er ekki til að herða upp
huga hóru. Hún sem heldur, að hún
geti selt líkama sinn, en samt sem áður
orðið aðnjótandi ástar.
Hún getur ekki hvorttveggja. Hún
verður ástfangin og ætlar þá að taka
upp breytta lifnaðarháttu. En hún er
bara einföld og saklaus stúlka, hún hef-
ur ekki reiknað með melludólgnum
sínum, verndara sínum, honum sem
hafði tryggt henni markað. Hann hefur
selt hana öðrum alfons, — og þegar
hún streitist á móti, er hún skotin með
köldu blóði.
Nönnu leikur Anna Karina og þykir
hún í þessari mynd fegurri en nokkru
sinni fyrr. En myndin er almennt talin
vera eins konar ástaróður Jean Luc
Godards til ástkærrar eiginkonu sinn-
ar — þótt furðulegt megi kallast. Fyrir
þessa mynd fékk hann verðlaun á kvik-
myndahátíðinni í Feneyjum fyrir
skömmu.
Rabýlon
Framhald af bls. 37.
hún birtist í glugganum, heit og rjóð
og sendi honum fingurkoss út í myrkr-
ið.
ÞAU BIÐU HANS. Marion sat við kaffi-
borðið í hátíðlegum, svörtum kvöld-
kjól, sem óljóst minnti á sorgarklæðnað.
Lincoln gekk fram og aftur. Það var
greinilegt, að hann hafði verið að ræða
við konu sína. Þau voru jafn áfram um
að komast að efninu og Charlie.
Hann tók strax til máls. — Þið vitið
sennilega, hvað ég ætla að ræða við
ykkur um, — ástæðuna fyrir komu
minni til Parísar. Ég hef mikinn áhuga
á að stofna mitt eigið heimili og mig
langar mjög mikið til þess að hafa
Honoriu hjá mér. Ég met það afar
mikils, að þið skylduð taka hana að
ykkur vegna Helen, en aðstæðurnar
hafa breytzt .. . Hann hikaði andartak,
hélt síðan áfram, styrkri röddu, —
breytzt mjög mikið hvað mér viðvíkur,
og mig langar til þess að biðja ykkur
að yfirvega þetta að nýju. Það væri
rangt af mér að neita því, að ég hagaði
mér mjög illa fyrir þremur árum
síðan . ..
Marion leit kuldalega á hann.
-— . . . en allt það er löngu liðið. Eins
og ég hef sagt ykkur, hef ég ekki feng-
ið mér meira en eitt vínglas á dag í
meir en ár, og það glas drekk ég til
þess að hugsunin um áfengið vaxi mér
ekki yfir höfuð, þið skiljið hvað ég á
við.
— Nei, svaraði Marion stuttaralega.
— Ég kem í veg fyrir að það verði
að áráttu.
— Það skil ég, sagði Lincoln. — Þú
vilt ekki viðurkenna að það hafi neitt
aðdráttarafl fyrir þig.
— Eitthvað í þá áttina. Þeir, sem ég
vinn fyrir, eru mjög ánægðir með mig
og systir mín ætlar að koma frá
Burlington til þess að hugsa um heim-
ilið, og ég vil mjög gjarna hafa Hon-
oriu hjá mér. Þið vitið, að jafnvel þótt
móður hennar og mér kæmi ekki alltaf
vel saman, létum við aldrei neitt af
því koma niður á Honoriu. Ég veit, að
henni þykir vænt um mig, og ég veit,
að ég get hugsað um hana og — nú,
þannig er málum háttað. Hvaða skoðun
hafið þið á þessu?
Hann vissi, að nú yrði hann fyrir
árás. Vertu rólegur, sagði hann við
sjálfan sig. Þú vilt ekki réttlæta sjálfan
þig. Þú vilt fá Honoriu.
Lincoln tók fyrst til máls. — Við
höfum rætt þetta síðan við fengum
bréfið frá þér í síðasta mánuði. Okkur
finnst aðeins mjög ánægjulegt að hafa
Honoriu hérna hjá okkur. Hún er
skemmtileg lítil stúlka, — okkur finnst
gaman að geta hjálpað, en þetta er
auðvitað ekki endanlegt. . .
Marion greip skyndilega fram í; —
Hvað heldurðu, að þú getir haldið þig
lengi frá áfenginu, Charlie? spurði hún.
•— Að eilífu, vona ég.
— Vonarðu? Hvernig er hægt að
treysta því.
— Þú veizt, að ég drakk ekki mikið
áður en ég hætti við fyrirtækið og kom
hingað án þess að hafa nokkuð að gera.
Þá fórum við Helen . ..
— Vertu svo vænn að halda Helen
utan við þetta. Ég kann ekki við að
heyra þig tala um hana í þessum tón.
Hann leit kuldalega á hana. Hann
hafði aldrei vitað með vissu hversu
vænt systrunum þótti hvorri um aðra.
— Drykkjuskapur minn stóð yfir í eitt
og hálft ár, frá því að við komum hing-
að og þangað til. . . ég féll saman.
— Það var nógu lengi viðurkenndi
hann.
— Mér finnst ég einungis vera ábyrg
gagnvart Helen, sagði hún. — Ég er
að reyna að gera mér grein fyrir, hvað
hún hefði viljað að ég gerði. í alvöru
talað, Charlie, hefurðu alls ekki verið
til í mínum augum eftir þessa hræði-
legu nótt. Ég get ekkert að því gert.
Hún var systir mín.
— Já.
— Þegar hún var að dauða komin,
bað hún mig um að gæta Honoriu. Ef
þú hefðir ekki einmitt verið á hælinu,
þá myndi þetta ef til vill hafa farið
á annan veg.
Hann gat engu svarað.
— Allt mitt líf mun ég aldrei gleyma
þessum morgni, þegar Helen barði að
dyrum hjá mér, skjálfandi og rennandi
vot, og sagði, að þú hefðir læst hana
úti.
Charlie greip fast utan um stólarm-
ana. Þetta var erfiðara en hann hafði
búizt við, — hann langaði til að hefja
miklar útskýringar, en hann sagði
aðeins: — Nóttina, sem ég læsti hana
úti. ..
Hún greip fram í fyrir honum: —
Ég get ekki hlustað á þá sögu einu
sinni enn.
Eftir andartaks þögn sagði Lincoln:
— Við skulum halda okkur við efnið.
Þú vilt að Marion gefi þér löglegan rétt
sinn yfir barninu og afhendi þér hana
Ég hugsa, að traust hennar á þér sé
það, sem máli skiptir.
— Ég hef breyzt mikið, Marion,
sagði Charlie hæglátlega, — en ég
held, að hún geti treyst mér til fulln-
ustu. Það er sjálfsagt möguleiki á því,
að ég geti aftur farið í hundana hvenær
sem er, ef við bíðum mikið lengur,
missi ég af bernsku Honoriu og mögu-
leikunum til þess, að eignast mitt eigið
heimili. Hann hristi höfuðið. — Ég
mun sakna hennar, skiljið þið Það ekki?
— Jú, ég skil það, sagði Lincoln.
— Hvers vegna datt þér þetta ekki
fyrr í hug, sagði Marion.
-—- Ég hugsaði ef til vill um það
einstaka sinnum, en okkur Helen kom
ekki vel saman. Þegar ég samþykkti
þessa ráðstöfun, lá ég á heilsuhæli og
í verðbréfahruninu glataði ég öllum
mínum eignum. Mér var Ijóst, að ég
hafði hagað mér illa, og ég hugsaði með
mér, ef það mætti verða Helen til ein-
hverrar ánægju, skyldi ég gera hvað
sem væri. Nú er viðhorfið allt annað.
Ég vinn. Ég haga mér bara fjandi vel
með tilliti til...
— Gjörðu svo vel og blótaðu ekki,
sagði Marion.
Hann leit skelfdur á hana. Vanþókn-
un hennar kom æ skýrar í ljós. Hún
hafði safnað ótta sínum saman í einn
heljar múr, sem hún nú sneri gegn
honum.
Charlie óttaðist meir og meir þá til-
hugsun að láta Honoriu alast upp í
þessu andrúmslofti, sem var svo þrung-
ið af vanþóknun á honum.
(Niðurl. í næsta blaði).
Gúmmístimplar
Búum til gúmmístimpla með eins dags fyrirvara.
FÉÍLAGSPREIVTSMIÐJAN H.F.
Sími 11640.
38 FÁLKINN