Fálkinn - 22.05.1963, Blaðsíða 34

PANDA DG UPPFINNINGAMAÐURINN MIKLI
Hinn sjálfvirki þjónn sneri Panda alveg við og tók
að smyrja fætur húsbónda síns með skósvertu.
„Stoppaðu hann,“ öskraði Panda, „hann drepur mig.“
En vélin hélt nú samt áfram, þrátt fyrir að Panda
reyndi að losa sig. Og hann sleppti ekki fyrr en
burstuninni var lokið að fullu. ,,í næsta skipti, sem
þú færð hugmynd. ..“ byrjaði Panda og sneri sér að
Hugsuðinum. En hann hætti skyndilega, þegar vél-
þjónninn rétti stálfingur sína í áttina til hans.
„Hlauptu ekki burtu,“ ráðlagði Hugsuðurinn honum,
„hann vill aðeins þjóna þér.“ „Hann er rekinn,“ hróp-
aði Panda og hljóp niður stigann og skildi eftir sig
rönd eftir svartan skóáburðinn.
Það var alveg sama hvert Panda fór, hann komst
ekki undan vélþjóninum sínum. „Taktu hann úr
sambandi,“ sagði hann við Hugsuðinn. „Ekki hægt,“
sagði Hugsuðurinn, „ég lét á hann nitroglyserín, svo
að hann gengur í tvo daga.“ „Brjóttu hann þá í mél,“
sagði Panda í örvæntingu. Hann hafði leitað hælis
á verkstæði Hugsuðarins í kjallara hússins. Panda
féll um rör og upp að kassa sem stór flaska var á.
„Farðu varlega með þessa flösku,“ hrópaði Hugsuður-
inn „þetta er nitroglyserín, — mjög hættulegt sprengi-
efni.“ „Sprengiefni, alveg ágætt,“ endurtók Panda,
greip flöskuna og ætlaði að kasta henni. . .
„Stattu kyrr,“ skipaði Panda vélmanninum, „stanz
eða ég brýt þessa flösku af nitroglyseríni á hausnum
á þér.“ En þegar vélmaðurinn hirti ekki um skipanir
Panda, kastaði hann flöskunni. Hugsuðurinn greip
fyrir eyrun. En það varð engin sprenging. Vélmaður-
inn hafði gripið flöskuna með stálörmum sínum og
teygaði nú úr flöskunni. Brátt varð flaskan tóm og
vélmaðurinn riðaði andartak eftir drykkjuna. Þá
heyrðist eins og hljóð frá honum og það var neista-
flug í kringum höfuð hans. Og síðan stefndi hann
á Panda með útbreiddan stálfaðminn.
34 fXlkinn