Fálkinn - 29.05.1963, Blaðsíða 28

8 og 16 mm filmuJeiga
Kvikmyndavélaviðgerðir
Skuggamyndavélar
Flestar gerðir sýningarlampa
Ódýr sýningartjöid
Filmulim og fl.
Lj ósmyndavörur
Filmur
Framköllim og kópering
Ferðatæki (Transistor).
FILMUR OG Vfil.fiR
Freyjugötu 15
Sími 20235
Shodh
KJORINN BÍLLFYRIR ÍSLENZKA VEGi:
RYÐVARINN.
RAMMBYGGÐUR ,
AFLMIKILL
OG Ó D Ý R fl R I
TÉHHNE5KA BIFREIÐAUMBOÐI0
V0NAR5TRÆTI 12. SÍMI 37SSI
Kvenþjóðin
Framhald af bls. 27.
til lykkjur í stað þeirra, sem felldar
voru af í næstu umf. Búið til annað
hnappagat eftir 16— 18 umf.. tvö til
viðbótar með sama millibili. Prjónið 4
um. til viðbótar. Fellt af. Fitjið upp
8 1. á prj. nr. 2% og prjónið undirlín-
ingu án hnappagata 62—68 umf. Fellt af.
Frágangur; Pressið allt sléttprjón á
röngunni og garðprjón líningarnar, svo
lengd þeirra svari til síddarinnar á op-
inu að framan verðu. Peysan saumuð
saman, og kantlíningarnar festar á eftir
því sem við á. Sé peysan ætluð á telpu
á líningin með hnappagötunum að vera
á hægri boðang, en þeim vinstri sé hún
ætluð á dreng og síðan undirlíningin á
gagnstæðan boðang.
Allir saumar pressaðir, hnappar fest-
ir á undirlíningima.
Kona hverfnr
Framh. af bls. 19.
Orleans. Hann sýndi þjóninum mynd
aí hinni fertugu Betty Burch. Þjónninn
kinkaði kolli — jú, hann hafði séð hana
um borð á fjögurra daga siglingu milli
St. Louis og New Orleans, oftast í fylgd
með yngri konu, sem hafði komið um
borð ásamt manni, sem sat allan tím-
ann við spil. Einn af hásetunum gat
ennfremur skýrt frá því, að á nætur-
vaktinni þriðja sólarhring ferðarinn-
ar, hefði honum brugðið við að heyra
eitthvað þungt falla í vatnið. Þegar
hann sá grilla í l'ólk á ferli á efra þil-
farinu, spurði hann, hvað væri á seyði,
og þá var kallað niður til hans, að það
væri aðeins poki af skemmdum kart-
öflum, sem hefði verið kastað fyrir
borð.
Leynilögreglumaðurinn fylgdi þessu
spori og yfirheyrði alla áhöfnina. Eng-
inn kannaðist neitt við poka af
skemmdum kartöflum, sem hefði verið
fleygt í vatnið, og enginn hafði svarað
hásetanum á þá leið, sem fyrr segir.
Annaðhvort hafði hásetanum misheyrzt
eða tveir farþeganna höfðu fleygt
einhverju útbyrðis og hrópað sína skýr-
ingu niður til hans.
MORGAN var nú ljóst, að hin rétta
Betty Burch, sem var á leið til ham-
ingjusams hjónabands, hafði verið
myrt og varpað fyrir borð. En að finna
hina fölsku Betty og förunaut hennar,
sem vafalaust hafði framið morðið, var
ekki sem auðveldast.
Það eina, sem hann vissi um hinn
grunaða morðingja, var, að hann hafði
setið við spil allan tímann um borð.
Morgan þræddi þess vegna allar spila-
knæpur New Orleans.
Þegar á öðru kvöldi tók hann eftir
manni á knæpu einni, sem lagði háar
upphæðir undir, og tók það ekki nærri
sér, hversu miklu hann tapaði. Á laun
Lars og Lúna höfðu trúlofað sig og
höfðu sett upp hring og allt það. Og
nú vildu þau gjarnan gifta sig. Við því
var ekkert að segja. Og þegar þau
yrðu hjón, vildu þau gjarnan hafa sér
íbúð. Þá mundu þau hafa stað, þar sem
þau gætu verið alein. Við því er held-
ur ekkert hægt að hafa á móti.
En íbúðir liggja ekki á lausu.
íbúð er íverustaður, sem maður bíð-
ur eftir í mörg ár, þolinmóður og hæ-
verskur.
En það vissu þau Lars og Lúna ekki.
Þau leituðu uppi háhýsi í úthverfi bæj-
arins og síðan hringdu þau hjá húsráð-
enda og sögðust gjarnan vilja fá svo
sem eina íbúð á 16. hæð — upp í skýj-
um, svo að þau gætu enn um stund not-
ið hamingjunnar og verið í sjöunda
himni.
En þegar þau fóru frá húsráðenda,
voru þau margs vísari, þau vissu nú
meira um íbúðir en áður og nú vissu
þau, hvers vegna íbúðir liggja ekki á
lausu.
— Við getum þó alltaf reynt annars
staðar, sgði Lars.
— Já, sagði Lúna og tók hann á orð-
inu, þetta var vitlaus húsráðandi. Við
skulum reyna í einhverjum af þessum
stóru flottu raðhúsum þarna. Þar eru
svalir. Á þeim get ég staðið og vökvað
blómin með lítilli og fallegri vatns-
könnu, meðan þú liggur í þilfarsstól og
sólar þig, svo að þú verðir brúnn og
yndislegur um skrokkinn.
Svo gengu þau yfir að raðhúsinu
flotta og hringdu hjá húsráðandanum.
Hann glotti ógurlega, þegar hann
heyrði hvað erindið var.
Hann glotti líka lengi eftir að hann
hafði skellt hurðinni á eftir þeim.
Þegar þau komu út á götu, sáu þau
stöðugt glott hans fyrir sér.
lét hann sækja þjóninn, og hann þekkti
strax aftur manninn, sem hafði verið
förunautar hinnar fölsku Betty Burch.
Maðurinn hét Kramer, var atvinnu-
spilari og vel þekktur af starfsfókinu.
Um borgaralega stöðu hans vissi eng-
inn neitt. En hann var alltaf með fulla
vasa af peningaseðlum.
Georg Morgan tók djarflega ákvörð-
un. Hann settist við hliðia á Kramer
og mælti hátt:
— Gott kvöld, Kramer! Nú, hvernig
gengur það með Betty Burch?
Andartak starði Kramer orðlaus á
leynilögreglumanninn. Síðan svaraði
hann kæruleysislega:
— Hvað eigið þér við með því? Hver
er Betty Burch, og hver eruð þér?
Leynilögreglumaðurinn svaraði, að
hann hefði ferðast með sama fljótabáti
og þau, „City of New Orleans.“
— Ó, já... .jájá .... nú man ég það.
Það var þó leiðinleg ferð, og skelfing var
lítið lagt undir.
Þegar Morgan spurði um förunaut
hans, Betty Burch, brosti Kramer:
— Það var bara daður. Ég hafði hitt
28 FÁLKINN