Fálkinn - 26.06.1963, Blaðsíða 34

PANDA DG UPPFINNINGAMAÐURINN MIKLI
Áður en verðirnir höfðu áttað sig, hafði Panda ásamt
vélþjóninum sloppið inn fyrir virkisveggina. „Leyfið
þessum tveimur að sleppa inn fyrir,“ sagði fyrirliðinn,
„það, sem er á leiðinni virðist vera miklu hættulegra."
Og með brauki og bramli komu vélarnar. „Ekki
skjóta ... piltar ... fyrr en þið sjáið hvítuna í aug-
unum þeirra,“ sagði foringinn. „Það er regla númer
12 í fræðsluskránni." Og hlýðnir hermennirnir biðu
með að skjóta. En þegar þeir ætluðu að lyfta rifflun-
um var það of seint. Sögin var áður en þeir höfðu
áttað sig, búin að saga vopnin í sundur í miðjunni.
Von Kakadúfa hershöfðingi starði gramur á hermann-
inn, sem hafði hlaupið inn á skrifstofu hans. „Hvar 1
andskotanum eruð þér alinn upp? Þannig á ekki að
koma inn til mín. Reynið aftur.“ „En . . . herra . . .
hershöfðingi . . . það hef. . . ur verið ráðizt á virkið,“
sagði hermaðurinn. „Haldið kjafti,“ gargaði hershöfð-
inginn. „Komið aftur inn og hlýðið settum reglum,
þegar þér þurfið að koma skilaboðum áleiðis." Her-
maðurinn hlýddi og kom inn aftur og heilsaði að her-
mannasið: „Það hefur verið ráðizt á virkið af sjálf-
virkum vélum,“ sagði hann. „Já, þetta var betra,“
sagði hershöfðinginn. En allt í einu rak hann upp
skaðræðisöskur.
Þar var sjálfvirka sögin að verki. Hún hafði sagað
sig í gegnum skrifstofuvegginn hjá hershöfðingjan-
um og tók nú til við borð hans. „Hver er ábyrgur
fyrir þessu,“ sagði hershöfðinginn reiður. „Takið hann
undir eins fastan.“ Á meðan þessu fór fram, reikaði
Hugsuðurinn um sundursagað virkið. „Uppfinning-
arnar mínar hafa þegar verið hér,“ sagði hann við
sjálfan sig. „En hvar getur Panda verið?“ En einmitt
þá var Panda að fela sig í risastói’um kassa. „Loksins
hef ég komizt undan vélþjóninum, loksins get ég
andað.“ Hann lagðist niður í kassann, öldungis óvit-
andi, að öll herdeildin leitaði að honum.
34 FALKINN