Fálkinn - 03.07.1963, Blaðsíða 9

Lr það ekki ævintýri fyrir ítalska stúlku, sem alin er upp á strönd
Adríahafsins, að drekka hvítvín, sem kælt er í Vatnajökli? ESa fara
í gönguferS út meS sjó í glampandi sólskini rétt fyrir miSnættiS? ÞaS
var þetta ásamt mörgu fleiru, sem nokkrir Suðurlandabúar, er voru
hér íyrir stuttu síSan, töldu minnisverSast úr IsIandsferSinni. FÁLK-
INN slóst í för meS þeim og á næstu fjórum síSum birtum viS grein
og myndir um ferðina. Þessir ítalir og Frakkar eiga eftir aS segja sína
sögu þegar heim kemur. Þeir eiga einnig eftir aS skrifa í bæklinga
og blöS, skipuleggja ferSir til Islands og jafnvel alla leiS til Græn-
lands. I sólarlöndunum viS MiðjarðarhafiS og Adríahafið er svalinn
kærkominn og hvernig verður sumarfríinu betur varið en einmitt
með því að fljúga norður á bógmn?
8 FÁLKINN
ísland er að verða ferðamannaland.
Fólk frá nær því öllum heimshlutum
sækir okkur heim og ferðast um landið:
Við erum komnir á blað hjá ferðaskrif-
stofunum erlendis, sem ár hvert beina
straumnum annað hvort til Mallorca
eða Feneyja eða þá kannske einn góðan
veðurdag alla leið norður til Mývatns.
Ýmsar mótbárur heyrast gegn því,
að hér geti nokkru sinni orðið um að
ræða ferðamannastraum að nokkru ráði,
sem hafi afgerandi áhrif á þjóðarbú-
skap okkar. Þessar mótbárur eru flestar
frá okkur sjálfum og eru ýmsar hverj-
ar sprottnar af vanþekkingu. Sumir
segja til dæmis: Veðrið á okkar ást-
kæra landi er svo skrambans ári
Hópurinn og jökullinn í baksýn. Frá
vinstri: Noaro Angelo, Dr. Alma Co-
lonibo, Anna María, Jóhann Sigurðs-
son, Alberta Pretti, Joseph Hofstetter,
Guiseppe Margosches og R. Barre.
itöðugt. Það er næstum aldrei hægt
5 reiða sig á að það verði sólskin.
>g þarna hittu þeir einmitt naglann á
ifuðið: Það eru nefnilega til menn
5 konur, sem eru að leita að skemmti-
gum stöðum, þar sem þau geti fengið
5 vera í friði fyrir sólskini. Það sak-
r auðvitað ekki að sjáist til sólar ann-
;ð slagið og hún er dásamlegust um
aiðnættið, en, og nú leggja þessir til-
cnandi túristar okkar áherzlu á orð-
n: „Við viljum fá að vera í friði fyr-
r sólinni og hitasvækjunni, sem við
löfum heima hjá okkur á sumrin í
íuður-Frakklandi og á Ítalíu.“ Því það-
an eru einmitt túristarnir, sem koma
til með að heimsækja okkur á næst-
unni; til þess að njóta svalara loftslags
en heima hjá þeim sjálfum yfir sum-
arið.
Fyrir nokkru, eða réttara sagt um
hvítasunnuna, meðan álitlegur hópur
unga fólksins undi sér að sögn við frum-
stæðar skemmtanir í Þjórsárdal, var
hér á ferðinni flokkur fólks frá fyrr-
nefndum löndum, einmitt og alveg sér-
staklega í því augnamiði að kynna sér
land og þjóð og til þess að sjá með
eigin augum upp á hvað Island hefði
að bjóða ferðafólki, sem hingað legði
leið sína frá sólbökuðum ströndum Mið-
jarðarhafsins og Adríahafsins.
Og þegar allt kom til alls, hvernig
geðjaðist svo Suðurlandabúunum að
Fróni? Við gefum þeim orðið:
„Það var mjög óvenjuleg sjón að
fljúga inn yfir ísland um miðnættið.
Það var ennþá lesbjart inni í flugvél-
inni. Vesturloftið var sveipað rauðgulln-
um bjarma og götuljósin í Reykjavík
Efri mynd: Við Gullfoss: Barre, Alma
og Angelo. — Gullfoss er miklu fal-
legri en Niagara-fossarnir, sögðu þaer.
— Neðri mynd: Setið að snæðingi á
jökulöldinni. Jökullinn. í baksýn.
f'álkinn
9