Fálkinn - 24.07.1963, Side 6

Vandræði.
Kæri Fáiki!
Ég er fimmtán ára og af
því að ég er í gasalegum
vandræðurn datt mér í hug
að biðja þig um að hjálpa
mér. Ég er svakalega hrifin
af strák sem er einu ári eldri
en ég. Við erum svipuð að
stærð og þó ég segi sjálf frá
þá er ég bara nokkuð lagleg.
Þessi strákur hefur ekkert
skift sér af mér þótt ég hafi
reynt að vekja athygli hans
á mér. Bezta vinkona mín
þekkir hann voðalega vel og
við höfum stundum boðið
honum heim til hennar en
hann skiftir sér lítið af mér.
Þegar ég mæti honum á götu
þá rétt heilsar hann mér en
talar ekkert við mig. Ég veit
ekkert hvað ég á að gera. Ég
held að ég hafi aldrei verið
svona ástfangin. Getur þú
ekki gefið mér einhver ráð?
Ekki birta bréfið. Svo þakka
ég þér fyrir.
Ella.
Svar:
Þú œttir eiginlega að láta
strákgreyiö í friöi því hann hef-
ur ekkert gert þér og hann veit
kannski hvað honum er fyrir
beztu í þessum efnum. Þú gætir
lika ef til vill fariö aö vera meö
einhverjum laglegum pilti til aö
storka honum. Þaö ku víst oft
gefast vel. En svo er lika annaö
í bréfi þínu sem gefur til kynna
aö þessi vandræöi þín veröi fljót-
PAT - A -
KRYDDRASPIÐ ER KOMIÐ
í NÝJAR UMBtJÐIR
F%ú í næstu búð
lega úr sögunni. Þú segist aöeins
vera fimmtán ára og aldrei hafa
oröiö svona ástfangin áöur. Ef
þú ert ekki eldri aö árum og
hefur oft oröið ástfangin þá
liverfur þessi sennilega fljótlega
í skuggann fyrir annarri stjörnu
á þínum ástarhimni.
Um hegðan manna á
veitingastöðum.
Fálkinn vikublað,
Reykjavik.
Það eru margir sem skrifa
Pósthólfinu um það sem þeir
telja miður fara eða það sem
fyrir augun ber. Ég er ein af
lesendum Fálkans og það sem
ég les alltaf fyrst er Pósthólf-
ið vegna þess að þar eru oft
skemmtileg bréf. Nú er ég
ákveðin í að bætast í þann
hóp sem þar skrifar en áður
en ég kem að aðal efninu
langar mig til að þakka ykk-
ur fyrir framhaldssögurnar.
Þið flytjið ekki nema góðar
sögur og fyrir það er ég mjög
þakklát.
Efni það sem ég ætlaði að
skrifa um er hvernig sumir
menn hegða sér á veitinga-
stöðum. Það finnst mér alveg
furðulegt. Menn eru með há-
vaða, hlátur og furðulega
takta, sem virðast til þess eins
að láta taka eftir sér. Mér
finnst að á svona stöðum eigi
menn að vera siðprúðir og
sýna góða umgengni en ekki
að vera að reyna að vekja á
sér eftirtekt. Það getur verið
að mörgum finnist þetta vit-
leysa sem ég er að skrifa en
þetta er mín skoðun og henni
ætla ég að halda. Menn hljóta
að geta farið aðrar leiðir til
að vekja á sér eftirtekt.
Svo vil ég áður en ég kveð
þakka enn einu sinni fyrir
allt gamalt og gott.
Lesandi.
Svar:
Fyrir nokkru birtist hér bréf
frá einum manni sem sagöi þaö
furöulegan hlut aö mega ekki
lilœja á veitingastaö eöa á göt-
um úti án þess aö vera álitinn
drukkinn. Af þessu getur þú séö
kona góö, aö þaö eru misjafnar
skoöanir á hlutunum.
íþróttir og áhorfendur.
Vikublaðið Fálkinn,
Reykjavík.
Mér hefur lengi fundizt það
merkilegt hvernig áhorfend-
ur haga sér á kappleikjum.
Það er oft engu líkara en vel-
ferð heimsins sé undir því
komin hvernig leik lýkur. Og
sá munnsöfnuður sem þar
heyrist er ekki til að hafa
eftir. Þetta sýnir hvað áhorf-
endur hér eru lítið þroskaðir.
FALKINN
Þeir geta ekki viðurkennt
neitt gott hjá því liði sem
leikur móti þeirra og þeir
hvetja sína menn til alis
konar óhæfu. Svo þegar um-
mæli um leikinn birtast þá
bölva menn og ragna ef þeirra
liði er ekki hælt á hvert reipi.
Sýni lið það sem þeir halda
með lélegan leik og það sé
sagt í blöðunum þá segja þeir
að sá sem skrifaði um leikinn
hafi ekkert vit á knattspyrnu
og þar fram eftir götunum.
Þetta er lítill íþróttaandi.
Þótt svo fari stundum að
betra liðið sigri ekki þá eiga
menn ekki að láta eins og
bjánar heldur viðurkenna
andstæðinginn. Hins vegar
verður því ekki á móti
mælt að íþróttafréttaflutning-
ur blaðanna er oft fyrir neðan
allar hellur. Það er vonandi
að einhver breyting verði hér
á því að það mundi verða
íþróttunum lyftistöng.
Svo þakka ég fyrir, ef þetta
bréf verður birt.
Einn hógvær vallargestur.
Svar:
Þaö er nú svo aö mönnum
svíöur oft sárt aö sjá sína menn
tapa og í gremju sinni láta
þeir þá ýmis orö falla. Þessu
veröur sennilega seint breytt þvi
miöur en ólicett mun aö segja
um flesta áliorfendur hér aö
þeir eru hógvœrari en áhorfend-
ur erlendis. ÞaÖ eru helzt ýmsir
staðir úti á landi sem fengiö
hafa orö fyrir illa þroskaöa
áliorfendur.
Um kvikmyndaauglýsingar.
Kæri Fálki!
Mér finnst að auglýsingar
kvikmyndahúsanna séu stund-
um nokkuð yfirdrifnar. Ég
hef aldrei rekist á auglýsingu
um lélega mynd heldur eru
lélegar myndir auglýstar sem
„stórfenglegar og spennandi'*
eða „afburða mynd í sér-
flokki“. Mér finnst að kvik-
myndahúsagestir eigi heimt-
ingu á heiðarlegum auglýs-
ingum.
Stjáni.
Svar:
Kvikmyndahúsin þurfa aö
greiöa leigu fyrir þœr myndir
sem þau sýna og til þess aö
hægt sé að greiöa þá leiau þurfa
einhverjir aö sjá myr .r Og
þaö sem sumir kalla léieya mynd
kalla aörir góða. Hvaö heldur
þú aö margir kœmu aö sjá mynd
sem auglýst væri svo: Sýnum í
kvöld hundleiöinlega og lang-
dregna, eldgamla ameríska
mynd. Fólki eindregiö ráölagt
frá aö sjá myndina.