Fálkinn - 14.08.1963, Blaðsíða 18

tó sen
Ég vildi óska að íað-
ilr minn kæmi brátt
heim til mömmu og
mín.
Ja, sá sem ætti
svona nýja og hag-
kvæma gufupressu.
Það var sunndagsmorgunn í London,
og í garðinum bak við búS Kandinskys
klæðskera hljóp lítill drengur og reyndi
að ná dúfu, sem kúrði niður á milli
kálblaða aftast í garðinum. Dúfan
komst undan og drengurinn reikaði
með hendur í vösum að glugganum á
hinu fátæklega klæðaverkstæði.
Herra Kandinsky stóð boginn yfir
straujárninu í reykskýi og þrýsti járn-
inu fast niður í hið blauta fat. Dreng-
urinn varpaði öndinni og gamli mað-
urinn leit á hann.
— Þú hefur líklega ekki gefið kjúkl-
ingunum þínum enn þá, Jói, sagði hann
Jói gekk inn í verkstæðið, tók korn-
poka og lyfti lokinu á pappaöskju kjúkl-
ingsins, en hún var í glugganum.
— Herra Kandinsky, sagði hann svo
og rödd hans skalf. — Nú hefur enn
eitthvað hræðilegt komið fyrir. Kjúkl-
ingurinn, sem hann tók upp, var dauð-
ur.
— AAh — það var gott, sagði herra
Kandinsky. Hann vafði dulu utan um
fugiinn og lagði aðra höndina um axlir
Jóa. — Komdu, sagði hann svo, — við
gerum útför kjúklingsins virðulega. En
þér er nú ekki sýnt um að ala dýr.
— Mér þykir það mjög leitt, sagði
Jói. — Dýrin mín deyja alltaf.
— Hann var nú lika svo lítill, sagði
Kandinsky, þegar þeir voru að grafa
kjúklinginn. — Og svona lítið dýr hef-
ur einnig lítið lif. En ef þú fengir þér
stærra dýr, myndi það þá ekki lifa
lengur? Þú ættir að reyna að fá þér
hund.
— Ef til vill getur pabbi sent mér
ljón frá Afríku, sagði Jói. Hann horfði
á dúfuna, sem var búin að fá fylli sína
af kálblöðum, hóf sig til flugs og sett-
ist á skilti kaffihússins „Nashyrnings-
ins.“ — Eða kannski gæti pabbi sent
mér nashyrning.
— Nashyrningurinn er dásamlegt
dýr, sagði Kandinsky. Guð gaf því
mikið. Nashyrningur er með horn á
miðju enninu og það er minnsta kosti
milljóna virði.
— Er eitt einasta horn svona mikils
virði? sagði Jói.
— Já, því að annars væri þetta ekki
nashyrningur. Ef það væri með tvö
horn, væri það eitthvað annað. Nas-
hyrningur getur með sínu eina horni
uppfylit allar þínar óskir.
— Allar mínar óskir? Jói starði undr-
andi á hinn aldna klæðskera og hugsaði
sig vel um.
Það væri nú gaman að eiga nashyrn-
ing, sagði hann. Ailir sem ég þekki óska
sér einhvers.
Jói stóð þögull og hugsi nokkra stund.
svo spurði hann:
— Er rúm fyrir nashyrning í þínu
húsi, herra Kandinsky?
— Ja, við hefðum rúm fyrir lítinn
nashyrning, sagði Kandinsky, — Við
skulum minnast þess, ef við skyldum
rekast á einn — en á meðan verðum
við að láta okkur nægja hund. Hér eru
nokkrar krónur. Fárðu svo út og gáðu,
hvort þú getur ekki keypt hund ...

•r
18
FALKIMN