Fálkinn - 14.08.1963, Blaðsíða 30

8 og lö mm t'iimuleiga
Kvikmyrdavélaviðgerðir
Skuggamyndavélar
Flestar gerðar sýningarlampa
Ódýr sýningartjöld
Filmulím og fl.
Lj ósmynda vörur
Filmur
Framköllun og kópering
Ferðat.æki f Transistor).
FILMUR OG VÉLAR
Freyjugötu 15
Sími 20235
gHDÐfl
KJORINN BÍUFYRIR ÍSIENZKA VEGI*.
RYÐVARINN,
RAMMBYGGÐUR,
AFIMIKILL
OG ÓDÝR AR I
TÉKHNESHA BIFREIÐAUMBOÐIÐ
V0NAR5TBÆTI 12, SÍMI37MI
^efiure
au
ao
Eínangrunargler
Framleitt einungis úr úrvais
gleri. — 5 ára ábyrgð.
Pantið tímanlega.
KORKIDJAIM H.f,
Skúlagötu 57. — Sími 23 200.
Aniía Eíkberg
Fi diu.i. at Ots 29
— Ég er ekki í London. Ég or í
Buenos Aires.
Jæja, ertu þar. Hér eru sýrenurnar að
springa út og það lítur út fyrir rigningu.
Hin rólega rödd gerði það að verkum,
að Anita fékk heimþrá og nokkrum
dögum síðar flaug hún heim í stutta
heimsókn
Einu sinni, þegar Anita var í París
að leika í mynd með þeim Bob Hope
og Fernandel, komu foreldrar hennar í
heimsókn. Þau höfðu aldrei kornið til
Parísar áður. Blaðafulltrúarnir reikn-
uðu með, að Ekberghjónin yrðu hrifin
af að hitta Hope og Fernandel, en kom-
ust brátt að því, að það voru leikararn-
ir, sem urðu hrifnir af að hitta Ekberg-
hjónin.
f annað sinn heimsóttu foreldrarnir
Anitu í Róm. Gústaf Adólf konungur
var þar einnig staddur og hann bauð
hinni frægu leikkonu til veizlu. Anita
tók foreldra sína með. Þau voru kynnt
sem „herra og frú Ekberg og dóttir."
Margir Svíar urðu reiðir, þegar hún
kom heim og talaði bara ensku. Þeir
vissu ekki að hið bandaríska kvik-
myndafélag hennar hafði bannað henni
að tala sænsku.
Nú talar ungfrú Ekberg einnig ágæta
ítölsku.
Þegar hún átti í fyrsta sinn að fara
til Hollywood, var Anita skelfingu lost-
in. Nú hefur þetta breytzt.
— Ég sá að það var bara á ytra borð-
inu, sem hlutirnir glitruðu, sagði hún
Og þá var ég ekki lengur hrædd.
Þetta á við viðhorf hennar til hlut-
anna, hvar sem hún er stödd. Hún er
ekki lengur hrædd.
Við verðum að vona að Rik van
Nutter geri sér grein fyrir, hvað hann
er kvæntur indælli stúlku.
Það sem liu»iii*iiiii...
Framhald al bls. 21.
kollinum? sagði Sam. Og þegar gamla
meistaranum var aftur skellt í gólfið,
hrópaði Sam til Python: — Hættu þessu,
ræfillinn þinn.
Python lét þann gamla liggja á gólf-
inu, snerj sér að Sam og gekk út að
köðlunum og sagði hæðnislega.
— Hvað? Var nú rjómabollan að
segja eitthvað?
Gamli meistarinn var aftur kominn
á fætur — nú nálgaðist hann Python
grimmur á svip, meðan Python stóð og
var að hæða Sam. Sá gamli réðst á
hann og kom risanum í gólfið með
höfuðtaki. En Python var kominn á
fætur eftir augnablik og var alveg óð-
ur. Hann henti sér á þann gamla, vafði
fótunum um hann og klemmdi fast. Sá
gamli vatt upp á sig og sló frá sér, en
Python hélt honum föstum.
— Hættið nú, hrópaði Svartur, þegar
Sam hljóp inn f hringinn og kastaði
sér á bak Pythons. Jói fylgdi á eftir,
greip um fót Pythons og reyndi að
bita í hann.
Risinn reis á fætur með Sam á bak-
inu — og hann henti Sam af sér.
— Bíddu bara, þangað til ég kem
með nashyrninginn minn, hrópaði Jói,
þegar risinn hristi hann af fætinum.
Sam réðst aftur á Python, sem á auga-
bragði náði höfði hans í skrúfstykki.
Sam kveinkaði sér.
— Sammy — elskan, hrópaði Sonja
og klifraði upp í hringinn. Python
sleppti takinu og Sam hneig niður á
gólf. Sonja tók höfuð Sams í kjöltu
sína. — Elskan, ertu meiddur? Sam
deplaði nokkrum sinnum augunum og
opnaði þau svo.
— Það getur vel verið, sonur sæll,
sagði Svartur, að það sé ekki rétt af
þér að gerast fjölbragðaglímumaður ...
Sam leit upp á Python og sagði svo
hægt:
— Allt í lagi, Svartur. Láttu mig
bara keppa ...
— Nei, Sam, hrópaði Sonja.
— Ég vil berjast við hann þarna,
sagði Sam.
— Sjá þú bara um að koma þessu £
kring. Ég vil berjast við hann.
Augnablik var þögn í æfingasalnum,
Svo heyrðist hrossahlátur. Það var
Pyhton Macklin, sem hló.
Þegar Kandinsky heyrði, að Sam
ætlaði að berjast við Python Macklin,
sagði hann að mennirnir ættu að láta
dýr merkurinnar ein um að berjast.
— Já, en herra Kandinsky, sagði
Sonja — hugsið um það hvað við
Sam getum gift okkur fljótt.
Jói gekk út í garð, þar sem kiðling-
urinn var tjóðraður, og strauk horn
hans. — Nashyrningur, sagði hann.
Sjáðu til þess, að Sonja fái fallegan
hring. Hann komst að því, að Kand-
insky horfði á hann gegnum gluggann.
Svarti-ísak eyddi ekki tímanum til
ónýtis. Sam og Sonja höfðu varla lokið
við morgunverð sinn næsta dag, þegar
hann kom í stofu Kandinskys. Sonja
var að taka af borðinu.
— Nú skulum við tala um peninga,
Sammy, mikla peninga, sagði Svartur.
— Sam vill ekki verða glímumaður,
sagði Sonja.
— Nei, sagði Sam. — En ég skal taka
þennan Python í karphúsið. Og þannig
get ég loks kvænzt Sonju.
Ó, Sam, elskan. Hún kyssti hann og
flýtti sér að segja afgreiðslustúlkunum
og saumakonunum í kjólaverzlun frú
Rítu þessar góðu fréttir.
— Heyrðu mig nú, Sam, sagði Svart-
ur. — Þú hefur aldrei barizt fyrr. Og
Python getur auðvitað aðeins keppt við
þann, sem er þekktur sem glímumaður.
Svo að þú ert neyddur til að keppa áður.
Ég hef samið um það við Bully Bason.
Hann hefur lofað að tapa fyrir þér...
— Að tapa fyrir mér? Sam var skelf-
ingu lostinn.
— Já, ég vil yfirleitt ekki berjast
við aðra en Python. Það er persónu-
legt uppgjör milli hans og mín.
Framh. á næstu síðu. ,
30 rÁUCINN