Fálkinn - 28.08.1963, Blaðsíða 28

Framleitt einungis úr úrvals
gleri. — 5 ára ábyrgð.
Pantið tímaniega.
KORKIDJA\ H.f.
Skúlagötu 57. - Sími 23 200.
Shodh
KJÖRINN BÍLLFYRIR ÍSLENZKA VEGi:
RYÐVARINN,
RAMMBYGGÐUR,
AFLMIKILL
OG ÓDÝRARI
TÉKHNE5KA BIFREIÐAUMBOÐIÐ
VONAR5TRÆTI I2.3ÍMI37MI
8 og 16 mm filmuleiga
Kvikmyndavélaviðgerðir
Skuggamyndavélar
Flestar gerðar sýningarlampa
Ódýr sýningartjöld
Filmulím og fl.
Ljósmyndavörur
Filmur
Framköllun og kópering
Ferðatæki (Transistor).
FILMUB OG VÉLAR
Freyjugötu 15
Sími 20235
Ilezti vinur . . .
FramhaJd a. bls. 21.
millan að tryggja sér með því að setja
upp skilti, þar sem á stóð: ,,Aðgangur
bannaður."
— Það voru ótrúlega margir, sem
óku rólegir inn á hlað á bílnum sín-
um, lögðu þeim og skoðuðu húsið, áð-
ur en þeir óku af stað aftur, segir frúin.
Ég hitti dag nokkurn mann, sem var
köminn hálfa leið upp garðstíginn. Hon-
um varð svo bilt við, að hann endasend-
ist út um hliðið. Auk þess er hópur
manna, sem rólegur gengur inn og skoð-
ar garðinn. Séu það útlendingar, kem-
ur það fyrir, að ég sýni þeim garðinn,
en á hinn bóginn getur það verið tölu-
vert óþægilegt, ef ég ligg til dæmis í
sólbaði.
Birch Grove er eini staðurinn, sem
Macmillan lítur á sem heimili sitt. For-
eldrar forsætisráðherrans keyptu það
árið 1906 og húsið, sem nú stendur þar,
er byggt tuttugu árum seinna. Það er
rúmgott með stórum Ijósum herbergj-
um, sólríkum. Útsýni úr gluggunum er
eins vinalegt og enskt landslag getur
verið.
En frú Dorothy hefur eitt út á húsið
að setja: Henni líkar ekki við sparistof-
una. Hana notar hún aðeins, þegar gest-
ir koma í heimsókn.
Herbergið, sem hún notar mest, er
hennar eigin dagstofa. Það er vingjarn-
legt herbergi, skreytt blómum. Á skrif-
borðinu stendur gömul ritvél, sem hún
skrifar á með vísifingrinum og er fljót
að. — Skriftin mín er svo ógreinileg.
segir hún.
Herbergi forsætisráðherrans er hlaðið
bókum og teikningum, myndum og
minjagripum. Og hann leyfir engum að
flytja einn einasta hlut þar inni. Hinn
þekkti málari, Stanley Spencer, er einn
af fáum, sem hafa búið í Birch Grove.
Eini farangur hans var tannbursti og
hann var 1 náttfötum innan klæða. En
annars eru ekki margir, sem boðnir eru
til langdvalar í húsinu. De Gaulle for-
seti er undantekning svo og ástralski
forsætisráðherrann, Robert Menzies, sem
einnig er persónulegur vinur hjónanna
Eins og svo margir Bretar álíta hjón-
in, að heimilið sé sinn kastali og sjá svo
um að bæði opinberar móttökur og
einkamót.tökur fari fram í London.
Sem forsætisráðherrafrú gegnir frú
Dorothy mörgum skyldustörfum á eig-
in spýtur. Hún heimsækir sjúkrahús og
skóla, afhendir verðlaun, opnar góð-
gerðarsamkomur cg er yfirleitt í miklu
sambandi við félagslíf landsins.
Eftirlætissamtök hennar eru „the
National Society for the Frevention of
Cruelty to children“ eins konar barna-
verndarsamtök, sem eiga að koma í veg
fyrir grimmd gagnvart munaðarlausum
börnum,
Hún er við hlið eiginmannsins, þegar
hann fer í sína daglegu gönguferð og
þótt henni þyki sjálfri ekki gaman að
veiðiskap, er hún yfirleitt með honum
í slíku. Hún er honum ekki alltaf sam-
mála í stjórnmálum. — Ég hef mínar
eigin skoðanir, segir hún ákveðin, en
bætir þó við, að hún sé honum sammála
um Efnahagsbandalag Evrópu. Hún hef-
ur haft mikið af stjórnmálum að segja.
Faðirinn, margir frændur, bræður og
mágar hafa verið stjórnmálamenn auk
eiginmanns, sonar og tengdasona. Hún
hefur mörg járn í eldinum. Hún mun
halda áfram að vera stoð og stytta
manns síns, þegar hann hefur dregið
sig út úr stjórnmálum alveg eins og hún
hefur undanfarin ár staðið við hlið lians
í blíðu og stríðu, nú síðast meðan á
Keelerkreppunni stóð.
IJgSíBBl
Framhald af bls. 11.
tökum á mömmu Huldu. Hvernig yrði
þeirri ábyrgð jafnað niður, ef það væri
í raun og veru skeð — það, sem hún
vildi ekki trúa, en óttaðist þó.
Gamalli frásögn skaut skyndilega
skýrt upp í huga hennar. Sögu, sem hún
hafði heyrt eldra fólk tala um fyrir
mörgum, mörgum árum síðan, og sem
átti að vera sönn. Um miskunnarlausan
föður, sem — áreiðanlega með ofbeldi
— hafði drepið unga dóttur sína til að
leyna þeirri skömm, að hún yrði ógift
móðir. Hann hafði aldrei síðan öðlazt
frið og dó sem hjalandi, geðveikúr
aumingi. Nótt eftir nótt hafði hann orð-
ið að horfa á dóttur sína koma gangandi
í átt til sín með annan handlegginn
ásakandi á lofti. Oft kom hún í fylgd
með manni klæddum svartri yfirhöfn.
Það var dauðinn, sem sigri hrósandi
sýndi bráð sína.
Kuldahrollur fór um mömmu Huldu,
svo að hún skalf frá hvirfli til ilja, og
hún gaut augunum dauðhrædd til
dimmra glugganna. Var hún sjálf í
þann veginn að fjandskapast við öfl,
sem væru vís til að kvelja úr henni
vitið smátt og smátt?
Hún tók allt í einu eftir, að hræðslan
var að hrifa völdin af henni. Enda þótt
hún berðist á móti með öllum sínum
ósáttfúsa, óstýriláta vilja, gat hún ekki
fengið magrar, hvítar hendur sínar til
að hætta að skjálfa, og hún fann hjart-
að berjast ákaft.
Henni virtist það vera svörtu reitirn-
ir í gluggunum út að hlaðinu, sem æstu
upp hugaróra hennar, og hún stóð upp
til að draga fyrir . . .
Þá stanzaði hún skyndilega, án þess
að geta sig hrært, og starði út á hlaðið.
Þarna úti í rökkrinu sá hún
alveg greinilega Helgu koma
gangandi heim að húsinu. Á eftir
henni gekk hár maður í síðri,
yfirhöfn. Andlit beggja virtust
hvít í daufu tungsljósinu . ..
Mamma Hulda stundi og greip fyrir
hjartað. Kveinandi vol og byrjun á
bæn brauzt fram á þunnar varir henn-
ar. Síðan slokknaði allt í einu ljósið i
'’B FÁLKINN