Alþýðublaðið - 28.12.1922, Qupperneq 2
a
«3 fólki, að marglr eru nú að þvi
komnir að láta hugfallasí.
Khöfn, a7. dez
TrdTísladaráðstefna f Loodl
oœata ár»
Fri Stokkhólnai er símað: Gað
frcðideild háskólans i Lundi undir
býr norræna trúvisindastefnu þar
nætta ár í sambandi við 300 ára
afmæli dómkiikjunnar.
Tólf ráðherrar íyrlr ólífls-
dómi.
Frá Sofíu er símaS,: Forsætis
ráðherrann og bændaforinginn
Stambulinski htfir dregið íyiisr
iög og dóm tólf ráðhetra, og er
búist við, að þeir verði dæmdir
af lifi.
Ðreýmir enn nm
bannjœringar.
Greia með þessari fyrirsögn
stóð í Alþýðublaðinn 20. þ.
m, nndirrituð ,Hkr.* í tllefni
þessá vil ég leyfa mér að
gera stutta athugasemd. Greinar
höfundurinn segir: „Dreymir enn
una banníæringar*. Nei, ktþólaku
kirkjuna dreyœir eigi. Þvert á
móti. Hún hefir aannarlegt vald
til þess að bannfæra og útiloka
þá úr kirkjunni, sem t. d. f orð
um og ritum spilla trú og góðutn
siðum, og ekki munu 300 miiljón-
ir kiþóhkra manna sækja leyf-
is „Hkr.*s til þeis að kirbjan
framkvæmi þetta vald. Kiikjan
hefir fullkomið vald til þesi að
banna þær bækur og þau rit, sem
apilla trú og góðum siðum barna
hennar. Skal ég að elns benda
„Hkr.* á allar þær bæknr, er
hið veraldlega vald hefir bannað
og gert upptækar i mörgum lönd-
uro, bækur, sem álitnar eru hættu
legar ríkjunum og skaðlegar al
mefflttingi, og tæpast mun nokkur
skyasemi gæddur maður álasa
valdstjórninni fyiir þetta. Vald
þfitta hlýtur kirkjsa sérstaklega
að kafa, þar eð henni ber öliu
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Ódýrustu og beztu olíurnar eru:
Hvítasunna. Mjölnir.
Giasolfa.
Benzín, BP. No. 1 á tunnum og dunkum.
Biðjlð ætíð nm olfn á stáltnnnnm, aem er hreln-
nst, aflmest og rýrnar ekki rlð geymslnna.
Landsverzlunin.
Jólaskemtun
st. »Unnar« nr. 38 verðar á laugardag 30. þ. m. kl,
7 e. m. Félagar vitji aðgöngumiða sinna á föstudag
frá 1—3 í G.-T.-húsið. Gœzlum.
I
veraidlegu vildi fremur að tfli
og veroda dygð og golt siðferði.
Mun hún þvi miskunnailaust bacna
bömum sinum að Ieia bækur þær, j
er eitra og spilla hinu andlega
og yflrnlttúrlega lífi þeirra. Kiikj-
an bannar sjftlft eitiið og ekki hvað
sht þá það er bytlað í gullbikar,
þ, e. þegar ihtin er notuð til þess
að kollvarpa trú, dygð og sann
léika. Sé littin notuð í þjónustu *
hins illa fer hún á mis við tak
mark sitt, því ætlunarverk henaar
er að efla i oas hið sanna, fagra
og göfuga, en ekki að sökkva
oss niður i foræðið.
„Hkr.* segir: „Bo9(hennar)kirkj
unnar og bönn eru orðin svo létt á
metunuro, að þau etu ekki lengur
tekin til greina efia skoðuð alvar-
leg*. Slík staðhæfiug vekur hjá
mér meðaumkun og undrun, „Hkr.*
þekkir auðijáanlega alls ekki hið
innra líi kaþóisku kirkjunnar. Óhætt
er mér að fullyrða það, að börn
hinnar kaþólsku kirkju hlýða öll
um boðum og (yrirskipunum hsnu
ar, og ég get eienig bætt því við,
að kaþólska kirkjan ein, hún og
engin önnur, hefir sllkt vald yfir
börnum sínum. Órð „Hkr.*, að
boð og bönn hennar séu ekki
Iengur tekin til greina, hlýt ég
að álita rógbcrð. íhugum t. d.,
hvernig fór á Þýzkalandi á dög-
um hins voldsga Blsmatks; þá
risu upp aljir kí.þóbkir menn og
atóðu sem eiun maður gegn of-
beldinu, sem beita átti trú þetrra.
Var ekki páfa Pius X. hlýtt, þá
hann fordsmdi „nýju guðfræðina*?
I Sannailega hlýddu allir kaþólskir
menn boði hans, þvi ekki ber að
telja fáeinar undanteknlngar með-
al 300 milljóua kaþólskra manna.
Loks segir >Hkr.<: „Kaþólska
kirkjan er álitin langt á eftir tim-
anum bjá öllum frjáUhugsandb
' mönnum*. Satt mun það virðast
að þvi er snertir „Hkr." og aila
þá, er ekki þekkja kaþólsku kirkj-
una og dæma þvi og álykta eina
og blindir menn um litina: Nú
er mér spurn: Þekkir >Hkr.* nokk*
urn rlkisháskóla um gjörvallan
heim, þar sem nemendurnir þurfa
að vera doktor i þrem fræðslu-
greinum, áður þeir geta orðlð óbrotn-
ir stúdentir? Siikan háskóla hefir
aðelnskaþólsk klrkja.— Mun nú
þetta vera langt á eítir tlmanumí
Þesia stuttu athugasemd bið ég
yður, herra ritstjóri, góðfúslcga að
taka í hciðrað blsð yðar.
Reykjavik 22/is 1922.
M. Meulenberg.
Hryðj an.
Nær sem iðju-þróitur þver,
þycgist hnyðja kffsinr;
menn að blðja tnargoft er
meinleg hryðja lifsins,
J. %