Fálkinn - 11.09.1963, Blaðsíða 16

UR SAMA
EFNI OG
DRAUM
URINN
SPENNANDI SAKAMÁLASÁGA EFTIR
GEORGE GOODCHILD
MacLean lögreglufulltrúi hafði aldrei staðið augliti til
auglitis við heimsfræga ballettdansmær, en það átti fyrir
honum að liggja morgun einn í maí, er hann samkvæmt
skipun yfirmanns síns — og undir gervinafninu Brown —
gerði för sína til eins af dýrustu gistihúsum Lundúna, þar
sem heimsfrægðin hafði viðhaínaríbúð á leigu.
— Ég á samkvæmt samtali að hitta frú Lisjinski, sagði
lögreglufulltrúinn við unga manninn í móttökunni.
-— Er það hr. Brown, sem ég tala við?
— Það er hann.
— Ágælt, frúin bíður yðar. Viljið þér gera svo vel að
koma þessa leið.
Þeir fóru með lyftunni upp á þriðju hæð, gengu eftir
nokkrum teppalögðum göngum og stönzuðu að lokum fyrir
framan dyr, þar sem þeir hringdu. Ung stúlka lauk upp.
— Hér kemur hr. Brown samkvæmt samtali til að hitta
frúna, sagði maðurinn úr móttökunni, en að því búnu dró
hann sig í hlé hneigði sig og brosti breitt.
MacLean kom inn í lítið anddyri, þar sem voru nokkrir
hægindastólar og lágt borð. Þrjár dyr lágu út úr anddyrinu.
— Viljið þér gera svo vel að fá yður sæti augnablik, sagði
unga stúlkan með greinilegum frönskum hreim. — Ég skal
tilkynna frúnni komu yðar.
Hún hvarf inn um einar dyr, en kom aftur eftir nokkrar
mínútur og leiddi MacLean eftir einum stuttum gangi og
opnaði dyrnar að herbergi búnu dýrustu húsgögnum, þar
sem honum til mikillar undrunar fögur, dökkhærð kona
um þrítugt stóð frammi fyrir spegli, sem náði frá gólfi til
lofts. Hún var klædd leikhúsbúningi, sem fremur lagði
áherzlu á en leyndi hinum tígulega vexti hennar. Hún leit
ljómandi út og virtist reiðubúin til að dansa beint inn á
sviðið.
— Afsakið klæðnað minn, sagði hún á ágætri ensku. —
Saumakonan var hérna í þessari andrá og vill strax fá að
vita, hvort þetta er fullnægjandi. Hún verður nú að bíða
dálítið. Samtal mitt við yður gengur fyrir öllu öðru.
— Mér hefur skilizt, að frúin hafi fengið hótunarbréf,
sagði MacLean og kom sér beint að efninu.
— Það er varla hægt að kalla það því nafni, en bréfið
er hér, þér getið sjálfir lesið það.
Úr löngu mjóu umslagi tók hún eina pappírsörk og rétti
lögreglufulltrúanum. Það var engin yfirskrift á bréfinu, og
það var ritað með upphafsstöfum.
„Haldið yður frá leikhúsinu í kvöld. Það hyggilegasta, sem
þér getið gert, er að halda kyrru fyrir á gistihúsinu. Þetta
er ráð frá þeim, sem vill yður vel.“
— Hvenær fenguð þér þetta bréf? spurði MacLean.
— Það var með öðrum bréfum, þegar ég fékk morgun-
kaffið upp, en það er ekki sent í pósti, það er ófrímerkt.
— Má ég sjá umslagið?
Utanáskriftin var: „Frú Lydia Lisjinski, íbúð nr. 2.“ Þetta
var líka skrifað með upphafsstöfum.
— Þér hafið frumsýningu í leikhúsinu í kvöld, ekki satt?
— Jú, frumsýningu á „Svanavatninu“.
16
FALKINN