Fálkinn - 11.09.1963, Blaðsíða 36

•
Framh. af bls. 33.
höndum, það er fallegt teppi, það er
ekkert að því. Ég get ekki leyft, að þér
berið mikið drasl inn í húsið. Ef þér
eruð ekki ánægðar með herbergið eins
Og það er, þá getið þér látið vera að
búa hér.
Hún horfði á mig bálreið.
Ég hefði gjarna viljað gera uppsteyt,
en minntist kvikmyndanna og ákvað að
spara púðrið.
Ég sagði blíðlega:
— Það er bara til að mér líði betur.
Teppi systur yðar er ágætt, mig langar
bara til að hafa eitthvað í viðbót.
Ég tók eins mikið og ég gat í fangið
og fór að ganga upp stigann.
Á fyrsta stigapallinum mætti ég
Toby, sem brosti breitt. Hann hafði
eftir öllu að dæma heyrt samtalið. Hann
losaði mig við byrðina, og þegar við
vorum komin úr kallfæri, hvíslaði hann:
— Hún rífst alltaf í nýjum leigjendum
bara til að sýna vald sitt. Hjá mér var
það ritvélin. Hjá John var það gítarinn.
Hvers vegna stunguð þér ekki upp í
hana. Verið ekki hræddar, hún fleygir
yður ekki á dyr, hún er hræðilega
snobbuð — henni líkar vel við leigj-
endur með góðan framburð, henni finnst
þeir setja svip á húsið. Ég hef rannsak-
að sál Doris vandlega, það er léttara
að þola hana, ef maður veit hvað býr
í heila hennar.
— Þá vilduð þér ef til vill fara niður
og sækja afganginn af eigum mínum,
sagði ég.
— Allt í lagi, sagði hann greiðvikinn.
— Eins og ég sagði eru allar afsak-
anir til að sleppa frá vinnunni velkomn-
ar.
Hann þaut niður stigann.
Ég barði að dyrum hjá John. Hann
opnaði strax.
— Daginn, hvernig líður yður?
— Þakka fyrir, miklu betur. Er ég
að trufla?
— Nei. Ég heyrði að þér voruð að
koma og beið eftir að þér bönkuðuð upp
á. Bíðið nú skal ég sækja sápu og
veiða lýsnar.
Hann kom aftur með sápu.
— Ég dýfi henni öðrum megin í vatn,
svo að hún verði mjúk og klístruð,
skiljið þér.
Hann tók við lyklinum mínum, opn-
aði hurðina og læddist á tám inn í
herbergið.
— Allt í lagi, hvíslaði hann. — Þegar
ég gef merki, megið þér kveikja ljós.
Ég heyrði Toby koma upp stigann og
ussaði á hann.
John læddist að rúminu með sápuna
í hendinni. Núna, skipaði hann.
Ég kveikti ljós og á sama augnabliki
reif hann teppin frá og gerði leiftur-
snögga árás með sápunni. John skoð-
aði neðrihluta sápunnar. Svo sýndi
hann okkur hana. Þar voru fjögur lítil
lík. John réð sér ekki fyrir gleði.
— Við náðum þeim. Við náðum þeim.
Farðu nú með þetta til Doris.
— Hvað segir hún, spurði ég.
— Það kemur ekki málinu við, svar-
aði hann.
— Það veltur á öllu, hvað hún gerir.
Ég brenndi dýnuna mína í garðinum,
dag nokkurn, þegar hún var ekki heima.
Hún sagði ekki orð um það.
Ég tók sápuna og fór niður. Pilt-
arnir héldu sig virðulega í hæfilegri
fjarlægð.
Ég barði á fyrstu hurðina, sem ég sá.
Ég heyrði raddir þar að innan og fóta-
tak. Hurðin var opnuð og hluti af Doris
kom í Ijós.
— Hvað nú, sagði hún hvasst.
— Ég vildi gjarna tala við yður.
— Um hvað?
— Veggjalýs, sagði ég greinilega.
Mér fannst ég heyra niðurbældan
hlátur frá stigapallinum.
Hurðin var opnuð og Doris kom öll
í Ijós. Yfir öxl hennar gat ég greint
aðra konu, sem sat við ofninn. Það var
augljóst að það var annað hvort Jane
eða Sonja. Doris kom strax út og lok-
aði hurðinni á eftir sér.
— Hvað — sögðuð -— þér? sagði hún
hægt og innilega. — Ég gat ekki hallað
mér í gærkvöldi vegna þess, að það
eru veggjalýs í dýnunni.
Augnablik lét svo út sem Doris ætlaði
að sleppa sér.
Framhald á bls. 38.
Stcpiknð heldur munni yðar hreinum
Rauöu rákirnar í Signal tannkreminu innihalda
Hexachlorophene, sem hreinsar tennur yöar og heldur
munni yðar hreinum. En Signal gerir meira en aö halda
tönnum yðar mjallahvítum, það ver yöur einnig andremmu.
36 FÁLKINN