Fálkinn - 11.09.1963, Blaðsíða 38

KVIKMYNDIR
Framh. af bls. 31,__________
— Ég held ekki, að áhorfendur langi
til að sjá slíkt.
— Hvað heita nýjustu myndir yðar?
— Ég hef komið fram í „The Trial“
(Málaferlin) og í Fimm mílur til mið-
nættis.“
— í þeirri síðarnefndu leikið þér á
móti Sophiu Loren?
— Já, og það er í þeirri mynd, sem
hún gefur mér einn á hann. Hún slær
fast, megið þér trúa. Við höfum nefni-
lega leikið saman í mynd áður og þá
var það ég, sem átti að slá hana. Nú
fékk hún hefnd og hún hafði hlakkað
til þess lengi.
— Það er sagt, að þér séuð fæddir í
leikhúsheiminum?
— Já, það er líka rétt, því að faðir
minn var hinn þekkti bandaríski leikari
Osgood Perkins. Fólk heldur, að ég hafi
erft mikið fé eftir hann, en það er ekki
rétt.
Pabbi dó of snemma og án líftrygg-
Fálkinn flýgur út
ingar. svo að bæði ég og móðir mín
urðum að vinna mikið til að sjá fyrir
okkur.
— Er móðir yðar á lífi?
— Já, við búum saman og hjálpum
hvort öðru eítir beztu getu.
— Hvers vegna eruð þér með svona
mikið hár?
— Af því að rakarinn minn er í
mánaðar leyfi, og ég vil ekki láta aðra
klippa mig.
Gluggi að götiinni
Framhald af bls. 36.
— Þetta er sú svivirðilegasta lýgi,
sem ég hef heyrt.
— Og þetta er svívirðilegt hús. Það
get ég sannað.
— Ég vil ekki sjá sönnunargagn yðar,
æpti hún. — Hvernig vogið þér yður ...
— Alla vega eru skriðkvikindi í dýn-
unni og ég vil fá nýja.
— Ef yður líkar ekki hér, þá getið
þér flutt, — því fyrr því betra.
— Já, sagði ég fúslega. En ég stöðva
auðvitað tékkinn snemma á morgun.
Ég hafði borgað eins mánaðar leigu
fyrir fram.
— Hvað meinið þér með því að
stöðva tékkinn?
— Ég á við, að ég hringi í bankann
og segi þeim að borga yður ekki út
beningana.
Þótt ekki væri gengið frá neinu
fannst mér þetta góð lokasetning, Ég
sneri mér við og fór að ganga upp stig-
ann og vonaði að hún kallaði á mig. En
það gerði hún ekki.
Þegar ég var kominn upp einn stiga,
var gripið báðum megin í mig og ég
borin upp tvo stiga í viðbót i örugga
fjarlægð frá Doris.
— Hvað verður úr þessu?
— Ég veit það ekki.
— Ætlið þér að flytja?
— Það lítur út fyrir það.
Þeir litu skélfdir hvor á annan.
— Þetta er okkur að kenna, stundi
Toby.
— Við neyddum yður til að géta það.
— Komið núna, sagði ég, — það er
bezt að þið hjálpið mér að bera niður
dótið.
Við gengum í lest upp á efstu hæð.
— Ef það væri bara nokkuð, sem
við gætum gert, sagði Toby lágt.
— Er auðvelt fyrir hana að fá nýja
leigjendur hingað, spurði ég.
Minnsta kosti mjög erfitt að finna
fólk, sem hagar sér sómasamlega. Æ, ég
skil hvað þér meinið.
Ég þagði.
— Við getum reynt, sagði hann.
John leit á okkur til skiptis.
— Reynt hvað?
— Jane heldur að hótum við tveir að
segja upp einnig muni hún láta sig.
John sagði.
Framh. í næsta blaði.
Gaö blessl belnln
þin. J5s ætla blöja
þig aö líta ettir
Hanztveigu á
\\moöaa
38
FALKINN