Fálkinn - 09.10.1963, Blaðsíða 40

Tízki»hús^
Framh. af bls. 38
mér,“ sagði frú Gregg róleg
en ákveðið. „Já, ég vil endileg.,
fá að líta á eitt svoleiðis.11
Herra Gregg varð að viður-
kenna með sjálfum sér, að frú
Vermeulen tók sigrinum eins
og sönnum íþróttamanni
sæmdi, þegar hún sá, hvað
verða vildi. Henni tókst meira
að segja að æsa sig upp í dá-
litla hrifningu yfir pilsunum —
fremur vesældarlega að vísu.
Á örstuttum tíma hafði frú
Gregg valið sér það pils, sem
hún vildi kaupa, og talið upp
nokkrar breytingar, sem hún
vildi láta gera á því.
Og áður en herra Gregg hafði
áttað sig gekk hann út á götu
við hlið konu sinnar, sem sagði:
„Hefurðu nokkru sinni á ævinni
séð svona asnalega kjóla?“
„Nei, í sannleika sagt“ viður-
kenndi hann hæversklega. „En
Alice hvers vegna í ósköp-
unum gaztu fengið þig til að
^áta allt þetta bull út úr þér við
essa konu? Bla-bla-bla og hún
hlaðraði fullum fetum á móti.“
Frú Gregg yppti öxlum. „Æ
— þú veizt, á svona stöðum,“
sagði hún, „maður gerir þetta
alltaf þar. En í alvöru, Arthur,
tókstu eftir hvað hún hafði
hræðilegan smekk? Það var
sama hvað var: Annað hvort
voru kjólarnir hræðilega bjána-
legir í sniðinu, litirnir allt of
æpandi, eða þá eitthvað enn
annað var að. Nei, Millie sagði
svo sannarlega sannleikann um
þessa verzlun. Það gerði hún.
„Þar fást pils fyrir tólf dali,“
sagði hún, „og þau eru pening-
anna virði, en hitt er hreinlega
bjálfalegt, eins og Arthur er
vanur að segja.“ Þetta sagði
hún, og þar sagði hún satt.“
Herra Gregg fann, að þetta
var mikið hól um han. En samt
var einn hlutur, sem hann gat
ómögulega skilið. „Já, en úr því
þeir voru nú svona bjálfalegir,
hvers vegna í skrattanum
varstu þá endalaust að máta
þá?“ spurði hann
„Auðvitað af því að ég hafði
hina fullkomnu afsökun," sagði
kona hans sigri hrósandi. „Ég
var alltaf ákveðin í því að fara
ekki svo út að ég ekki keypti
eitthvað — skilurðu það ekki?“
Herra Gregg skildi það nú í
rauninni alls ekki. En hann
minntist þess, að oft má satt
kyrrt liggja.
Biblíufólk
Framhald af bls. 13.
myndir beint úr sænsku þjóð-
lífi og náttúrumyndir, bar þar
einna mest á blómamyndum og
meðal blómanna var ein planta,
sem hét sérstöku nafni en sem
ekki er finnanleg í neinni
grasafræði. Planta þessi er
skrautleg og sterkleg og teygir
sig markvisst mót himni, með
henni hafa húsgögn oft verið
skreytt en atburðarás biblíunn-
ar komst þar sjaldan fyrir og
er biblíumyndanna því einkum
að leita á veggjum.
Allir vita að tízkan er þrátt
fyrir töfra sína oft nokkuð vafa-
söm drós. Afskifti hennar af
Dalamálverkunum urðu Dala-
menningunni harla lítill afl-
vaki. Seint á nítjándu öldinni
og snemma á þessari komust
Dalamálverkin alveg úr tízku
og menn voru jafnvel hæddir
fyrir að hafa þau í húsum sín-
um. Tóku þá margir til þeirra
örþrifaráða að eyðileggja mál-
verkin með öllu en yfir önnur
var málað með venjulegri
húsamálningu.
Nú er stórfé eytt i það að
hreinsa veggmálninguna af
þeim málverkum, sem enn
haldast heil. Allt sem minnir
Uppsátur fyrir skip allt að 220 tonn
stærðir fyrir 15—20 báta.
Viðgerðir alls konar skipa og báta. —
Nýsmíði fiskibáta og alls konar mann-
virkjagerð.
EFNISSALA. — Framleiðum Iéttbáta úr
„Deborine“-tefjapIasti til notkunar við síldveiðar
með kraftblökk.
Skipasmíðastöð Njarövíkur hf.
Ytri-Njarðvík. — Símar: 1250 — 1725.
40 FÁLKINN