Fálkinn - 16.10.1963, Blaðsíða 28

jiispursmey
Framh. af bls. 11.
mundi dæma Mínervu seka
hvað sem því líður.“
„Ef ég held rétt á spilunum,“
sagði Mason, „þá ræður dómar-
inn kviðdómnum til að kveða
upp sýknudóm.“
Hamilton Burger var risinn
upp jafnskjótt og réttur hafði
verið settur morguninn eftir.
„Með leyfi réttarins,“ sagði
hann, „þá hef ég enn sönnunar-
gagn hér. Ég hef hérna staðfest
afrit úr hinni opinberu skrá
um vopnasölu, sem sýnir, að
Mínerva Minden hefur keypt
Smith and Wesson skamm-
byssu með hlaupvídd 38, númer
C-48809. Slík skrá um vopna-
sölu er lögboðin, og ég tel ó-
yggjandi sönnun um það, sem
þar er greint. Ég legg afritið
fram sem gagn í málinu.“
Páll Drake hraðaði sér inn
í réttarsalinn og með honum
Jerry Nelson. Þeir gátu vakið
eftirtekt Masons á sér, og hann
sagði: „Má ég biðja réttinn að
hafa mig afsakaðan andartak?“
Og þegar Flint dómari kink-
aði kolli, gekk Mason yfir til
njósnaranna.
Drake sagði lágri rödd: „Nel-
son hefur allt, sem vitað er um
Santa María bankaránið, Perry.
Það voru þrjár manneskjur
viðriðnar það, tvennt í bank-
anum og ein í undankomubíln-
um. Vitnin náðu hluta af núm-
erinu og gat lýst bílnum. Það
er sami bíllinn og olli slysinu
þann sjötta, og ...“
„Ekillinn," sagði Mason, „var
það kvenmaður?“
Drake setti upp undrunar-
svip. „Hvernig vissirðu það?“
spurði hann. „Já það var kona.“
„Nokkuð annað svipaðs
eðlis?“
„Já vinverzlun í Bakersfield.
Það var vopnað rán. Sennilega
sömu bófarnir aftur, — ljósleit-
ur Cadillac og kona við stýrið.“
„Þakka þér fyrir,“ sagði
Mason. „Meira þarf ég ekki.“
Hann sneri sér við og sagði
við Flint dómara: „Með leyfi
réttarins, þá hef ég eina eða
tvær spurningar um fingraför,
sem ég þarf að leggja fyrir
Tragg lautinant áður en sak-
sóknarinn leiðir næsta vitni
sitt. Ég óska heimildar réttar-
ins til að halda áfram gagn-
spurningum.“
„Rétturinn heimilar spurn-
ingarnar. Lautinant Tragg komi
í vitnastólinn til að svara gagn-
spurningum.“
Þegar Tragg gekk fram,
kinkaði Mason kolli til Dellu
28 FÁLKINN
Street. Hún opnaði leðurtösku,
tók upp þrífót, stillti honum
upp fyrir framan vitnið, kom
lítilli skuggamyndavél fyrir
á honum og setti upp sýningar-
tjald.
,,Á þetta að vera sýning?“
spurði Flint dómari.
„Ég þarf bara að sýna fingra-
för, svo að það komi fram í
nákvæmlega réttri stærð,“
sagði Mason, „og spyrja Tragg
lautinant um samsvarandi at-
riði.“
„Jæja haldið áfram.“
Mason kveikti á sýningar-
vélinni, gerði tilraun með Ijós-
depil á tjaldinu, sagði síðan:
„Lautinant, ég ætla að taka
far af þumalfingri ákærðu á
þessa glerplötu, sem er sérstak-
lega smurð í því skyni.“
Mason gekk yfir til Mínervu
Minden rétti fram höndina og
tók í þumalfingur hennar og
þrýsti honum á glerplötuna,
sagði síðan afsakandi við rétt-
inn: „Það getur verið að ég
þurfi að endurtaka þetta, þar
sem ég er ekki vanur að taka
fingraför.“
Hann gekk að sýningarvél-
inni, lét plötuna í, stillta fjar-
lægðina og sagði: „Ég er smeyk-
ur um að ég hafi klesst þetta.“
Hann tók aðra plötu úr vasan-
um, tók aftur fingrafarið, sneri
síðan að sýningarvélinni.
„Nú ætla ég að stilla svo til,
að þessi þrjú för séú sem næst
jafn stór, það er að segja, far-
ið til vinstri, sem er eftir þum-
alfingur Dorrie Amblers; það
í miðjunni, sem er eftir þumal-
fingur látnu konunnar, og til
hægri, þetta, sem ég kem með.“
„Aðeins andartak," sagði
Hamilton og reis á fætur. „Þessi
skuggamynd er óáþreifanlegt
málsgagn, sem við getum ekki
handleikið. Hin fingraförin eru
stækkaðar myndir, sem er hægt
að leggja fram sem málsgögn."
„Nú jæja,“ sagði Mason,
„þér getið fengið þessa gler-
plötu sem málsgagn, látið hana
í umslag og merkt hana eins
og málsskjal."
„Ágætt,“ sagði Flint dómari,
„við skulum halda áfram.“
„Jæja þá, lautinant,” sagði
Mason, „þessar myndir eru all-
ar af svipaðri stærð. Ég vek
athygli yðar á þessari skugga-
mynd og spyr hvort þér getið
fundið samsvarandi atriði með
henni og fingraförum látnu
konunnar. „Gerið svo vel að
koma nær myndunum og bend-
ið okkur á samsvarandi atriði,
sem þér finnið.“
Tragg leit á fingraförin, hugs-
andi á svip, sagði síðan: „Ég
ætla aðeins að fara i línurnar
með penna, ef ég má, af þvi
að þegar búið er að slökkva á
sýningarvélinni, er ekkert eftir
til að sýna samsvörunina.“
„Það er ágætt,“ sagði Mason.
„Myndinni er varpað á hvítt
pappírsblað.“
Tragg lautinant tók penna
úr vasa sínum, fór ofan í lín-
urnar athugaði teikninguna,
fór ofan í fleiri línur. Loks
gekk hann aftur á bak frá
teikningunni.
„Jæja, hvað finnið þér mörg
samsvarandi atriði?“ spurði
Mason.
„Sex,“ svaraði Tragg laut-
inant.
„Alveg jafnmörg og þér
funduð á mynd af fingrafari
Dorrie Amblers,“ sagði Mason.
„Mér finnst, lautinant, að það
sé fremur augljós sönnun þess,
að ekki sé hægt að byggja ó-
yggjandi verund á sex samsvar-
andi atriðum. Nú hafið þér
sannað, að ákærða er látna
konan, sem þér funduð.“
Mason slökkti ljósið á sýn-
ingarvélinni, tók burt plötuna
og sagði: „Nú átti víst að
merkja þessa plötu sem réttar-
gagn.“ Hann lét plötuna í um-
slag og rétti hana réttarskrif-
aranum.
Hamilton Burger athugaði
línurnar, sem Tragg lautinant
hafði dregið. Hann gaf bend-
ingu, og Tragg, sem var að
ganga niður úr vitnastúkunni,
hinkraði við og þeir hvísluðust
á, hann og saksóknarinn.
Nú, þegar búið var að
slökkva á sýningarvélinni,
komu hin sex samsvarandi at-
riði fram ótrúlega greinilega.
Allt í einu ýtti Hamilton
Burger Tragg lautinant frá,
stökk á fætur og sagði: „Andar-
tak, lautinant. Gerið svo vel að
koma aftur í vitnastúkuna ...
Jæja, herra dómari, lítið á
þessa pappírsörk með teikning-
unni og lítið svo á Ijósmynd-
ina af fingraförum Dorrie
Amblers. Það var ekki nóg, að
Tragg lautinant fyndi sex sam-
svarandi atriði milli skugga-
myndarinnar og fingrafs látnu
konunnar, heldur eru þau ná-
kvæmlega sömu atriðin og
í fingraförum Dorrie Amblers.“
v,Ég er hræddur um að ég
skilji yður ekki,“ sagði Flint
dómari,
„Jæja, en ég skil,“ sagði
Hamilton Burger. „Þetta fingra-
far á örkinni var alls ekki
fingrafar ákærðu, Perri Mason
tók fingrafar hennar, lét sem
það væri klesst, fór aftur til
að taka annað mót og fékk
þannig tækifæri til að skipta
um gler. Fingrafarið, sem hann
hafði í vélinni var eftir Dori w
Ambler, sem hann hefur látið
gera ljósmyndaplötu eftir,
þannig, að það sæist ekki mun-
ur á því og nýju fingrafari.
„Ég krefst þess, að leitað
verði á herra Mason. Ég krefst
að hin glerplatan verði tekin
af honum áður en honum gefst
tækifæri til að eyðileggja hana.
Þetta er fölsun fyrir réttinum,
tilraun til að stinga gögnum
undan og glæpsamlegt athæfi.“
„Svona nú andartak,“ sagði
Flint dómari. „Við förum að '
þessu á skipulegan hátt. Herra
réttarskrifari, viljið þér gjöra ‘
svo vel að láta plötuna
aftur í sýningarvélina ... herra
Mason, rétturinn mælist til
að þér takið hina plötuna úr ,
vasa yðar og afhendið réttinum 1
hana.“
Mason stakk hendinni í vas-
ann og lagði fram plötuna.
„Jæjaþá,“ sagði Flint dóm-“
ari, „þá skulum við aftur skoða
plötuna, sem lögð var fram
áðan.“
Réttarskrifarinn stillti sýn-
ingarvélina.
Hamilton Burger sneri sér að
Tragg. „Jæja, lautinant," sagði
hann, „skiptið yður nú ekki af
fingrafari látnu konunnar. Lít-
ið á skuggamyndina af fingra-
farinu og ljósmyndina af fingra-
fari Dorrie Amblers, og merkið
með þessum blýanti þau atriði,
sem þér finnið eins í báðum.“
Tragg lautinant gekk að
myndinni, tók að draga línur
með rauðum blýanti. Eftir fá-
einar mínútur sagði hann: „Ég
er þegar búinn að finna átján
samsvarandi atriði. Tólf eru
nóg til öruggrar vissu.“
„Og hvað táknar það,“ spurði,,
Flint dómari.
„Það táknar það, að fingra-
farið í sýningarvélinni er alls,
ekki fingrafar hinnar ákærðu,
heldur fingrafar Dorrie Amb-,
lers.“
Flint dómari sneri sér að;.
Perri Mason. „Herra Mason,“
sagði hann, „þér eruð sakaður
um mjög alvarlegt brot fyrir,,
þessum rétti, afbrot, sem gæti.
vel orðið til að svipta yður rétti
til málflutnings. Nú spyr ég,
yður, herra Mason, hvernig á
því stóð, að þér þóttust taka
fingrafar ákærðu, en skiptuð
um og settuð plötu með fingra- '
fari Dorrie Amblers í staðinn?"'
„Ég legg bara til,“ sagði
Mason, „til þess að koma í veg
fyrir öll mistök, að Tragg laut-
inant verði falið að taka mót
af þumalfingri ákærðu. Síðan
verði því fingrafari varpað á
spjaldið og Tragg lautinant
skeri svo úr um samsvör þess