Fálkinn - 21.10.1963, Blaðsíða 36

Kvenþjóðin
Framhald af bls. 35.
Appelsínuhorn.
250 g hveiti
200 g smjörlíki
Börkur rifinn af appelsínu
35 g pressuger
3 msk. sykur
1 egg
1 dl köld mjólk
Appelsínumarmelaði.
Myljið 50 g af smjörlíki
saman við hveitið, gerið mulið
saman við, eggið látið út í
ásamt sykri og rifnum berki.
Vætt í með mjólkinni, deigið
hnoðað. Deigið flatt út í fer-
hyrning, sem afgangnum af
smjörlíkinu er dreift á. Deigið
brotið saman í fjóra hluta,
flatt út á ný, endurtekið 3—4
sinnum. Ef sést í smjörlíki er
kartöflumjöli stráð á. Að lokum
er deigið flatt út í kringlótta
köku, sem skorin er út í 10—12
þríhyrninga. Á efri hluta hvers
þríhyrnings er látin 1—2 tsk.
marmelaði, vafið upp í horn,
sem sett er á smurða plötu,
Vitið þér að . . .
TEDDY-nælongallinn
með Scott
FOAM BACK
er heitur í kulda og svalur
í hita. Efnið andar, þ.e.a.s.
lokar ekki inni útgufun lik-
amans.
Fást í verzlunum
um Iand allt
látið lyfta sér í um 20 mínútur
tilbyrgt á volgum stað. Smurt
með eggi eða rjóma, grófum
sykri og ef vill möndlum stráð
yfir. Bakað við góðan hita,
250° í um 8 mínútur.
Bananaterta
Framh. af bls. 34.
Aprikósurnar lagðar í bleyti,
soðnar með sykri, þar til þær
eru meyrar, síið allan safa frá
(hann er alltaf hægt að nota)
og merjið aprikósurnar gegnum
fínt sigti. Setjið þetta mauk
innan í nýbakaða tertuna, rað-
ið bananasneiðum ofan á.
Sprautið ofan á með marengs,
sett inn í vel heitan ofn 3—5
mínútur. Kaka þessi er góð
volg.
Fegurð og snyrting
Framhald af bls. 34.
hárbroddana. Vindið stórt hand
klæði upp úr sjóðandi heitu
vatni (hafið gúmmíhanzka á
höndunum), bindið það síðan
þétt um hárið.
Því næst er útbúið gufubað
fyrir hörundið: Hafið tilbúið
'stórt handklæði, hellið sjóðandi
kamillutei í fat. Hyljið höfuðið
vel með handklæðinu og festið
það vel kringum fatið. Verið
minnst 5 mínútur í þessu gufu-
baði, að minnsta kosti þar til
gufan perlar á andlitinu bæði
til að mýkja hörundið og opna
andlitsholurnar.
Þegar búið er að þerra hör-
undið vel, að gufubaðinu loknu,
eru bómullarflögur vættar í
heitri möndluolíunni og lagðar
á andlitið (hafið olíuna eins
heita og þér þolið). Vætið
einnig bómullarhnoðra í kam-
illuteinu og leggið þá yfir
augun. Hvílizt svona að
minnsta kosti í 10 mínútur.
Fjarlægið bakstrana og farið
yfir hörundið með sundurskor-
inni sítrónu — notast má
við annan ávaxtasafa. — Jafn-
ið heillri eggjarauðu yfir
andlitið. Núið jafnframt 2—3
eggjarauðum 1 hárið. Síið
kainelluteið. Þegar eggjarauðan
hefur verið nokkrar mínútur á
hörundinu, er það þvegið fyrst
með volgu vatni og síðan
kamiljuteinu. Hörundið þerrað
vel, síðan borið á það andlits-
vatn.
Vætið hárið með volgu vatni,
svo hinar þurru eggjarauður
blotni, og hárið þvegið og síðan
skolað vel. Að lokum er hárið
skolað með afgangnum af
kamilluteinu. Þá er hárið til-
búið til að vera vafið upp á
rúllur. Sé hárið þurrkað með
hárþurrku, er gott að bera
feitt krem á hörundið. Það
krem sem hörundið hefur ekki
drukkið í sig, þegar hárið er
orðið þurrt, er fjarlægt með
tissue. Að þessum kúr loknum
er hörundið skært og mjúkt,
hárið gljáandi og lifandi. En
þrátt íyrir að þessi árangur
sjáist eftir bara eitt skipti, er
sjálfsagt að endurtaka hann
nokkrum sinnum. — Annars
er þetta kúr, sem allar konur
um fertugt og þar yfir ættu
að framkvæma einu sinni í
viku.
Við þetta má bæta, að það
tekur ekki margar mínútur að
snyrta hendurnar jafnhliða,
fyrst allt er við hendina, sem
til þarf. Núið dállitlu af eggja-
rauðunum inn í hendurnar
einnig sítrónusafa og látið
fingurgómana liggja ofan í
möndluolíunni, meðan þér hvíl-
ist með bakstrana. Þetta er
engu tímafrekara, krefst bara
dálítillar fyrirhyggju. Fyrst
minnst er á tíma, þá á það
ekki að taka nema rúman
klukkutíma að framfylgja þess-
um kúr.
Þá skal grípa gæs
Framhald af bls. 9.
rostungstennur, allvænar. Hann
tók það nú til ráðs, að hann
sendi tennurnar tveimur smíða-
högustu mönnum á landinu, og
fékk þeim til forráða að gera
af þeim lúðra. Þetta yrði' að
vera listasmíð, fagurlega smíð-
uð og skreytt af kunnáttu með
hinum fegursta útskurði, sem
smiðir hefðu hugvit til.
Tveir prestar voru þá smíða-
hagastir á íslandi. Voru það
síra Ólafur Símonarson í Kálf-
holti í Holtum og síra Filippus
Jónsson í Selárdal við Arnar-
fjörð vestra. Þeir smíðuðu báð-
ir af tönnunum fagurskreytta
lúðra, og mátti vart milli sjá,
hvor væri fegurri að allri smíði
og skreytingu. Voru þetta hinir
mestu kjörgripir og vart meiri
dýrgripir til eignar, þó víða
væri leitað.
Næsta vor sigldi Ögmundur
Pálsson og varð sæmilega reið-
fari. Hann náði til Noregs og
fékk góðar viðtökur hjá fyrir-
mönnum þar í landi. En
þyngsti hjallinn var eftir, þar
sem var að fá samþykki Kristj-
áns Danakonungs til biskups-
vígslunnar. Ögmundur varð
vel vitandi þess, meðan hann
dvaldi í Noregi, er hann hafði
að vísu grunað áður, að óvinir
hans höfðu afflutt hann mjög
,í konungsgarði, og að konung-
ur yrði alls ófús að samþykkja
biskupsvígslu hans, og í kon-
ungsgarði myndi hans ekkert
bíða annað en dauðinn. En Ög-
mundur var ekki slíkur maður,
að hann gæfist upp við svo bú-
ið. Kjarkur og áræði skip-
stjórnandans og óbilandi vilji,
knúðu hann óhikað á konungs-
fund, þó honum væri búin þar
hin þyngsta hegning og jafnvel
líflát.
3. í
Kristján 2. tók konungstign
í Danaveldi að föður sínum ■
látnum. Hann var þriðji kon-'-
ungur Dana af Aldinborgarætt,
en hún var að uppruna þýzk
og situr enn við völd í Dana-
veldi. Hann var mikill herkon-
ungur og var síðasti Danakon-
ungur, er réði yfir ríkjunum
þremur, Danmörku, Noregi og;
Svíþjóð. Hann var nýunga-
gjarn um margt. Hann hafði*
ungur orðið fyrir áhrifum frá
borgarastéttinni, bændum og'-
alþýðumönnum. Hann varð'
svarinn andstæðingur aðalsý
lénsvalds og klerka, en fyrst
og fremst Hansakaupmanna, er
réðu í þann mund mestu íf
verzlunar- og viðskiptamálum
Norðurlanda. Hann var hrifinn
af hinni ungu borgarastétt, er
í þann tíma var mjög í uppsigl-
ingu til aukinna áhrifa á Vest-
urlöndum í sambandi við auk-
in viðskipti og verzlun eftir
landafundina miklu.
Kristján 2. fékk það hlut-
verk ungur að fara til Noregs
og setja þar niður deilur. Hon-
um tókst það vel og varð síðar
landsstjóri í Noregi um skeið.
Um 1507 kynntist hann á dans-
leik í Björgvin ungri hollenskri
stúlku, er Dyveka hét. Hún var
allra kvenna fegurst, og gædd’
óvenjulegum yndisþokka, svo
að næstum minnti á gyðjur;
fornaldar. Konungur varð'
strax ástfanginn af hinni ungu'
mey og með ráðum móður'
hennar náði hann ástum Dyv-
eku. Eftir að hann varð kon-
ungur í Danmörku flutti hann'
Dyveku hina fögru, frillu sína,
með sér til Kaupmannahafnar
og bjó henni veglegan og ríku-1
legan bústað á Hviteyri. Þang-;
að heimsótti konungur hana og
dvaldi þar langdvölum eftir1
vild. Hvert einasta mannsbarn
í ríkinu vissi um ástir þeirra,’
og þótti sumum nóg um frillu-
líf konungs.
Sennilegt er, að konungi hafi1
verið næst skapi að gera Dyv-
eku að drottningu sinni. En
það var ekki leyfilegt. Fyrir-
menn rikisins suðuðu sífellt í
konungi, að hann yrði að fá
sér drottningu af tignum ætt-
36
FALKINN