Fálkinn - 25.11.1963, Blaðsíða 28

*
Eg vil verða rík
Framhald af bls. 19.
„Þetta finnst mér mjög leitt
að heyra,“ sagði ég. „Ég skal
sjá svo um, að þetta endurtaki
sig ekki framar!“
Gat ég sagt meira?
„Það er nú líka vissara fyrir
yður,“ sagði bálreiða konan. „Ef
þetta kemur fyrir einu sinni
®nn, fer ég lengra með það.“
„Nú,“ sagði ég og lyfti ann-
arri augnabrúninni.
„O, já, lengra með það,“ sagði
báireiða konan.
„Hvert ætlið þér með það til
dæmis?“ spurði ég. „Til saka-
dómara?“
„Því ekki það?“ sagði bál-
reiða konan og ég sá að þarna
hafði ég gefið henni stórfína
hugmynd.
En ég er sko ekki neinn „idea-
man“ fyrir blokkina mína. Ég
ætlaði að eyðileggja þessa hug-
mynd fyrir henni.
„Það skuluð þér bara gera,“
sagði ég. „Það verður hlegið að
yður þar.“
Þið megið ekki halda að ég
hafi sagt þetta vegna þess að ég
álíti að sakadómari og fulltrúar
hans hafi betur þroskað kímni-
skyn en aðrir menn. Ég gat bara
ekki unnt konunni þess að nota
mína hugmynd algjörlega ó-
keypis.
Morguninn eftir fór ég með
alla hrúguna til rakara. Það er
mikið verk að klippa fimm
börn. Ég varð að leggja af stað
með hálf níu strætó.
Ég þarf víst ekki að taka það
fram að ég gekk fyrst niður
allar tröppurnar sextíu og sex.
Ég kom ekki heim fyrr en
klukkan ellefu.
Varla var ég búin að leggja
hurðina að stöfum, þegar bál-
reiða konan birtist á ný.
„Ég ætla bara að láta yður
vita það,“ sagði bálreiða konan
og var sýnu reiðari en fyrr, þó
ég hefði ekki álitið það unnt,
„að drengirnir yðar hringdu á
dyrasímann hjá mér í morgun
klukkan níu og vöktu mig af
værum svefni.“
„Eruð þér vissar um að það
hafi verið mín börn, sem þetta
gerðu,“ sagði ég ógn kurteis-
lega.
„Já,“ sagði bálreiða konan.
„Þau eru einu börnin, ef börn
skildi kalla, sem leyfa sér ann-
að eins og þetta hérna í blokk-
inni.“
„Jæja,“ sagði ég si sona.
„Þetta finnst mér undarlegar
fréttir. Þá vorum við öll, ég og
börnin mín, hjá rakaranum.
Við fórum nefnilega í bæinn
klukkan hálf níu.“
NÓA VÖRUR:
Konfektbrjóstsykur
Bismark
Brenndur Bismark
Blandaður
Perur
Kóngur
Mentol
Malt
Hindber
Piparmintukúlur
Pralín
Topas
Karamejlur
Konfektpokar
Konfektkassar
SIRIUS VÖRLÍR:
Konsum suðus.
Rjómasúkkuiaðl
með hnetum
og rúsínum
Nizza
Adria
Capri
Negrakossar
Núggastengur
H.F. BRJÓSTSYKURSGERÐIN NÓI SÍMI 24144
Svona var ég ókurteis. Ekki
baðst ég einu sinni afsökuna1' -í
því, að blessuð konan
hafa mig fyrir rangri sö'
„Nú,“ sagði konan.
Hún baðst ekki c
heldur.
„Já,“ sagði ég og hvessti mig.
„Jæja,“ sagði konan.
„Og það ætla ég að láta yður
vita,“ sagði ég, „að komi þetta
fyrir einu sinni enn mun ég fara
lengra með það.“
Af því að ég var bæði kurteis
og elskuleg kona (þrátt fyrir
alla glæpina) beið ég augnablik
til að gefa konunni tækifæri til
að segja:
„Hvert ætlið þér með það t.
d.? Til sakadómara?“
Þá hefði ég vitanlega svarað
og sagt: „Já.“
Og bálreiða konan hefði feng-
ið að fræða mig á því, að það
skyldi ég gera, því þar yrði
heldur betur hlegið að mér.
En bálreiða konan var enn
svo reið að hún sá ekkert fynd-
ið við þessar umræður, Svo það
var ég ein, sem hló, þegar ég lét
dyrnar aftur að baki mér.
Haldið þið kannske að þetta
liti illa út á sviði? Eða húsfund-
irnir. Þeir eru sko stórkostleg-
ir.
Þarna hrúgast upp allir íbúar
hússins (að börnunum undan-
skildum) og setjast hlið
við hlið inni hjá hverjum af
betri borgurum hússins.
. Ég er hætt að mæta á hús-
fundum síðan þar var ákveðið
með mínu atkvæði gegn öllum
hinum, að enginn mætti hafa
hjá sér gesti eftir klukkan tíu
að kvöldi, nema spyrja fyrst
um leyfi.
Ég fann það nefnilega fljót-
lega út, að þessi samþykkt væri
miðuð við vondu borgarana
eins og mig.
Feitlagna konan á móti hefur
oft gesti, sem syngja svo hátt að
ekki einu sinni ég get sofið.
Framhald á bls. 31.
28 FÁLKINN