Fálkinn - 09.12.1963, Blaðsíða 30

HERRAKLIPPING
KRISTJÁN JÓHANNESSON
formann Rakarameistaraféiags Reykjavíkur
Islenzkir karlmenn hafa til þessa dags venð heldur tregir að tileinka sér
tízkubreytmgar í klæðaburði og öllu útliti. Vart er hægt að segja að slíkt
teljist kostur, þar sem þetta á eigi síður við um þær breytingar, sem óefað
eru til bóta. Með þessu er ekki átt við, að hlaupa eigi eftir öllum þeim
nýjungum, sem fram koma út í hinum stóra heimi, en með nokkurri
sanngirni mæti gera kröfu til íslenzkra karlmanna, að þeir hirtu lítið eitt
meira um útlit sitt en nú er.
Hér mun h'tillega verða gerð
grein fyrir klippingu og hár-
greiðslu karla og reynt að
benda á þau atriði sem mestu
máli skipta. — Þegar farið er
til rakarans er það sjónarmið
nær alls ráðandi, hérlendis, að
fá klippingu sem endist sem
alira lengst alveg án tillits til
hvort klippingin klæði við-
komandi eða ekki.
Með nokkrum sanni má segja
að hárskerar hér hafi ekki
fyigzt svo með framförum í
sinni grein sem æskilegt væri.
Einnig kemur hér til að við
hárskerar erum heldur litlir
áróðursmenn og látum við-
skiptavini okkar ráða þótt ósk-
ir þeirra fari ekki alltaf í þá
átt sem æskilegast væri. Við-
skiptavinir okkar ættu að nota
sér meira en nú er að hafa
samráð við hárskerann um
klippingu og hárgreiðslu. — Er-
lendis er mjög almennt að karl-
menn láti blása hár sitt með
handþurrku eða eða þurrka
það í hjálmi, í það form sem
óskað er, hvort sem það er
byigjað eða slétt. Eftir slíka
meðferð fer hárið miklum mun
betur og viðskiptavinurinn fær
oftast til muna betri klippingu.
Það er alveg ástæðulaust að
hræðast það þótt aðrir sjái að
slíkt sé gert eða hver fyrir-
verður sig fyrir að ganga i
pressuðum buxum. Þvert á
móti telst það ósnyrtilegt að
vera í ópressuðum buxum á
almanna færi og hárþurrkun
er ekkert annað en að hárið
er pressað í það form sem
óskað er að það sitji í.
Við skulum láta táningum,
og öðrum þeim sem telja það
fínt að ganga með úfinn hár-
lubba, það eftir en sjálfir halda
hári okkar snyrtilegu. Næst
þegar þér farið til hárskera
skuluð þér ráðgast við hann
um beztu kiippingu og greiðslu
í samræmi við hár yðar og
höfuðlag.
Þær hárgreiðslur sem hér
eru sýndar eru allar gerðar með
hárþurrku.
Mynd 1
Til að lesendur geti gert sér
betur grein fyrir hvað er rangt
við klippingu og greiðslu á
herrahári er hér fyrst tekið
dæmi af vinnu eins og hún á
ekki að vera. — Andlit manns-
ins á myndinni er óvenjulegt
og það er hárskerans að draga
úr lýti mannsins svo sem frek-
ast er kostur. En það hefur
ekki verið gert. Þvert á móti
er klipping og greiðsla þannig
að lýtl andlitsins eru undir-
strikuð. Lengra hár yfir eyr-
unurn og hárgreiðsla í líkingu
við mynd 2 hefðu gert krafta-
verk. Með því er komið í veg
fyrir hina löngu óbrotnu línu
frá nefbroddi og upp.
Mynd 2
Hér er greiðsla, sem hefur
verið allvinsæl, meðal yngri
kynslóðarinnar, og sést með
ýmsum tilbrigðum. Þessi er
þó án heildarsvips, sem formið
krefst. Ungu mennirnir athugi
að þegar hár frá báðum hlið-
um keniur saman á miðju höfði
fer það sjaldan vel. Það er nær
útilokað að koma í veg fyrir að
þá myndist kjölur framan frá
og aftur úr og er það ófagurt.
Þessi greiðsla fer bezt ef
fremstu hliðarhárunum er lyft
lítið eitt meir en hér er gert
og miðhlutinn síðan greiddur
slétt aftur.
Mynd 3
Hér er hárgreiðsla og form
öll miklum mun betri en í nr. 1
án þess þó að nægilega vel sé
gengið frá vinnunni. Fremsta
hárinu er lyft lítið eitt of mikið
og skaðar það hcldarsvipinn en
greiðsla sem þessi fer nærri
að hæfa andlitinu.
Mynd 4
Það er alnienn skoðun karla
að þeir skuli skipta hárinu í
vinstri hlið. Skipting í hægri
hlið, segja þeir tilheyri kven-
þjóðinni, en þetta er alrangt.
Það er sjálfsagt að skipta hár-
inu í þeirri hlið sem sveinur
er á þ. e. skiptingin á að eivTa í
sveip ef þess er nokkur kosíur.
Geri hún það ekki er hætta á
að skiptingin verði allt of
óhrein og hárið falli yfir hana
þeim megin frá sem sveipurinn
er. Þeir sem efu svo ólánssam-
ir að hafa tvo eða fleiri sveipi
eiga oft mjög erfitt með að
láta hárið fara vel, en oft
má bæta úr þessu með réttri
grciðslu. Á myndinni sjáið þið
skiptingu sem fer vel og takið
cftir að hún er hægra megin.