Fálkinn - 09.12.1963, Blaðsíða 68

□TTD DG BRLJÐLJR SÆKDNLJNGSINS
Áki þuríti ekki lengi að bíða. Nokkru síðar komu Fáfnir og
Sigurður Vikingur gegnum hliðið. „Er allt i lagi?“ spurði
Áki og starði á vikinginn. „Auðvitað." svaraði Fáfnir. „Það er
allt í lagi, er það ekki, Sigurður Víkingur?" „Hvað mér við-
kemur,“ svaraði Sigurður. „Hvað varð um stúlkuna," spurði
Fáfnir. „Hún er í herbergi sínu,“ svaraði Áki. „Hvað ætlið þið
að gera við þennan Ottó af Arnarkastala?“ „Menn mínir hafa
ekki getað yfirbugað hann.“ „Ég er viss um að vinum okkar
vikingunum tekst það,“ sagði Fáfnir hlæ.iandi. „Látið okkur
hafa vopnin og lokið hliðinu osr lyftið brúnni. Félagar hans
gætu komið honum til h.iálpar.“ Áka var l.ióst að hann var að
gefa sig vikingunum á vald. Hann var hins vegar svo áf.iáður
að þóknast þeim, að hann gaf skipun um að verða við þessum
óskum....
Ottó horfði á menn Áka rétta vopn sín hermönnum Sigurð-
ar. Honum fannst það ekki skipta máli við hver.ia hann
berðist. Það var úti um hann... og Áka líka. Hinn huglausi
aðalsmaður hafði gert Norðmönnunum leikinn auðveldan. Sig-
urður dró sverð sitt úr slíðrum. „Rekið þessa menn f EÖngin
við hliðið,“ skipaði hann mönnum sínum. Áki snerl sér náfölur
að Fáfni og sagði: „Þú lofaðir. Þú sagðir, að ailt væri í Iagi.“
Sigurður rak upp hrossahlátur. „Það er allt í lagi — NÚNA,“
sagði hann og skemmti sér konunglega. „Hélztu að við þyrft-
um öll þessi vopn til að sigra einn mann?“ Hann sneri sér að
Ottó. „Verðu þig,“ hrópaði hann og stökk fram.
Andstæðingunum var það sameiginlegt, að þeir mátu báðir
hugrekki mikils. Það var augl.ióst frá byriun, hvor myndi sigra.
Ottó gat með naumindum vegna sársins í öxlinni borið af sér
höggin og jafnve) það kostaði hann mikla fyrirhöfn. Það var
aðeins spurning um tima... Sigurður greiddi þungt högg og
Ottó féll á hnén, sverð hans var brotið. Sigurður lyfti vopni
sínu til að greiða banahöggið. Ottó beið... eftir nokkrar mín-
útur myndi öllu vera lokið. en höggið kom aldrei. Ottó heyrðl
óp og sverðið féll úr hendi Sigurðar.
68
FALKINN