Fálkinn - 26.10.1964, Blaðsíða 38

Ei heldur máninn , . .
E'iamhaid aí bls. 35.
— Ég verð að tala við þig,
Andrew! Það er óskaplega áríð-
andi.
Hún var með öndina í háls-
inum af geðshræringu. —
Mamma og pabbi vita ekki að
ég fór hingað. Þau fóru að finna
John og Venetiu — og ég beið
dálitla stund, þangað til ég
þóttist örugg og þá keyrði ég
hingað. /
Andrew vissi vel að foreldr-
ar Theu dvöldust oft lengi hjá
John og konu hans, en ef þau
kæmu heim fyrr en venjulega
og ;æju að dóttir þeirra var
á bak og burt gætu þau orðið
mjög kvíðafull. Andrew hrukk-
aði ennið.
— Vertu ekki svona gremju-
legur, sagði hún. — Hvað sem
þú hefur ætlað að gera, þá
verður þú að fresta því. Ég
verð að tala við þig.
Hann leiddi hana inn í húsið.
Thea gekk rakleitt inr í skrif-
stofu hans og að myndinni af
Alice á skápnum. Hún tók upp
myndina og virti hana fyrir
sér.
— Anurew, hvað veiztu í
raun og veru um hana. Hún
verður þér aðeins til óham-
ingju.
— Thea, hvaða kjánaskap-
ur er nú þetta!
Thea leit á hann, og þrjózka
og hryggð spegluðust á and-
liti hennar.
— Það er eitthvað bogið við
Alice Lang! Ég veit ekki hvað
það er, en lögreglan veit eitt-
hvað um hana.
Hann kannaðist við þenn.—
tón og vildi reyna að sefa hana.
— Góða Thea, stilltu þig.
Reyndu að minnsta kosti að
segja skipulega, hvað hefur
komið þér í slíkt uppnám. .
Hún lét fallast niður í hæg-
indastólinn.
— í kvöld — um klukkan
sjö, rétt fyrir matinn, kom van
Wyk yfirlögregluþj ónn til'að
tala við pabba og mömmu.
Þau sendu mig út, en ég heyrði
úti á veröndinni hvað þau voru
að tala um. Ég heyrði að þau
nefndu Alice Lang og hann
spurði margra spurninga um
hana.
— Um Alice? Hvers vegna?
Ég hitti van Wyk í dag og þá
hvað? — eða einhvern úr henn-
ar fjölskyldu, Hvenær þú hefð-
ir stungið upp á að hún byggi
á trúboðsstöðinni? Hvenær
varð foreldrum mínum ljóst, að
þú varst hrifinn af henni. Sem
sagt allar mögulegar spurning-
ar.
Andrew fann blóðið þjóta
fram í kinnarnar. Eins og þeir
menn, sem sjaldan reiðast,
reiddist hann mjög illa þegar
það kom fyrir.
— Hvernig vogar van Wyk
sér að fara til trúboðsstöðvar-
innar án þess að ég viti og fara
að yfirheyra foreldra þína!
Hann veit fullvel að Alice
Lang kemur hingað í mínu
boði. Og ef hann vill vita eitt-
hvað um hana á hann að koma
til mín.
Hann hreytti út úr sér orðun-
um í reiði, en innst inni fann
hann til annars og meira en
reiði. Hann fann líka til ólýsan-
legrar hræðslu. Hvað var eigin-
lega að gerast.
JáíkiHH flwur út!
Það var eins og við manninn
mælt að I sömu andrá ók bíll
lögreglunnar upp að húsinu og
um. En áður en við höldum
lengra vildi ég gjarnan vita,
hvers vegna þér fóruð til trú-
boðsstöðvarinnar og ónáðuðuð
hjónin með spurningum um
mál sem kom yður ekki skap-
aðan hlut við.
Van Wyk bandaði hendi.
— Ég varð að gera skyldu
mína.
— Hvaða skyldu — viðvíkj-
andi Alice Lang.
— Ég er ekki í þeirri að-
stöðu að geta upplýst neitt
núna. Og það er tími til kom-
inn að leggja af stað.
Andrew hikaði við, en af
hinni virðulegu og einbeittu
framkomu lögreglustjórans
skildi hann, að þýðingarlaust
var að toga nokkuð upp úr
honum.
hinn þreklegi van Wyk steig
út. Andrew svipti upp útidyr-
unum.
— Gangið í bæinn, lögreglu-
stjóri. Það gleður mig að sjá
yður.
En van Wyk hugsaði með sér
að hr. Miller væri nú ekkert
ofsaglaður að sjá. Hann var
alveg fjúkandi vondur. . Og
þarna sat þá Thea litla, og
roðnaði og fölnaði á víxl.
— Mér finnst sjálfum
ánægjulegt að geta komið,
sagði hann hjartanlega. — Sam-
talið frá Pretoriu kom í tæka
tíð, svo að ég get slegizt 1 för
með ykkur í kvöld. Ég er með
tvo menn úti í bílnum.
— Ágætt. Andrew kveikti
sér í sígarettu óstyrkum fingr-
minntumst við á hana. Hann
veit allt um hana.
Hún hristi gremjulega höfuð-
ið.
— Ekki eins mikið og hann
þarf að vita. Hann lagði marg-
ar spurningar fyrir pabba, en
auðvitað gat pabbi lítið sagt
honum.
— Hvers konar spurningar?
spurði Andrew og fann til
nokkurs óróa, þótt hann reyndi
að láta ekki á honum bera.
— Hvort foreldrar mínir
hefðu nokkurn tíma hitt hana?
Hvort þau þekktu hana eitt-
Hann hrópaði á þjóninn sinn
og gaf honum skipanir. Þegar
þeir stóðu við bílinn sagði
hann:
— Þakka þér fyrir að þú
komst Thea. Það var hugul-
samt af þér. En þú skalt ekki
hafa neinar áhyggjur. Þetta er
áreiðanlega einhver misskiln-
ingur.
Thea steig upp í bílinn, en
áður en hún setti bílinn í gang
leit hún áhyggjufull á hann.
— Ég vona það, Andrew.
En gallinn er að þú þekkir.
hana ekki. Þú þekkir Alice
Lang alls ekki néitt.
Hún hefur rétt fyrir sér,
hugsaði Andrew, þegar hún.
var farin af stað. Ég þekki alls
ekki Alice — ekki á réttan
hátt — ekki eins og ég þekki
Theu. Ég veit alltaf hvað Thea
ætlar að segja og gera og ég
skil hvernig hún hugsar. En
Alice?
Svo lagði rannsóknarleiðang-
urinn af stað, eftir að þeir
höfðu borið saman bækur sínar
og skipulagt herferðina gegn
veiðiþjófunum.
Framhald í næsta blaði.
Ekki lengur tilviljun ...
Þúsundir kvenna um heim- allan
nota nú C. D. Indicator, sviss-
neskt reikningstæki, sem reiknar
út þá fáu daga í hverjum mán-
uði, sem frjóvgun getur átt sér
stað. Læknavísindi 56 landa ráð-
leggja C. D. Indicator fyrir heil-
brigt og farsælt hjónaband, jafnt
ef barnseigna er óskað sem við
takmarkanir þeirra.
Sendið ef tirfarandi afklippu
ásamt svarfrímerld til
C.D. INDICATOR, deild 2.
Pósthólf 1238, Reykjavík.
Eg óslca eftir aö fá sendar upplýs-
ingar yóar.
Nafn .............................
Heimilisf.......................
(Vinsamlegast sTcrifiö meO bókstj,
38
FALKINN