Fálkinn - 12.04.1965, Blaðsíða 22
LÍKARA DRAIJMI EN
VERIJLEIKA
-----
■ ;S':~3
hamingjusami var Ronald Row-
land, Englendingur, sem hún
hafði kynnzt, er hún dvaldist í
London nokkrum árum óður.
Hann er brezkur ríkisborgari,
fæddur í Kína, af kínverskum
frönskum og enskum ættum,
alinn upp í Indlandi og Eng-
landi og starfar nú fyrir kana-
dískt fyrirtæki og hefur aðset-
ur í París. Er hann tæknifræð-
ingur og starfar sem tæknileg-
ur fulltrúi fyrirtækisins í Evr-
ópu.
Nú, en allir sem þekkja eitt-
hvað til Parísar vita hve geysi-
Iega mikil skriffinnska er þar
í sambandi við alla hluti. Það
verður að arka frá einni skrif- i
stofu til annarrar, verða sér úti
um ótal pappíra, standa í bið-
röð, koma aftur o. s. frv., þann-
ig að það getur tekið vikur og 1
mánuði að koma smámáli í
lag. Hvað þá heilli hjónavígslu!
„Þess vegna ákváðum við að
láta gifta okkur í smáþorpi rétt
utan við Paris,“ segir Edda,
,,þar gat þetta gengið mjög ein-
faldlega fyrir sig — en þó auð-
vitað fullkomlega löglega. 1
þorpinu gegndi sami maðurinn
flestum meiri háttar störfum,
hann var bæjarfógeti, kennari,
skátaforingi og sitthvað fleira.
Ronnie fór og talaði við hann,
og var ákveðið að við kæmum
hálfum mánuði síðar. Við kom-
um á tilsettum tíma með svara-
manninn með okkur, en þá
hafði bæjarfógetinn blessaður
gleymt stefnumótinu. Þegar við
svo loksins höfðum haft upp
á honum, var hann ekki lengi
að snara yfir sig þrílita borðan-
um, sem gaf til kynna að nú
væri hann yfirvald, og ég sagði
að bezt væri að drífa þetta af. 1
Giftingin fór fram í ráðhúsi
þorpsins, en það er það minnsta
og skrýtnasta ráðhús sem ég
hef séð. Einna likast litl-
um sumarbústað. Bæjarfóget-
inn var ekta fransmaður, hló
og grínaðist milli þess sem
hann fór með þulurnar um
heilagleika hjónabandsins. Fyr-
ir utan hann, okkur og svara-
manninn var viðstaddur gamall
maður, skrifaði allt niður sem
sagt var og skrautritaði nöfnin
inn í stóra bók.“
„Svo að nú voruð þið hjón,
Monsieur og Madame Row-
Iand.“
„Já, mikil ósköp. Við flutt-
um út til Evreux, borgar um
100 kílómetra fyrir vestan
Farís, en Ronnie vann þá aðal-
lega þar í grenndinni. Þar
leigðum við íbúð, mjög sæmi-
lega á franskan mælikvarða."