Fálkinn - 19.07.1965, Síða 40

róma. Þegar upplestrinum er
lokið er fundi slitið.
Forsetinn hefur nýlega sent
frá sér orðsendingu, sem ekki
er hægt að misskilja: „Dr.
Francois Duvalier vill full-
komna heilaga köllun sína.
Hingað til hefur hann brotið
alla mótspyrnu á bak aftur, og
framvegis mun hann gera svo.
Hugsið vel um þetta, skepn-
urnar ykkar. Þessi örlög bíða
ykkar.“ Þessari orðsendingu
var komið fyrir á auglýsinga-
spjaldi, og fyrir neðan var ljós-
mynd af þremur afhöggnum
höfuðum.
Og nú hefur hryllingsyfir-
maðurinn einnig gefizt upp á
forsetanum. Árið 1960 reyndi
hann að gera byltingu gegn
honum, en hún mistókst og
honum var varpað í fangelsi.
Öllum til mikillar furðu var
honum sleppt lausum eftir hálft
annað ár. En dýrðin stóð ekki
lengi. Ásamt bróður sínum var
hann skotinn nokkrum dögum
síðar, rétt fyrir utan höfuð-
borgina.
Þótt forsetinn þjáist af stór-
mennskubrjálæði, þá veit hann,
að hann verður að gæta eins,
það er fjármálanna. Stuttu eft-
ir að hann komst til valda lét
hann menn sína fara í alla
• Akueyri
Framh. af bls. 20.
Þetta sem við höfum verið að
sjá undanfarið er svo sem ekki
neitt stórkostlegt eður merki-
legt, og gæti hægast skeð í
hverri íslenzkri höfn. En til þess
að bæta þetta upp kemur
skyndilega hraðbátur innan úr
firði, og dregur á eftir sér
mann á sjóskíðum og fara báðir
mikinn. Það er skemmtileg
sjón að sjá menn fara á skíðum
og þá ekki síður á sjóskíðum.
Fyrr en varir er maðurinn kom-
inn langt út á fjörð, en þar
sveigir hann í hálfhring og
kemur til baka inn fjörðinn.
Við skemmtum okkur um
stund við þessa sjón, en verðum
því miður að yfirgefa bryggj-
una, og bæinn, því klukkan
kallar. Og skömmu síðar er-
um við á hraðri leið frá Akur-
eyri, sem óðar hverfur okkur
sjónum í rykmekki þjóðvegar-
ins.
lAllilW
FLÝ<;UK
ÚT
40 FÁLK.INN
• Haiti
Framh. af bls. 25.
Margir þeir, sem áður voru
í áhrifastöðum hjá honum eru
nú flúnir. Pierre Merceron
hershöfðingi segir frá því,
hvernig hann reyndi eitt sinn
að bjarga 17 ára dreng frá lög-
reglunni. Þegar hann kom á
staðinn var drengurinn svo illa
farinn, að hershöfðinginn kast-
aði upp. — Fullur fyrirlitning-
ar sagði forsetinn honum upp
hershöfðingjastöðunni á þeim
forsendum, að hann væri allt of
veikgeðja, og gerði hann að
sendiherra í París.
Duvalier hefnir sín miskunn-
arlaust. Nýlega lét hann taka
2 uppreisnarmenn opinberlega
af lífi í Port-au-Prince. Til þess
að vera öruggur um, að fólkið
vissi hvað var um að vera, gaf
hann frí í skólum, og voru
börnin látin vera við aftökuna.
Þegar mannfjöldinn eftir aftök-
una kom út að bústað hans til
þess að hylla hetjuna, birtist
hann brosandi á svölunum og
veifaði í allar áttir. Aftökur eru
daglegir viðburðir á Haiti. Einn
af lífvörðum forselans lenti eitt
sinn í deilu við herforingja á
I
veitingastað um að hver ætti
að borga matinn. Af þessu varð
svo uppot á staðnum, sem end-
aði með því að lífvörðurinn var
skotinn. Þá var herforinginn
fluttur til forsetans, en hann
ákvað að láta fara með hann
aftur til veitingahússins og
taka hann þar af lífi. Það var
gert.
„Stjórn Duvaliers er aðeins
hefnd gegn öllum þeim sem
hafa meiri hæfileika, eiga meiri
auðæfi eða hafa verið heppnari
en hann sjálfur,“ segir einn
landflótta andstæðingur hans.
Allar gerðir einræðisherrans
eru sem skuggi þessara orða.
Ef hann hefur yfir einhverjum
afburðamönnum að segja, þá
lætur hann þá bíða. Ráðherrum
segir hann upp embættum eftir
vild, og enginn þorir að segja
nei, eða að draga sig til baka
óbeðinn, — þeir, sem hafa reynt
það, hafa horfið sporlaust.
Á ríkisráðsfundum, sem
fara fram í herbergi hjá Du-
valier setur „Endurbætari þjóð-
arinnar“, en það hefur Duvali-
er nýlega krafizt að láta kalla
sig, við borð með skammbyssu
fyrir framan sig og les í blaði,
á meðan einkaritari hans les
upp þær ákvarðanir, er stjórn-
in á svo að samþykkja ein-