Fálkinn - 04.04.1966, Síða 41
hfimiiis F=y—. ALMENNAR®
TRYGGING rlSaBVBBaBlHmS TRYGGINGARf Pósthússtrœti 9, simi 17700
einum nálægt Blaine, þar sem
hann bræddi snjóinn og sveið
jarðveginn, áður en hann hóf
sig aftur á loft. Þegar flug-
hersmenn yfirheyrðu lögreglu-
manninn, kváðust þeir hafa
orðið flugdisksins varir á rat-
sjárskermi, þar sem hann kom
æðandi á móti bifreið hans.
Þessi embættismaður, eins og
mörg önnur vitni að líkum
fyrirbærum, var varaður við
því af yfirboðurum sínum, að
láta nafns síns getið í sam-
bandi við atburðinn.
Þann 27. janúar 1965 sáu
tveir N A S A verkfræðingar
flugdisk lenda sem snöggvast
nálægt Hampton, Virginia.
Annað vitnið var John Nayad-
ley, ofursti, fyrrverandi þotu-
flugmaður í flughernum. Hitt
vitnið var A. G. Crimmins, sem
sá hina undarlegu vél nálgast
jörðina.
„Hún flaug sitt á hvað, eins
og hún væri að leita eftir
lendingarstað,“ sagði Crimm-
ins. „Ég horfði á hana í gegn-
um 20X50 kíki og sá ljósblossa.
Þeir virtust vera á barminu á
diski, sem snerist með miklum
hraða.“
Áður en nokkur gæti komizt
á staðinn, tókst diskurinn á
loft aftur og hvarf von bráðar
sjónum.
Að meiri áherzla er nú lögð
ó að elta uppi fljúgandi diska,
kom greinilega í ljós í Washing-
ton D. C. hinn 11. janúar 1965,
þegar flughersþotur eltust við
nokkra fljúgandi hluti yfir
borginni. Eftirförin var stað-
fest af undirhöfuðsmanni í
landhernum og hópi samgöngu-
málasérfræðinga innan hersins.
Ef þotur hefðu verið til stað-
er nálægt lendingarstöðum
diskanna, hefðu þær getað
þyrpzt upp á himinhvolfið og
varnað flugdiskunum að kom-
ast burt. En skýrslur um fyrri
tilraunir til þess að handsama
fljúgandi diska gefa til kynna,
að slíkt muni reynast erfitt.
En hvort sem við náum fljúg-
andi diski eða ekki, verður
leitinni að hinni hverfulu lausn
haldið áfram. Sambandið milli
þyngdarafls og segulsviðanna
kann að reynast lykillinn að
gátunni.
Burkhard Heim, forstöðu-
maður German Research Insti-
tute of Field Physics í Gött-
ingen í Þýzkalandi hefur um
margra ára skeið leitað að svar-
inu við leyndarmáli þyngdar-
aflsins. Að lokum gerði Heim
það uppskátt, að hann hefði
með beinum tilraunum fundið
jákvætt spor í átt að andþyngd-
araflinu. Uppgötvunin benti til
millibilssviðs, sem hvorki væri
elektromagnetiskt né háð
þyngdarlögmálinu.
Heim staðhæfir, að í sam-
bandi við geimflug myndi ár-
angurinn verða svif í beinni
stefnu, breytingar rafmagns í
hreyfingarfræðilega orku og
ónæmi farþega og byggingu
slíkra véla fyrir áhrifum af
hraðaaukningu vélarinnar, hve
stórkostleg, sem hún er.“
Eftir fyrstu undrunarvið-
brögðin athuguðu ýmsir vís-
indamenn staðhæfingar Heims.
„Aðferð hans brýtur ekki í
bága við þekkt náttúrulögmál
og hún er í samræmi við kenn-
inguna um magn (quantum
theory),“ sagði A. R. Weyl í
skilgreiningu fyrir brezka tíma-
ritið Aeronautics. „Ef Heim
hefði á réttu að standa, mundu
hinir ótrúlegu eiginleikar, er
venjulega eru eignaðir hinum
„dularfullu fljúgandi diskum"
reynast heilbrigð eðlisfræði og
raunhæf verkmenning."
Starf Heims að því marki að
skapa raunverulegt andþyngd-
araflstæki sem notaði „sviðs-
myndun“ (field inducers") hef-
ur auðsjáanlega verið sett und-
ir opinbert, þýzkt eftirlit. Hann
hefur neitað að gera uppskátt
um lykilinn að formúlu sinni.
Uppgötvanir Heims ættu að
geta bent til þess að þeir sem
fást við rannsóknir á and-
þyngdarafli kunni að finna ný
vísindaleg lögmál og að starf
þeirra geti ógilt gamlar kenn-
ingar. Sumir vísindamenn eru
þegar farnir að hafa orð á að
hin fræga afstæðiskenning Ein-
steins kunni að reynast gjör-
samlega villandi. Lögmál New-
tons hefur einnig orðið fyrir
árásum. Samt sem áður notar
Robert Forward, þyngdarafls-
sérfræðingur Hughes Aircraft
Company, Einstein kenninguna
til þess að sýna fram á, að
mögulegt sé að afnema þyngd-
arlögmál jarðarinnar að vissu
marki. Það afnám, sem fram-
kvæmanlegt væri með nútíma
tæknivísindum, væri þó óend-
anlega lítið. Forward spáir því,
að einhvern tíma, þegar tækni-
vísindi okkar hafa tekið mikl-
um framförum munum við
vera fær um „að skapa tilbúin
þyngdarsvið að vild.“
Með sameiginlegum allsherj-
arátökum gæti þetta orðið tölu-
vert fyrr en að þeim 10 til 20
árum liðnum, sem margir vís-
indamenn hafa í huga.
En vandamál hefur reynzt
að fá nóg af færum vísinda-
mönnum til starfa á þessu sviði.
Einn vísindamaður segir: „Vis-
indamönnum er annt um crð-
stír sinn, og margir þeirra líta
enn á andþyngdarafl sem
hlægilega fjarstæðu. Ef þeim
væru allar staðreyndir kunnar
myndu þeir vera óðfúsir að
leggja fram krafta sína.“
Ótti vísindamanna á að
nokkru leyti rót sína að rekja
til ritskoðunar flughersins á
skýrslum um fljúgandi diska.
Ritskoðunarmenn flughersins
gera ekki aðeins að leyna stað-
reyndum heldur gera þeir lítið
úr þeim, sem gefa opinberar
yfirlýsingar um óþekkt flug-
tæki.
Einn sá, sem nýskeð varð
fyrir barðinu á ritskoðuninni,
er er Dempsey Bruton, yfir-
maður við eftirlit gervitungla
í Wallops stöð NASA í Virginia.
5. janúar 1965 sá Bruton
ókennilegan, kringlóttan hlut,
sem flaug með ógnarhraða í átt
að stöðinni. Þegar hann hafði
flogið yfir stöðina, skauzt hlut-
urinn þráðbeint upp í loftið
og hvarf sýnum. Með tima-
lengdina til hliðsjónar — sex
til níu sekúndur — og stefnur
og timaákvörðun voru staðfes*
af öðrum vitnum, reiknaðist
Bruton til, að hraðinn hefði
verið „að minnsta kosti 8000
mílur á klst. jafnvel meiri“.
Flugherinn lét að því liggja
að hann sýndi vankunnáttu,
hafnaði skýrslunni og kvað
hana ekki sönnun fyrir nein-
um tæknilegum yfirburðum
vélarinnar.
En þrátt fyrir stefnu flug-
hersins, er hreyfingin til upp-
ljóstrunar leyndarmáls and-
þyngdaraflsins komin vel á
veg. Hún verður ekki stöðvuð
úr þessu. En henni væri hægt
að flýta. Við eyðum nú þegar
billjónum í geimrannsóknir —
kapphlaupið til tunglsins, til
Mars. Beizlun þyngdaraflsins
gæti flýtt fyrir okkur um mörg
ár og sparað okkur óhemju fé.
Þar sem yfirráð alheimsins
eru í húfi er snöggt allsherjar-
átak brýn nauðsyn. Við fram-
leiddum kjarnasprengjuna eftir
hinni tröllauknu Manhattan
áætlun á ótrúlega skömmum
tíma. Þörfin, nauðsynin, er
jafnvel enn brýnni nú. Flug-
herinn ætti að svipta leyndinni
af staðreyndum um hina fljúg-
andi diska, og afhenda þær
vísindamönnunum, almenningi,
þinginu. Þegar þjóðin hefur
verið leidd í allan sannleika,
mun hún styðja — jafnvel
krefjast — allsherjarrannsókna
á gátunni um þyngdaraflið.
Því að þetta er kapphlaup,
sem við þorum ekki að tapa.
• Kynviliingar
Framh. af bls 19.
B: Finnst yður þessi tilhneig-
ing til sama kyns vera yður
til byrði í lífinu?
M.: Já, en þó minna síðan
ég hætti að vinna hjá öðrum
og get ráðið mér sjálfur að öllu
leyti.
B.: En hvað um framtíðina?
M.: í hreinskilni sagt kvíði
ég ellinni mjög. Ég óttast, að
þá muni ég ekki lengur geta
fundið mér félaga og verði
mjög einmana. Vegna þessa
býst ég við, að ég muni ein-
hvern tíma binda trúss við
kvenmann. Ég á í áða kunn-
ingjakonu, flugfreyju, er verð-
ur oftast hrifin af kynvilling-
um, eftir því sem hún segir
sjálf. En hvort ég kvænist
henni, það er allt önnur saga.
Líf kynvilltra manna er
óeðlilegt samkvæmt siðaskoð-
unum okkar, og þeir hljóta því
að einangrast að meira eða
minna leyti. Þessi einangrun
leiðir oft til þess, að aðstaðan
gagnvart þjóðfélaginu verður
fjandsamleg a. m. k. eða sljó,
FALKINN
41