Fálkinn - 13.06.1966, Blaðsíða 18

Hún er fátœk greifynja og hann
milljónamœringur. Þa3 gerist margt
kátlegt þegar hún felur sig í káet-
unni hans og kemst þannig sem
laumufarþegi til Bandaríkjanna. En
auSvitað uppgötvar hann allt sam-
an og verður hinn versti. . Sofia
skrúfar frá sjarmanum, og þá er
erfitt að bráSna ekki. Myndin end-
ar i sœlu og gleSi, sykri og rjóma,
hjónabandi og auðœfum.
Úti í horni situr Ooona O’Neill með
handritið á hnjánum. Hún hjálpar manni
sínum, hughreystir hann ef illa gengur,
fylgist með hverju smáatriði. Stundum
horfast þau í augu án orða. Þau skilja
hvort annað.
AÐ er skrítið að sjá Sofiu Loren í
rækjubleikum karlmannsnáttfötum og
alltof stórum inniskóm af Marlon Brando.
Og ekki er síður skrítið að horfa á hana
og Chaplin saman. Hún hlustar með lotn-
ingu á hvert orð af hans vörum, minnir
á duglega skólatelpu sem vonast eftir hrósi
kennarans. Aldursmunur þeirra er næstum
fimmtíu ár, og þau eiga ólíka fortíð að
baki sér. Bæði hafa þau komizt upp á
ir nú uppáhaldsleikkonan mín?‘ spyr hann
á morgnana og klappar mér á öxlina, þann-
ig að mér hlýnar um hjartaræturnar. Það
er gott að vinna undir hans stjórn. En
fyrst var ég kviðin, svo taugaóstyrk og
feimin, að mér tókst ekki að sleppa mér
lausri og vera eðlileg í leiknum. Þá varð
mér ljóst, að hann var sjálfur dálítið vand-
ræðalegur og taugaóstyrkur, og um leið
hvarf minn eigin ótti. Auðvitað var hann
bara að leika á mig, og hann kunni réttu
tökin.
„Hann er gerólíkur De Sica og sumum
amerísku leikstjórunum sem faðma mann
að sér, hlæja og gera að gamni sínu, rjúka
upp í vonzku og slá manni ofsalega gull-
hamra til skiptis. Chaplin er nú einu sinni
Englendingur. Hann er að vissu leyti
ópersónulegur. En maður lærir ósköpin
öll af að vinna með honum. Hann kann
þetta allt upp á sína tíu fingur. Og hann
er vitur og lifsreyndur.
„Krafturinn í honum er alveg ótrúlegur.
Þó að hann sé kominn undir áttrætt er
eins og hann verði aldrei þreyttur. Á kvöld-
in þegar við hin erum orðin steinuppgef-
in, alveg eins og undnar tuskur, er hann
sprellandi af lífi. Og hann tekur eftir öllu
í kringum sig, ekkert fer framhjá honum.
„Hann notar sömu aðferð og De Sica
við leikstjórn: leikur allt sjálfur, sýnir
manni nákvæmlega hvernig hann vill, að
maður tali og hreyfi sig. Mér finnst það
Stundum snýr hann upp á sig, og
þá verSur hún að sleikja það úr
honum. Og þegar hann er orSinn
a3 bráSnu smjöri setur hún upp
hundshaus í staSinn.
Chaplin leikur allar senurnar
fíjáHur og sýnir hverja hrcyfingu
og hvert svipbrigði eins og hann
víH hafa þa8. Soiia og Marlon
hlusta á hann me8 lotningu og
veyna svo a3 líkja eftir. En þa3
hefur löngum þótt erfitt a3 Hkja
títir gamla Chariie.