Fálkinn - 13.06.1966, Blaðsíða 41

þessi bjarta kristalsveröld, sem
þau höfðu lifaö í undanfarna
viku, myrkvast eins og útbrunn-
in ijósapera. Hún hafði verið
svo fjarri einverunni þessa daga,
að afturkoma í þá tilveru þar
sem hún hafði engum að svara
nema bergmáli sinna eigin hugs-
ana, virtist ömurlegra en alit
annað.
En henni tókst að halda ang-
ist sinni í skefjum og gat meira
að segja brosað við honum, þeg-
ar hann steig upp í áætiunar-
bíiinn. Síðan lokuðust dyrnar og
hún gat ekki greint hann gegn-
um móðuna á rúðunum. Diesel-
vélin hóstaði upp nokkrum biá
um gasskýjum og bíllinn lagði
urrandi af stað aftur. Langa-
lengi stóð hún ein eftir og fannst
hún vera síðasta lifandi mann-
veran á jörðinni. Siðan lagði hún
af stað upp að hótelinu, og
brekkan þangað var svo brött
og löng að hún varð að nema
staðar og hvíla sig á miðri leið.
Framan við innganginn stóð
Senor Prochega og lagfærði bind-
ingana á glæsilegum og auðsjá-
anlega glænýjum svigskíðum.
Skíðabuxurnar voru að líkindum
klæðskerasaumaðar og þykk og
íagurlega munstruð ullarpeysan
hafði áreiðanlega kostað drjúgan
skilding í fyrsta flokks verzlun.
Hann rétti sig upp og heilsaði
þegar hún kom. Fimmtiu ár
höfðu markað djúp spor í and-
lit hans, en líkamsvöxturinn var
óaðfinnanlegur.
— Guten Morgen, Fraulein
Rosenberg. Hvilíkur dagur til
skíðaferða!
Hann leit með velþóknun upp
i morgunblátt glerhvoifið yíir
dalnum. ' Eða — hún hélt að
hann gerði það. Það sem eigin-
legá gerðist bak við dökk og
stó'r sólgieraugun var ómögulegt
að sjá. Ef til vill var það aðeins
imyndun þegar henni fannst
hann stara á sig.
— Ég ætla ekki á skíði, sagði
hún stutt í spuna.
— Það var leitt, sagði Manuel
Prochega dálítið þyrkingslega.
Ég hafði gert mér vonir um
þann mikla munað að fá að
njóta íélagsskapar yðar nokkrar
ógleymanlegar stundir í dag —
þar sem doktor Stenfeldt er upp-
tekinn við starfsáhugamál sín.
Hún hristi höfuðið og gekk
inn í hótelið. Húp neyddi sig til
að ganga rólega en senor Proc-
hega vakti hjá henni óskýran
legt ógeð; og hún hefði helzt
Viljáð hlauþa frá honum.
1 nokkrar klukkustundir dvaldi
hún i hérbergi sínu. Hún sat
við' gluggann og horfði út á
hvítan ósnortinn fjallahringinn
og reyndi að hugsa ekki um
Prochega. 1 rauninni var hann
aðeins lítilfjörlegur ásteytings-
steinn sem hún átti að geta
lokað augunum fyrir. En hann
var orðinn að eins konar imynd-
uðum þyrni sem hún gat ekki
Sosnað við.
DOMESTOS
Domestos er sterkt, fjölvirkt, sýklaeyðandi
hreinsiefni. Notkun þess tryggir hreinlæti.
Tvær flöskur af Domestos ættu ávalt að
vera til á hverju heimili. Ein í eldhúsinu—
önnur í baöherberginu.
Domestos
DREPUR ALLA þEKKTA SYKLA
X DOMl/lCE 7241
FALKINN
41