Draupnir - 01.05.1908, Blaðsíða 52
888
DBAOTNIR
ábótann, Alexíns, og að Pétur prestur Einars-
son, sem þá var umboðsmaður hirðstjórans,
liefði slegið vernd sinni yfir klaustrið í Viðey
og jarðir þess, og hefði látið rífa niður fögru
kirkjuna, er þar var, og látið bera alla mold-
ina undan grundvelli hennar í miðjan kirkju-
garðinn, og svo látið smiða þar aftur bað-
stofu og eldhús og þar aftnr af salerni, og
látið ræsið úr því stefna þangað er kirkjan
hafði staðið áður. En skrúðann og aðra
dýrgripi lét hann Dani fá.
Þessar aðfarir voru stærri en svo, að
Jón biskup ætti nokkur orð yfir þær. Hon-
um var ljóst, að hann þurfti nauðsynlega að
gæta allrar varúðar í þvi, að móðga ekki
»1 jónið og refinn«, er hann hugði Gissur
biskup vera, en sjá, hvað ókomni tíminn
liefði að færa. Svo liðu stundir fram.
Eftir að Gissur biskup hafði sett alt í
sem beztar skorður í fjórðungi sínum, að
því er kirkjuna áhrærði, og hann hafði jafn-
framt ráðslafað öllu á staðnum, bjó hann
sig til ufanferðar á fund konungs, en hann
fastnaði sér fyrst opinberlega Guðrúnu Gott-
skálksdóttur, heitmcy sína. Hann ásetti sér
að ganga sjálfur á undan klerkum sínum i
því að kvongast, er hann kæmi aftur. Eftir
ráðstöfun hans lcoin Guðrún suður að Skál-