Draupnir - 01.05.1908, Side 112
048
DBAUPNIB.
»En hvernig dæmdu þeir um jörð mína,
Skarfsstaðina?«
»Eg man ekki til, að hún væri nefnd á
nafn, og svo hefði verið að heyra bæði á
dómsmönnunum og Daða sjálfum, að þeir á-
Jitu, að þér kæmi ekki Suðurstiftið hið minsta
við. Sumir þeirra höfðu sagt það með ber-
um orðum«.
»Jæja þá. Mér mun vera ætlað að leita
réttar míns sjálfur«, mælti biskup.
Svo vék hann að sendiferð sinni austur
til að taka Stöðlaslcáldið til fanga, og voru
honum kunn málalok öll, og hann liafði um
orð, að það dragi að því, að hann yrði að
leggja þangað í nýjan leiðangur. Samt tók
biskup ekkert stórkostlegt fyrir sig það sem
eftir var vetrarins, nema að forboða Daða í
Snóksdal. En er liann gekk ekki til lilýðni
að heldur, færði liann hann í bann, og sendi
að því búnu presta sína og marga aðra vest-
ur í Dali og víðar, til að gera það kunnugt.
En þess liáttar var nú farið að missa kraft
sinn, og Jón biskup, sem hafði mjög lítið
liaft bannfæringar um hönd í sinni biskups-
tíð, í samanburði við hina fyrri bislcupa, var
nú vel farinn að sjá, hvað þær orkuðu lítið
ng liann sá þá jafnframt, að einni öflugustu
máttarstoðinni var við það kipt undan kat-
liólsku trúarbrögðunum. En hann vildi samt