Draupnir - 01.05.1908, Page 124
960
DRAXJPNIR.
veiðin liefði eigi verið eins æskileg og hann
óskaði.
»Það er inælt«, sagði biskup meinfýsnis-
lega, »að djöfullinn hafi brugðið sér í sels-
líki og ílutt Sæmund liinn i'róða á baki sínu
heim til íslands. En mundi það ósennilegra
að liann væri nú lilaupinn í þennan Mark-
úsar-brún, til þess þannig að forða góssi sínu
úr vorum höndum«.
»Nei, alls ekki ósennilegt«, sögðu þeir
hlægjandi. »Hann bjargaði Daða tvisvar
sinnum frá oss í för þessari, eða í síðara
skiftið bjargaði liann njósnarmanni hans frá
oss, er vér vorum að veizlu á Stað«.
Að þessu lilógu menn dált, og var sleg-
ið upp fagnaðarveizlu um kvöldið á Hólum.
Eftir þetta bar fátt til tíðinda á Hólum
um hríð. Biskup var ánægður yfir för sona
sinna, þó meinvættið Daði næðist ekki að
því sinni. Og aldrei er með einu orði vikið
að því í sögu Jóns biskups, að liann hafi
verið langeygður eftir hjálp frá Þýzkalands-
keisara, heldur hafi liann þvert á móti reitt
sig á sína eigin og sinna manna krafta.
Marteinn biskup gekk laus á Hólum og var
honum fenginn gæzlumaður sá, er Steinn
hét, auðvitað var liann vaktaður, en var að
öðru leyti vel haldinn, en hann undi illa