Dvöl - 01.10.1909, Side 1

Blaðið kostar hérá landi
i kr. 25 au., eriendis 2
kr. Helmingur borgist fyr-
ir i. júlí, en hitt við ára-
mót.
D V O L
Uppsögn skrifleg og
bundin við I. okt. en ó-
gild nema kaupandi sé
skuldlaus við blaðið. Af-
greiðslan er á Laugaveg 36.
9. ÁR.
REYKJAYÍK, OKTÓBER 1909.
NR. 10.
Metnaðargirnd (Ambition).
Áframhald af greininni „Kraftur viljans".
Lauslega þýtt úr ensku.
Sá sem kemst upp á fjalls-
tindinn mun finna hina hæstu
linjúka lijúpaða þoku og snjó;
Sá sem sKarar fram úr eða
leggur mannkynið undir sig,
, verður að horfa niður á hat-
ur þeirra sem niðri eru.
Byron.
(Framh.).
Einstaka þóttafullar persónur, sem leggja
stund á ilokkslegt stjórnarfyrirkomulag fremur
en heimspeki eða siðfræði, kalla allar lofsverðar
eftirlanganir mannlegs hjaria metnaðargirnd, i
því skyni að svifta skrímslið vanskapnaði sínum,
svo þeir geti notað sér hann sjálfir sem hímneskt
brúðkaupsklæði til að þjóna djöflinum í. Hið
fyrra er grundvallað á mannást, hið síðara á
metnaðargirnd.
Orðabókahöfundar þ}7ða metnaðargirnd sem
heita lðngun eftir þekkingu, heiðri, sóma og upp-
hefð. En sá heiður, sem er grundvallaður á
veldi hans ágæti er efasamt, og það vald, sem
vinst með metnaðargirnd, leikur á veikum þræði
— er.eintómt sandreipi.
Þvílíkur sigurvegari hlýtur lófaklapp og
fagnaðarhróp fjöldans í dag, en bölvunaryrði
hans og formælingar á morgun.
Hátindur hinnar hégómlegu metnaðargirnd-
ar er opt í raun og veru díki hörmunganna,
þar eð hann stendur á sandi, fellur hann um
lcoll fyrir sviphviðum öfundarinnar, og hvirfil-
vindum flokkadráttarins. Metnaðargirndin er
uppblásin af gaskynjuðum þorsta eftir heiðri,
eins og loftfar ettir vatnsefni, og er í sífeldri
hættu fyrir að springa í sundur af sama efninu
sem hóf það npp í loftið. Hún sniðgengur kær-
leikann, en verzlar með sundurliðunarefni og
gufubræðslu svikseminnar. Hún getur ekki frem-
ur en flugdrekinn hafxð sig upp í lygnu veðri,
en þarf sífell á stormi að halda til að þeyta sér
upp. Fylgilið heimskunnar er lyftistöngin og
flokksfylgið hennar töfravöld.
Fyndinn rilhöfundur einn hefir þannig heppi-
lega komist að orði: »Metnaðargirndin misskil-
ur á sama hátt valdið, sem hinn ágjarni auð-
inn«. Hinn metnaðargjarni byrjar með því að
skoða virðinguna öldungis óhjákvæmilegt skil-
yrði fyrir hamingju og endar svo alloft æfiferil
sinn vart háltnaðann í ásókninni eftir meira.
Þannig endaði hinn áframhaldandi og upp
á við sækjandi lifsferil Napoleons, líf hans er
undrun núlímans; forlög hans skelfileg viðvörun,
og dauði ,hans hryggilegur.
9
Urvals samræður.
Eftir P1 a t o n.
Þýtt úr grísku af prófessor C. J. Heise.
(Framh.)
Hið sanna er einmitt fólgið í því að hreins-
ast af öllu þess konar, og gætnin, rétllætið, hreyst-
in og skynsemin sjálf er ein tegund af hreinsun.
Þeir sem hafa sett á stofn dultrúarsiðina (Mys-
terierne) sýnast þvi ekki að hafa verið lítilfjör-
legir menn, því þSir hafa langa lengi bent oss á,
að sá, sem kemur óvigðnr og óhreinsaður til
undirheimanna, verði að liggja í saurnum, hinn
attur á móti, sem kemur vígður og hreinsaður,
muni búa hjá guðunum; því segja þeir, sem
annast þessar víxlúr.
Thyrsus^-vængirnir eru að sönnu margir, en
þeir sannarlega hrifnu að eins fáir. Og þessir
eru eftir minni hyggju, ekki aðrir en þeir, sem
hafa slundað spekina á hinn rétta hátt.
Eg hefi eftir mætti í lííi mínu ekkert van-
rækt, en á allan hátt reynt að komast i tölu
þessara, en hvort viðleitni mín hefir verið á liinn
rétta hátt, og hvort eg hefi afrakað nokkuð mun
eg bezt komast að raun um þar, sem eg nú á
að koma, og, ef guði svo þóknast, innan skams,
eins og eg held. Þetta er, Simmias og Iíebes,
mín málsvörn, svo eg er í sannleika ekki nauð-
ugur né stúrinn yfir þvi, að eg verð að yfirgefa
ykkur og þá herra, sem eru hér, þar sem eg
treysti þvi, að eg muni eins vel þar, eins og hér,
hitta góða herra og vini. Fjöldanum mun finn-
ast þetta ólíklegt; en sé eg nú i málsvörn minni
gagnvart ykkur, betur sannfærandi, en eg var i
málsvörn minni frammi fyrir dómurum Aþenu-
bergar, þá skyldi það gleðja mig.
Thyra Varrick.
Eftir Amalíu E. Barr.
Lauslega þýtt úr ensku.
(Framh.).
Hún stóð upp til að veita bréfinu móttöku;
svo tók Sara þátt í fögnuðinum, kallaði á þjónustu-
fólkið og sagði þvi að bera mat og vin á borð-
ið handa þessum happasæla fregnbera. Maður
þessi var Collin Mac Donald, náfrændi Hektors;
hann hafði haldið áfram nótt og dag með þessar
fréttir, sem voru nú farnar að dreifa sér, eins
og sléttueldur, um alla borgina, og voru búnar
1) Stafur, vafinn umfeðmingsgrasi og vínviðarlanf-
um, sem borinn var í hálíðaveizlum bakkusar.