Iðnneminn - 01.01.1934, Blaðsíða 5

IÐNNEMINN
um sameiginlegt málgagn okk-
ar »Iðnnemann« og öll önnur
blöð sem vilja veita okkur lið
í baráttunni. Yið verðum að
fá sveinafélögin og öll önnur
verklýðsfélög til þess að veita
okkur lið í baráttunni, því ein-
ungis með skarpri baráttu okk-
ar sjálfra og allra þeirra sem
af einlægum stéttarvilja bafa
djörfung og skilning á því að
berjast með okkur, er okkur
mögulegt að lieyja sigursæla
baráttu fyrir bættri iðnnáms-
löggjöf. Einmitt núna þessa
dagana erum við iðnnemarnir
í Reykjavík að safna undir-
skriftum meðal okkar, undir
áskorun til Alþingis, þar sem
við krefjumst þess að það taki
frumvarp okkar fyrir og sam-
þykki. Þetta þuríið þið iðn-
benti stórri hrúgu af meitlum
á eldstæðið. Mér datt nú í
liug 'þessi gullvæga setning:
“Neyta skalt þú iiraeðs þíns í
sveita þíns andlitis«.
Ég fór nú að hamast við að
slá fram meitlana til þess að
málshátturinn gæti sannast á
mér í kaffitímanum. Ég sló og
sló, svitnaði altaf íbeira og
meira. Þegar ég var búinn að
slá fram nokkra meitla, kom
verkstjórinn æðandi inn í smiðj-
una,
»Mig vantar mann út í »Barð-
ann«, undir eins til þess að
liita linoð í »keisinn« á lionnm,
það er best að þú farir, lagsi«.
Ég varð nú lieldur hvumsa
við þetía, að eiga nú að fara út
í frostið, þegar ég var bull-
sveittur við eldsmíðina.
»Enginn veit sína æfina fyr
en öll er«, sagði ég.
»Þú verður að flýta þér»,
sagði verkstjórinn, »þeir bíða
niðrifrá«.
Ég henti hamrinum frá mér
í bræði minni, fór í kápu-
nemar éiti á landi líka að gera,
því sameiginiegt átak okkar
allra verður þess meguugt að
knýja fram okkar sjálfsögðustu
réttarbætur. A Alþingi eigum
við engan fulltrúa, það verð-
um við að gera okkur Ijósí,
því við megum ekki gera okk-
ur neinar tálvonir uin það að
Alþýðuflokksbroddarnir veiti
okkur aðstoð til þess að ná
fram rétti okkar, við megum
ekki balda að okkur böndum
og setja allt fraust okkar á
kratabrobbana. Nei, það erum
við sjálfir og þeir sem af ein-
lægum vilja veita okkur lið,
sem verðum þess megnugir að fá
iðnnámslagafrumvarp það, sem
samið var að tillilutun S.U.K.,
samþykki á Aiþingi.
Fram til baráttu, iðnnemar,
ræfil, sem liékk úti í borni og
setti á mig vetlinga sem ég fann
á borðinu, sem einliver bafði
hent þar vegna þess að þeir
voru í raun og veru ekki not-
hæfir, en ég hafði nú ekki
annað. Ég lötraði bölfandi og
ragnandi út úr smiðjunni, sem
von var, því það var alt annað
en glæsilegt að fara út í frost-
ið löðrandi sveittur. »Er það
nú meðferð á manni,« bugsaði
ég, »þetta hefði enginn maður
boðið hesti, að reka hann út
í frost, löðrandi sveittan«.
Ég fór um borð 1 »Barðann«
og hitaði hnoð allan daginn,
liitann úr smiðjunni lagði fyr-
ir brjóstið á mér, en kuldinn
þrengdi sér inn í bakið.
Um kvöldið þegar ég kom
heim var ég búinn að fá kvef
og cg lá næstu viku, með bull-
anndi hija. Mér datt margt í
hug dagana sem ég lá, sem var
raunar ekki að ástæðulausu.
Ég fór í smiðju með það
íyrir augum að læra eldsmíði,
en komst fljótt að raun um
fyrir bættri iðnnámslöggjöf.
Allir einlægir verklýðssinn-
munu veita okkur alla sína að-
stoð í baráttunni og þá fyrst
og fremst S.U.K., sem er hið
eina virkilega baráttusamband
verklýðsæskunnar.
Einungis á grundvelli stétta-
baráttunnar undir forustu S.
U.K. er okkur sigurinn vís.
Iðnnemi.
Framkoma fasistanna
á fundum
í Málfundafélaginu.
Ég ætla að skýra lítilsháttar
frá framkomu fasistanna á
fundum Málfundafélagsins.
Því miður eru svo margir
sem mæta svo sjaldan á fund-
það, að engin áliersla var lögð
á að kenna mér iðnina, beld-
ur að nota mig sem livert ann-
að ódýrt vinnuafl.
Til dæmis þennan dag var
ég í eldsmiðjunni bullsveittur
við að slá frm meitla o<£ er
o
síðan rekinn út í grimdarfrost
fæ kvef, legst í bælið í beila
viku og fæ ekki kaup mitt
greitt tímann sem ég lá. Og
okkar þjóð er kölluð menning-
arþjóð, nei það er rangnefni.
Ég hefi 30 aura um tímann
meðan ég vinn, en þegar ég
veikist er engrar þóknunar að
vænta frá verkstæðiseigendum.
Upp frá þessari stundu, hét
ég því við sjálfan mig, að láta
ekki mitt eftir liggja til þess
að rétta hlut okkar iðnnem-
anna.
Mig langar til að segja þér
mikið meira en rúm Iðnnem-
ans leyfir það ekki í þetta sinn.
LEIÐRÉTTING
í síðasta blaði Iðnnemans á 1. síðu
1. dálki 11. línu að neðan hefur mis-
prentast orðið: skólastjórinn Á að vera
skólastjórnm.