Iðnneminn - 01.02.1934, Síða 6

6
IÐNNEMINlM
Iðnskólanum snýr, en honum
er það hlutverk ætlað að láta
iðnnemum í té þá fræðilegu
mentun, sem nemandinn á að
hafa sem veganesti út í lífið.
Það lil utverk sem slíkri stofn-
un er ætlað að leysa af hendi,
er mjög stórvægilegt og mikil
ábyrgð livílir á þeim mönnum,
sem taka sér það fyrir hendur
að stýra Iðnskólanum. En vandi
fylgir vegsemd hverri segir
máltækið, Ög hér er um það
að ræða, að þessi stofnun ber
áhyrgðina á því hve fullkomin
eða lítilfjörleg sú fræðilega
menntun er, sem iðnenmum
er í té látin.
Þar sem um slíkt atriði er
að ræða, er það vitanlega sjálf-
sögð skylda »Iðnnemans að
gera sitt ýtrasta til að gagn-
rýna og meta það livernig Iðn-
skólinn leysir lilutverk sitt af
bendi. En til þess að það sé
mögulegt, að gera sér grein
fyrir því, verður það óhjá-
kvæmileg nauðsyn að fá yfir-
lit yfir starf skólans í einstök-
um atriðum. Og verða þess-
vegna hér á eftir kaflar um
hinar einstöku námsgreinar
sem kendar eru innan skólans.
En að lokum verður dregin
upp heildarályktun, eftir að
starfsemi skólans hefir verið
skýrð í einstökum atriðum.
Reikningskenslan.
Iðnaðarmönnum er það afar-
mikils virði að vera góður í
reikningi. Það væri því senni-
legt, að í Iðnskóla væri lögð
mikil áhersla á reikning. En
þegar litið er um öxl, eftir að
hafa gengið gegn um skólann,
þá kemur í ljós, að kenslunni
er mjög ábótavant, og árang-
urinn ekki að sama skapi og
þörfin.
Kenslan og þá sérstaklega
tilhögun hennar er svo léleg
að einsdæmi er. Eftir 4 ára
basl við reikning er nemand-
inn svo illa undirbúinn, undir
verk sitt, að hann hefir aðeins
fengið undirstöðuatriði í al-
mennum reikningi. En fyrir-
hafnarlaust hefst þetta ekki,
því nemandinn verður að byrja
altaf á nýjum og nýjum að-
ferðum við sama reikninginn
í 3 vetur og er það alt annað
en glæsilegt. Reikningsbók 01.
Dan. er kend, og hana verður
að kenna þannig að byrja verð-
ur á byrjuninni og enda á
endirnum, út af því má ekki
breyta, hvernig sem á stendur.
Þetta hamlar svo mikið allri
kenslu, að þeir einir geta sett
sig inní það sem reynt hafa. 1
flatarmáli er aðeins lilaupið á
undirstöðuatriðum í 4. bekk,
en flatarteikningin er kennd í
1. bekk. í rúmmáli læra menn
ekkert, og eru þó þessi tvö at-
riði flestum nemendum bráð-
nauðsynleg. Jöfnur eru ekki
kendar fyr en í 4. bekk, en
margir nemendur þurfa á þeim
að halda í 3. bekk við önnur
fög. Að sögn varð að leggja
niður burðarþolsfræðina vegna
þess hve reikningskenslan var
ófullkomin, þetta fag, sem
mikill liluti iðnaðarmanna get-
ur ekki án verið. Sem dæmi
um kensluna má geta þess að
í 4 bekk er nú sem stendur
verið að reikna allra einfald-
asta prósentureikning. Einn
stærsti gallinn á reikningskensl-
unni er sá, að á milli liinna
þriggja kennara í faginu, er
ekkert samstarf.
1 stað þess að neðri bekk-
irnir undirbúi undir efri bekk-
ina, þá er í öllum hekkjum
hyrjað á því sama. Jafnvel í
4. bekk verður enn að byrja
á brotabrotum og þríliðu. Af-
leiðingin verður svo auðvitað
sú, að nemendurnir læra ekki
meira á fjórum vetrum, held-
ur en hægt væri að komast
yfir á einum eða tveim vetr-
um, eftir því hve skarpir nem-
endurnir eru. Ég gat þess áð-
an, að reikningskensluna ann-
ast þrír kennarar, en það er
nánast einum of mikið; fyrst
og fremst vegna þess, að tveir
menn komast hæglega yfir
starfið og mundu áreiðanlega
geta látið það bera meiri ár-
angur, þar sem samstarfið gæti
orðið betra, og ekki þyrfti að
breyta eins oft um starfsað-
ferðir. Og í öðru lagi vegna
þess, að sá maður sem annast
kensluna í fyrsta bekk er alls
ekki fær um það, og er víst,
að því mundi alment fagnað
meðal nemenda, ef hann yrði
látinn fara.
Við iðnskólanemar lærum
lítið í reikningi sem öðrum
fögum, en það er ekki vegna
þess, að ekki sé hægt að kenna
okkur meira, heldur vegna
þess að engin áhersla er lögð
á það, en ýmislegt virðist vera
gert til þess að árangurinn
verði sem minstur. Við erum
svo margir í deildunum, að
við komumst tæplega fyrir og
mikið vantar á að kennararnir
komist yfir að kenna sem
skyldi. Framhald.
Það er meining Iðnnemans
að athuga nokkuð ítarlega þá
kenslu, sem iðnnemar verða
aðnjótandi í skólanum, og er
í þessu blaði inngangur að
þessu. Vegna rúmleysis var
ekki hægt að birta meira að
þessu sinni en mun koma í
næsta blaði, og verður þá tek-
ið hvert fag útaf fyrir sig og
athugað nákvæmlega. Það er
viðhúið að þetta komi við
kaun þeirra manna sem skól-
anum stjórna og annara sem
við hann starfa, en við iðn-
nemar erum óhræddir við að
draga fram í dagsljósið þá ó-
fullkomnu kenslu sem við fáum.