Iðnneminn - 01.02.1934, Blaðsíða 7

IÐNNEMINN
7
Stéttabaráttan.
Hvers vegna berst
verkalýðurinn gegn
auðvaldinu?
«
Þessari spurningu svara borg-
ararnir venjulegu á þá leið, að
kommúnistarnir skapi stétta-
baráttuna, að þeir ali á úlfúð,
öfund og liatri og æsi fáfróða
alþýðuna upp til hermdarverka
gegn hinum »friðsömu« og
hjartagóðu betri borgurum. Og
þegar borgurunum er bent á
liina vaxandi róttækni verka-
lýðsins, harðnandi stéttabaráttu
og öran vöxt kommúnismans,
þá hafa þeir einnig skýringu á
reiðum höndum. Þetta stafar
af atvinnuleysinu og neyðinni
sem af því leiðir, segja þeir.
Neyðin og hallærið er vatn á
myllu kommúnistanna — at-
vinnulausan og sveltandi lýð
er auðvelt að æsa upp á móti
hinum fróniu borgurum og
velgjörðarmönnum, þess vegna
vilja kommúnistarnir hafa sem
mesta neyðina, þá gengur þeim
hest að útbreiða kenningar
sínar. En þegar »góðu, gömlu
tímarnir« koma aftur, þá fell-
ur kommúnisminn niður af
sjálfu sér. — Þessa skýringu má
finna í mismunandi útgáfum í
öllum íslenskum horgarahlöð-
um frá *lsL Endurreisn« til
»Alþýðuhlaðsins *.
Það 'Uná segja, að þó þessar
»skýringar« séu í meira lagi
grunnar, þá felist samt í þeim
ofurlítill sánnleiksvottur. Or-
sök stéttabaráttunnar eru hin-
ar óbrúanlegu mótsetningar
milli auðvalds og öreiga.
Kommúnisminn er fram kom-
inn vegna þess að verkalýður-
inn er kúguð og arðrænd stétt,
og verður að þola allskonar
neyð og hörmungar af völdum
auðvaldsskipulagsins. Auðvalds-
skipulagið er orðið óþolandi
fyrir mikinn hluta maunkyns-
ins. Þess vegna er fram komin
stefna, sem miðar að því að
kollvarpa því og byggja upp
nýtt þjóðskipulag. Þessi stefna
er Kommúnisminn og er bor-
inn fram af þeirri stétt, sem
bölvun auðvaldsskipulagsins
bitnar mest á, verkalýðnum.
En þess vegna er líka auðsætt,
að fulljTðing burgeisanna um
að kommúnistar vilji hafa sem
mesta neyð, er algert öfugmæli,
þar sem stefna þeirra beinist
að því að útrýma orsökum
neyðarinnar. Kommúnistar
berjast því ekki fyrir neyð,
heldur gegn þeirri neyð og
kúgun, sem er ríkjandi, gegn
orsökum neyðarinnar, auðvalds-
skipulaginu.
En þá lægi næst að beina
þessari spurningu til »máttar-
stólpanna«: Hvers vegna útrým-
ið þið ekki allri kúgun - og
neyð, gerið alla ánægða og
sláið þar með kommúnism-
ann niður fyrir fullt og allt?
Ef allt væri gott og blessað,
ef ekkert atvinnuleysi ætti sér
stað og engin kúgun, ef öllum
liði vel, þá væri alveg útilok-
að að nokkur »niðurrifsstefna«
kæmi fram. Þá væri meira
að segja engin þörf fyrir hina
miklu samúð og hjálpfýsi liinna
»sannkristnu« borgara. — En
einmitt hérna komum við að
kjarna málsins, og á þessari
spurningu »gata« burgeisarnir
alltaf.
Borgarastéttin getur ekki af-
numið grundvöll stéttabarátt-
nnnar og jarðveg kommúnism-
ans, vegna þess að tilvera auð-
valdsins sjálfs grundvallast á
kúgun þess og arðráni á verka-
lýðnum og öllum undirokuð-
um. Að útrýma öllum þeim
hörmungum, sem alþýðan verð-
ur að þola af völdum auðvalds-
ins, er því sama sem að út-
rýma auðvaldsskipulaginu. —
Frelsun verkalýðsins þýðir
dauða auðvaldsins.
En af þessu er auðsætt, að
kenning kratanna um hina
hægfara þróun auðvaldsins til
sósíalisma, er blekking, stór-
hættuleg verkalýðnum. Að
halda því fram, að auðvalds-
skipulagið verði afnumið með
þingræðinu — þ. e. með valdi
— og kúgunartæki auðvalds-
ins, er sama og að segja, að
auðvaldið afnemi sig sjálft.
Slíkt er hin argasta blekking,
fram komin í þeim tilgangi
að halda verkalýðnum frá bar-
áttunni fyrir frelsi sínu. Það
er verkalýðurinn, stéttin, sem
engu hefir að tapa öðru en
hlekkjunum, en allt að vinna,
sem verður að framkvæma
dauðadóminn yfir auðvaldinu.
Og við þá framkvæmd dugir
ekkert annað, en sameinað
vald hinna kúguðu gegn arðræn-
ingjastéttinni. sem grípur til
hvaða ofbeldisráðstafana, sem
vera skal til þess að bjarga lífi
sínu og viðhalda hinu rotn-
andi skipulagi sínu.
Rúm »Iðnnemans« leyfir
ekki að lengra sé haldið í
þetta sinn, en ef til vill fæ ég
tækifæri til að bæta dálitlu
við seinna. Kommúnisti.
Fuildur var haldinn í mál-
fundafélaginu 18. þ. m. og
var frekar fámennur. Komu
nokkrir nemendur úr Iðnskóla
Hafnarfjarðar og var þeim að
sjálfsögðu leyft að sitja fund-
inn. Næsti fundur verður
haldinn 4. mars og er Mál-
fundafélaginu Þjóðólfi boðið á
fundinn, einnig er nem. úr
Iðnskóla Hafnarfjarðar boðið
þangað. Búast má við íjölmenn-
um fundi og skörpumumræðum.
Iðnnemar mætum allir!