Iðnneminn - 01.02.1934, Síða 8
IÐNNEMINN
8
FRAMHALD AF BLS. 3.
þýðusambandsbroddanna. Tókst
þeim að stinga undir stól kröf-
um nemanna um styrk til bóka-
og áhaldakaupa í Iðnskólanum,
ásamt kröfunni um 2 klst. frí
frá vinnu, áður en þeir færu
í skólann. Kaupkröfunum slógu
þeir af, þar til atvinnurekend-
ur þóttust geta gengið að þeim.
Sama var að segja um kröfur
prentkvenna o. fl. Þessi fram-,
korna kratanna var í fullu sam-
ræmi við yfirlýsingu aðalsprautu
þeirra í félaginu skömmu áð-
ur en samningar hófust:
»Það er sjálfsagt að stjórn
Prentarafélagsins beri fram
kröfur stúlkna og nema og
röfii um þær við atvinnurek-
endur, en mér dettur ekki í
hug að Prentarafélagið leggi
út í nokkra deilu fyrir þær«.
Af þessu er því ljóst, að ár-
angur sá sem náðist um bætt
kjör prentnema við samning-
ana, þrátt fyrir fasistiskar ráð-
stafanir sósíaldemókrata til
þess að eyðileggja baráttuna
er fyrst og fremst að þakka
einhuga vilja nemanna og sam-
fylkingar baráttu róttækra prent-
ara undir forustu kommúnista.
Þegar öll okkar dægurbarátta
er þannig krufin til mergjar,
verða lærdómarnir altaf til að
sanna okkur að við verðum að
verjast og sækja á báða bóga. Að
framan standa atvinnurekendur
forverðir auðvaldsins, að baki
okkur sækja skósveinar þess,
sósíaldemókratarnir og hyggjast
að sprengja samtök okkar innan
frá með fasistisku ofbeldi.
Prentnemi.
Idnnemar! Til baráttu gegn
fasisma, í hvaða mynd sem
er, bvort sem hann birtist í
fasiseringu ríkisvaldsins, sósíal-
fasisma kratanna eða oísóknar-
kendum ofbeldisverkum Þjóð-
ernissinna.
Fuitdnp
var baldinn í málfu ndafélaginu
4. þ. m. Lagði forrn. skemti-
nefndar fyrir ársliátíð Iðnskól-
ans fram reikningana o" voru
þeir samþykktir í einu bljóði.
Síðan hófust umræður um
þessa hátíð og urðu þær all-
snarpar og stóðu Irátt á annan
klukkutíma. Deildu iðnnemar
mjög á fasistana fyrir fram-
komu þeirra á liátíðinni, sem
ekki var líka að ástæðulausu.
Fasistarnir vildu belst leiða
þetta hjá sér með ýmsum út-
úrdúrum. Aðalatriðið lijá þeim
var það að Internationalinn
væri kommúnistasöngur og
þessvegna befði ekki átt að
syngja hann þarna. Þetta atriði
lilýtur jú að vera rétt, þar sem
Internationalinn er alþjóðasöng-
ur verkalýðsins. Þá hljótakomm-
únistar að hafa liann fyrstan
sinna söngva, og þar sem við
iðnnemar erum einn hluti
verkalýðsins og söngur var um
hönd hafður á þessari skemt-
un, hefði það verið næstum
glæpsamlegt adiáú'i af okkur
að syngja ekki International-
inn. Fasistarnir fengu litinn
byr þarna, þrátt fvrir góðar
uppástungur um að betra hefði
verið að syngja 0 fögur er
vor fósturjörð, Öxar við ána,
eða annað því um líkt. Satnt
var ekki fokið í öll skjól, því
þarna kom fram krati til hjálp-
ar og vítti hann fasistana sér-
staklega fyrir að athuga þetta
ekki fyrir hátíðina, »því þá
hefðum við getað komið í veg
fyrir að þetta hefði komið fyr-
ir«. Þarna kom fram atriði
sem vert er að minnast á, sem
sé það, að fasistarnir hel'ðu
sent kennurunum boðskort á
bátíðina, upp á sínar eigin
spítur, án nokkkurrar heimild-
ar frá skemtinefnd eða öðrum.
IÐNNEMINN
blad Malfundafélags Iðnskólans.
Kemur út 20. hvers mánaðar. — Verð
blaðsins er 10 aura 4 síður, 15 aura 8
síður. — Greinum sé skilað eigi síðar
en 13. hvers mán. til blaðstjórnarinnar.
Ritstjóri og áhyrgðarmaður:
Guðjón Guðmundssou.
Gjaldkeri: Olafur Guðmundsson.
Ritari: Eggert Jóhannesson.
Þetta eru starfsaðferðir þessara
manna, og sýnir best hvernig
framkoma þeirra muni vera á
öllum sviðum. Að síðustu var
lögð fyrir fundinn svohljóð-
andi tillaga og var hún sam-
þykkt:
»Fundur haldinn í Málfunda-
félagi Iðnskólans 4. febr. 1934
vítir harðlega framkomu Þjóð-
ernisinna á árshátíðinni, þegar
sunginn var alþjóðasöngur
verkamanna, en þá æptu þeir
og létu öðrum illum látum, og
skoðar það sem fullan fjand-
skap við verkalýðsstéttina. F und-
urinn þakkar einnig kórnum
fyrir sönginn og telur liann liafa
sýnt stéttarþroska iðnnema*.
Þægindi Idnskólans.
í síðasta tbl. »Iðnnemans«
var grein með þessari fyrirsögn.
I greininni stendur meðal ann-
ars: — — — »Ennfremur vil
ég minna á vask, sem er þar
í stofunni, sem ólyktina legg-
ur upp úr og eitrar andrúms-
loftið að minstakosti hjá þeim
sem næst sitja.« — — — Þar-
sem þessi ummæli kunna ef
til vill að fá suma til þess að
halda að þessi fýla úr vaskin-
um sé að kenna slæmri ræst-
ingu, skal það tekið fram, að
um það er ekki að ræða og
það skal ennfremur tekið fram
að ræsting skólans er á<rætle<ra
af hendi leyst, og eru því um-
mæli fyrnefndrar greinar alls
ekki árás á fólk það, sem
hreinsar Iðnskólann.
En hitt er öðru máli að gegna,
að eins og allir geta skilið er
ekki viðunandi að hafðir séu
vaskar inni 1 kenslustofunum.
Prentsmiðjan DÖGUN — Reykjavík.
SÍókasaTaT